Relax begin van onze concertreis
25 december 2018
Kerst is er dit jaar niet echt bij voor ons. Past wel een beetje in het kerstverhaal wat we op Kerstavond twee keer hebben uitgevoerd in de Michaëlskerk op Oosterland, met een Maria die voor haar zelf koos na een gesprek met haar coach en dus niet zwanger was dit jaar omdat ze er gewoon genoeg van had. Een prachtig verhaal met mooie kwinkslagen van Vadertje Tijd naar de huidige snelle overvolle agenda's.
Op eerste Kerstdag zijn we in de trein naar Amsterdam gestapt. We konden zelfs nog een trein eerder nemen dan gepland dus lekker op tijd op A'dam CS. Daar naar perron 2 waar de ICE naar Frankfurt al klaar staat. We mochten er alleen nog niet in, dus maar naar de lounge 2e klasse. Waar in de prachtige authentieke ruimte tegenwoordig een Starbucks zit. Natuurlijk even twee heerlijke warme bakken gescoord en lekker gezeten.
Om kwart over twaalf kunnen we de trein in en zoeken we onze plek. Hmm dat is jammer we rijden achteruit. Maar verder zitten we prima in de eerste klas.
We hebben voor deze optie gekozen omdat de bus van La Sinfonia Contea morgenochtend al om half vier uit Enschede gaat vertrekken. Nou hadden we eerst een B&B geboekt vlakbij de opstapplaats waar we ook onze auto konden laten staan. Alleen het B&B was door het vroege vertrek al zonder ontbijt maar als de bus om half vier vertrekt dan wordt het ook nog eens een B&B zonder bed. Nou dat is wel een beetje raar. Gelukkig was het geen probleem om te annuleren dus we gaan nog wel eens een andere keer naar B&B de Tol in Enschede want het appartement zag er verder prima uit.
Maar zo zitten we nu dus een dag eerder in de ICE naar Frankfurt. In Utrecht stappen er nog een vijftal LSC muzikanten in en al snel worden er snode plannen gesmeed om wat te gaan spelen maar het blijft bij praatjes en de muziekkoffers blijven gewoon dicht.
Het is best relaxt en in drie en half uur rijden we via Arnhem, Duisberg, Düsseldorf en Köln waar het station pal voor de Kölner Dom is (tip) zo door naar Frankfurt.
We lopen nog even naar het meeting point waar we ons morgen moeten melden zodat we weten waar dat is. En dan op zoek naar de bus die ons naar het Hyatt hotel brengt. We zijn niet de enigen blijkt als er een 7 persoonsbusje komt en er ongeveer 20 personen met koffers mee willen. Hmm dat is balen de volgende bus komt over een half uur. Daar gaan we niet op wachten dus we pakken een taxi. De chauffeur is niet blij met ons, hij heeft twee uur staan wachten op klandizie en nu een snertritje van 5 minuten kan ie weer drie uur in de rij gaan staan voor klanten. Mopperend scheurt ie langs de hotels. Nou ja, doeg en bedankt wij zijn er.
We krijgen de sleutel en spreken af dat we om zes uur gaan dineren. Allemaal aan de snitzel en Sonja aan de wrap. Het smaakt prima.
26 december 2018
Vliegtuig naar Shenzhen
We hebben niet echt lekker geslapen want het werd maar niet koel op de kamer. De thermostaat helemaal uit en het raam zover open als mogelijk maar de warmte bleef maar in de kamer hangen. Toch wel uitgerust om half acht uit bed gestapt. Lekker gedoucht en hup naar het vliegveld. Om even na half negen staan we op het meeting point waar we wachten op de bussen uit Nederland. Bij de bakker een lekker belegd vers broodje gekocht voor ontbijt. Inmiddels staan we met 13 personen al een uur te wachten op de bussen. Er is wel app contact en het blijkt dat de chauffeur de weg niet echt kent of hij mag met zijn bus niet naar de plek waar hij heen wil. Iemand gaat maar eens een kijkje nemen bij de vertrekhal en dan blijkt dat de hele groep al in de rij staat om in te checken.
Dus hup naar boven. Het is lekker druk bij de incheck en controle van de handbagage. Al met al is het al boardingtijd als we bij de gate aankomen. Er blijkt één persoon van het orkest niet mee te zijn die dacht dat we pas een dag later zouden vertrekken. Lekker handig dat gaat hem dus niet worden.
Het vliegtuig vertrekt iets te laat maar op al die uren dat we onderweg zijn maakt dat nou ook weer niet zoveel uit. We zitten aan het raampje en het zijn 2/4/2 stoelen op een rij dus dat is wel prettig.
27 december 2018
Martin kijkt twee films en is erg blij met zijn nieuwe 'noise-reduction-hoofdtelefoon'. Sonja speelt wat spelletjes, slaapt wat en kijkt nog een filmpje. Al met al komen we de elf uur prima door. Om kwart voor zeven in de ochtend landen we op Shenzhen airport in de provincie Guangdong, China. Het is echt een megagroot vliegveld, het heet dan wel geen polderbaan maar we moeten wel een eind taxiën en dan staan we nog ergens op een platform waardoor we een bus in moeten. In de hal aangekomen eerst een formulier invullen en dan langs de nodige controles. Onze koffers komen al snel aanrollen en gelukkig ook van alle medereizigers. We pinnen direct wat yuannen waarvoor we naar de vertrekhal moeten. En dan blijkt het een prachtig hypermodern vliegveld te zijn. Met een schitterend dak en er staat nog een mooie kerstboom ook. David, Lee, Colin en 2 meiden staan ons al op te wachten. Het vrolijke 'follow me' van Colin klinkt weer als vanouds in onze oren (4 jaar terug onze eerste concertreis naar China met Vocal Dating).
Het is een klein stukje lopen naar de bussen die buiten op ons staan te wachten.
Het is prachtig weer en het zonnetje schijnt dus Sonja heeft de spijkerbroek al verruild voor de korte broek. Het valt direct op dat het hier veel groener is dan de omgeving van Shanghai. Na vijf minuten in de bus hebben we al meer groen gezien dat vorig jaar tijdens de hele reis.
Onderweg veel plantages met bananen, madarijnenbomen maar ook heel veel volkstuintjes. Maar ook hier best veel hoogbouw. In twee uur rijden we naar Foshan, we hebben het hotel al ingetypt in Google Earth maar wat blijkt: we zitten in een heel ander hotel.
We zitten nu in het Relaxed Season Hotel. Dan krijgen we het gedoe met de paspoorten weer, we moeten nu allemaal samen met ons eigen paspoort op de foto. Uhh, nog nooit meegemaakt nou ja doe maar. We slapen hier drie nachten dus dan maar geen problemen maken.
Als we de spullen op onze kamer hebben gezet hebben we lunch. Daar zijn we wel aan toe.
De lunch wordt geserveerd aan grote ronde tafels met daarop een draaischijf en gedurende de lunch komen er steeds meer borden met lekkers op te staan. Helaas is de kip nogal grof gehakt en erg pittig gekruid. Het is maar goed dat we straks geen concert hebben mijn lippen staan in de fik, daarmee kan voorlopig geen trompet spelen. Maar gelukkig komt er ook nog groente, mihoen en rijst dus we kunnen onze buik prima vullen.
Na de lunch gaan we de stad in. We hadden thuis al gevonden dat er een mooie tempel is hier dus daar gaan we heen. Het is de 'Ancient Temple'. Deze is gesticht in de Earlier Song Dynasty in de 11-de eeuw, The 'Ancestral temple'is de belangrijkste plaats in de provincie Guangdong toegewijdt aan de God of the North (Bei Di, in het Chinees) van wie een standbeeld is te vinden in de hoofdzaal. Het is even zoeken en oriënteren maar Mr Google Maps brengt ons bij de ingang. Verderop moeten we een kaartje kopen en daar krijgen we te horen dat de Kung Fu show op punt van beginnen staat. Dus direct doorgelopen naar het pleintje waar zich dat afspeelt. Een andere zaal is de Wong Feihung Memoria Hall, deze Wong Feihung was de master in de Kung Fu met een grote reputatie in deze provincie. Een andere zaal is er voor Ye Wen (Ip Man) dit was de Kung Fu meester van Bruce Lee in de gelijknamige films.
Het is best wel bijzonder er zitten zo'n 500 mensen en naast ons zien we nog precies één andere blanke. Voor de rest allemaal Chinezen. Dan begint er muziek te spelen en komen er één voor één jongens die steeds in een ander pak allerlei Kung Fu houdingen laten zien. Daarna komen er jongens met een grote trom en bekkens die plaats nemen op een podium. Als ze beginnen te spelen komen er twee draken naar voren (allebei bestaande uit twee jongens) ze dansen op de trommelmuziek.
Het ziet er prachtig uit met bewegende ogen en mond komen de leeuwen helemaal tot leven. Ze gaan ook rechtop staan waarbij de ene jongen de andere boven zijn hoofd tilt.
Dan gaan de leeuwen langs het publiek en als je geld in zijn bek stopt krijg je van de leeuw een herinneringspoppetje. Een mooie manier om wat centen bij elkaar te verdienen.
De show is nog niet klaar want de leeuw gaat ook nog over hoge palen lopen. Hij springt van paal naar paal. Ook nu kan je na afloop geld geven. En dan krijg je een mooie rode loper met gouden Chineze tekens erop.
Als de show afgelopen is gaan we de tempel bekijken die prachtig versierd is met keramieke beeldjes. Overal voorstellingen met stenen poppetjes. Deze provincie is dan ook bekend om zijn keramiek.
Onder de bomen die hier veel staan zitten mannetjes een Chinees schaakspel te spelen.
Ook de grote wachters zien we weer staan mooi uit hout gesneden en met goud geschilderd. Maar voornamelijk het keramiek trekt de aandacht. Op de randen van de daken zitten draken, poppetjes en gewoon mooie versieringen.
Nadat we bij de Haagen Dasz een ijsje hebben gehaald, het immers prachtig 'korte-broeken'-weer, lopen we langs smalle straatjes weer terug naar het hotel. Dit zijn de leuke straatjes van China want op elke hoek van de straat zit wel een straatverkoper. Zo ook deze die met zijn kar vol met mandarijnen lekker van het de laatste zonnestralen van de dag geniet.
Na het diner duiken we ons mooie bedje in voor hopelijk een lange nacht.
{flike}