Donderdag 6 september 2012
Iedere dag van de safari in de Masai Mara had eenzelfde soort indeling, maar geen enkele dag was gelijk. Het is hier zo fantastisch met iedere dag andere dieren en situaties dat de tijd hier vliegt.
Iedere morgen werden we gewekt door een Masai die om 05:30 uur vriendelijk bij de tent net zo lang 'Jambo!' bleef roepen totdat hij reactie terug kreeg. Vervolgens even een licht ontbijtje van toast, vers fruit, kopje thee en vervolgens om 06:15 uur de auto's in op pad!
Dan rond een uur of 10 verzamelen de auto's ergens op de vlakte onder een boom en ontbijten we. Kopje thee, sandwiches, cake.... allemaal lekker! Dan hup de auto weer in en op naar de locaties waar dieren gesignaleerd zijn. Zo rond het middaguur (en dat is erg ruim, want het kan best 14:00 uur zijn) komen we terug in het kamp en lunchen we. En na toiletgebruik is het al snel weer wegwezen voor de avond safari vanaf 15:30 uur tot zonsondergang (rond 18:00 uur).
Bij Freeman gebruiken ze open Landrovers waarin achter de chauffeur 2 rijen van 2 stoelen zijn opgesteld en elke rij heeft een opening boven het hoofd waardoor je dus kunt staan om te fotograferen. En de zijkanten zijn dus uiteraard ook open zonder raampjes.
Elke auto vertrekt met 2 personen plus chauffeur, dus je hebt naast je altijd een stoel om je fototas en spullen neer te leggen. En dat is echt heeeel prettig! Je kunt dus aan alle zijden van de auto fotograferen: staand, zittend, links, rechts: allemaal goed!
De eerste nacht, zeker na de lange rit en de avondsafari meteen daarachteraan met de cheetah met 2 welpjes, zijn we als een blok in slaap gevallen onder het geluid van de nijlpaarden (hippo's) die in de rivier aan de rand van het kamp liggen. Ze komen trouwens 's nachts het kamp in lopen om te grazen, dus we mochten ook absoluut de tent niet uit zonder bewaking van een Masai met speer en aangezien het kamp van Freeman Safaris ook geen hekken kent komt het ook voor dat luipaarden, leeuwen en dergelijke het kamp in komen. Nou, laten we dan maar lekker in de tent blijven 's nachts. Je hebt buiten ook niets te zoeken want je hebt je eigen 'sanitair' tenslotte.
Donderdag 6 september vertrokken we dus ook rond 06:15 uur. Drie auto's het veld in en onderling radiocontact. En niet alleen radiocontact onderling, maar ook elke andere auto van andere organisaties worden aangesproken en wordt er even ge-hakkie-takkie gedaan, want misschien heeft een andere auto wel iets gezien. Dan is het snel even overleggen of we daar heen willen en daar dan heen scheuren: 'Lions/leopard over there – not far!'
Sonja zit in de auto bij Bernard, samen met Wendy en Jan. Martin zit in de auto bij Martin, samen met Ronald. De ochtend begint voor Sonja erg goed, want die signaleren een luipaard met een jong, vlak in de buurt van het kamp, terwijl Martin tot aan de ontbijtbreak niet zo veel bijzonders ziet, afgezien van gieren, gnoes, nijlpaarden, olifanten, zebra's, topi's, wrattenzwijnen met jongen, een ver-weg-jakhalsje..... Zo gaat dat met safari's. Over de radio komt de boodschap van het luipaard en chauffeur Martin doet zijn best om de genoemde locatie te bereiken, maar dat blijkt nog niet zo makkelijk. We steken de riviertjes vele keren over en zelfs een oversteek lukt niet en zitten we bijna vast. Voor Martin dus wel jammer dat het luipaard niet gezien is, maar Sonja heeft het – en dat is het voordeel van gesplitst gaan zitten – wel gezien en hele mooie foto's gemaakt. Natuurlijk wordt de rest van de groep – want ook de 3e auto heeft het luipaard niet gezien – even geplaagd maar dat hoort er ook bij!
Nadat er via de radio door kwam dat er ergens een luipaard met jong was gezien scheuren alle drie de auto's die kant op. De jeep waar Sonja in zit eigenlijk helemaal achteraan. Er wordt op een kruising nog even gesproken met een andere chauffeur waarop Bernard de bush inrijdt. Wij dachten eerst nog. Achter die anderen jeeps aan maar nee hoor naar wat zigzaggen om boompjes en struiken zien we het luipaard heerlijk op de grond liggen en het welpje lag op het pad. Dus de auto geparkeerd en foto's schieten! En opeens staat het welpje op en komt helemaal naar de auto toelopen tot op een meter! En dan is een telelens van 500mm wel erg vervelend, want dat is veel te dichtbij... :)
Maar daar zijn dan de andere lenzen voor die we hebben meegenomen.
Na de ontbijtstop vertrekken we naar het punt waarop verwacht wordt dat de gnoes en zebra's de Mara rivier gaan oversteken: een crossing. Onderweg vinden we nog een slapende leeuw met 3 slapende leeuwinnen in een bosje. Het is de periode waarin ze voor nageslacht zorgen en we horen dat dit dan inhoudt dat ze om de 5 tot 10 minuten even aan de gang gaan. Maar vandaag niet want het is blijkbaar te warm, want het spul licht er uitgeteld bij en verroert zich helemaal niet.
We schieten dus een paar plaatjes en gaan naar de crossing. Daar aangekomen om een uur of 12 is het bloedje heet en zijn we ook niet de enigen die hier staan te wachten. Met zo'n 20 tot 30 auto's staan we te wachten of de gnoes de oversteek durven te maken. De gnoes komen van de vlakte naar de rivier gewandeld en verzamelen zich op 1 punt tot een grote massa en als er eentje de stap durft te maken gaat de rest ook. We hopen dus op een massale oversteek want we hebben een prachtige plek weten te veroveren. De gnoes staan een paar keer aan de waterrand, maar besluiten na een paar weigeringen om uiteindelijk er vandaag maar vanaf te zien en terug de velden in te trekken. Misschien een krokodil gezien, een nijlpaard in de weg of iets anders, maar we hebben wel 2 uur in de zon staan bakken en dat hoort ook bij de safari! Geduld, geduld...!
We gaan terug naar het kamp voor de lunch en om 15:30 uur vertrekken we al weer voor de avondsafari.
We switchen van chauffeur dus Martin komt met Ronald en Jan bij Bernard in de auto en Sonja en Wendy rijden met David mee.
Het lijkt een rustige middag te worden met een poging om een groep impala's leuk op de foto te krijgen. Maar, niets is veranderlijker dan een safari, want we horen via de radio dat er leeuwen in de buurt zijn. We rijden naar de plek en zien dat er een leeuwin in de bosjes zit in het hoge gras. Je kunt net de oortjes zien. Ze lijkt een groepje gnoes te begluren dus we hopen dat er een poging gaat ontstaan dat ze gaat jagen. Al gauw blijkt de leeuwin niet alleen,want er verschijnen steeds me
er leeuwinnen in beeld. En wat we hoopten gebeurt: ze jagen op de gnoes! Wat een schitterend gezicht is dat! Helaas voor de leeuwen mislukt de poging en de gnoe ontkomt. We volgen de leeuwen die het er niet op laten zitten en komen op een plek aan langs de rivier waar bij een splitsing in de rivier aan de overkant een grote groep gnoes zich heeft verzameld om deze over te steken. Die groep gnoes raakt helemaal op hol door het zien van de leeuwen en dat levert ook weer de nodige mooie plaatjes op....! Vervolgens blijkt dat er in de rivier een dode gnoe drijft en dat de krokodillen zich daaraan te goed doen.
Waar moeten we allemaal kijken? Op hol geslagen gnoes? Leeuwen achter ons die wachten tot de gnoes over steken? Krokodillen die een dode gnoe kapot scheuren en opeten? Of toch naar de leeuwen die besluiten dat die dode gnoe misschien voor hun ook wel een makkelijk maaltje is en daarom bij de rotsige oversteek waar de gnoe ligt de oversteek maken naar de andere kant van de splitsing. Dit is moeilijk hoor! Zoveel te zien op 1 plek! En het wordt ook langzamerhand donker dus het licht voor de foto's neemt ook af en de chauffeur moet voor donker terug zijn in het kamp.
Met moeite besluiten we daarom maar om te vertrekken, maar eigenlijk hadden we daar niet weg gewild!
We komen terug in het kamp en na het veiligstellen van de foto's op laptop en backupschijf gaan we met de groep bij het kampvuur een borrel drinken en vervolgens heerlijk eten want de kok in het kamp maakt heerlijke maaltijden!
We wandelen met een Masai naar de tent en duiken op tijd het bed in want morgen is het om 05:30 uur weer 'Jambo!'!
{jcomments on}