16 december 2013
De wekker ging vandaag weer op tijd. Het is wat als je wat van een land wilt zien ;-) Snel ontbijten, omkleden, de camper aan kant en de spullen bij elkaar zoeken.
We gaan naar het Abel Tasman National Park. We hebben een trip geboekt bij The Sea Kayak Company. 's Ochtends gaan we kajakken en 's middags gaan we wandelen. We worden om 8:15 uur bij de camping op gepikt en rijden naar het park. Drie kwartier later zijn we in Kaiteriteri het Zuidelijkste puntje van het Abel Tasman N.P.
Hier worden de kano's 16 in totaal op de watertaxi geladen. Een grote speedboot waar normaal zo'n 16 personen in kunnen maar nu dus 16 kano's dwars opgestapeld liggen. Twee touwtjes er om heen het ligt vast. Zelf stappel we in een andere watertaxi die per tractor het water in wordt gereden. We racen over het water en zien de mooie kustlijn aan ons voorbij schieten. Een half uur later zijn we op Onetahuti Beach. Daar wordt alles uit- en afgeladen.
We krijgen uitleg over de kajak. Zoals bijvoorbeeld de waterdichte componenten. Het zijn tweepersoons kajaks en in het midden zit een groot waterdicht gedeelte. Hier stoppen de rugzak in en andere spullen die we onderweg niet nodig hebben. Voor en
achter op hebben we nog twee kleinere bakken waar mooi de wandelschoenen inpassen. Voor de camera (we hebben de spiegelreflex mee) hebben we een waterdichte zak gekregen. Een grote rubber/plastic zak die je flink moet omrollen en aan de kajak bevestigt. Over de kajak lopen allemaal elastieken waarmee je je spullen kan vastbinden. Zoals je fles water, zonnebrand, en uiteraard de camera. Zelf krijgen we naast uiteraard een zwemvest een soort rok aan die je om de zitopening bevestigt zodat je geen spatwater (van het peddelen) op je krijgt. Deze kajaks hebben een klein roertje en degene die achterin zit bestuurd dat met zijn voeten. Erg handig.
Dan is het tijd om te gaan de kajak ligt half in het water en Sonja die voorin zit stapt in. Dan wordt het geheel iets verder de zee ingeduwd en kan Martin ook instappen. Dan krijgen we een zet en zijn we op volle zee (of eigenlijk de Tasman Zee om precies te zijn. We zijn met vier kajaks en de gids. We gaan eerst de oversteek maken naar Tonga Islands. Daar leeft een zeehonden kolonie en die willen we natuurlijk wel zien. Het is nog een eindje peddelen maar na een half uurtje zien we de eerste zeehonden zitten. Dan komt het moment dat de spiegelreflex te voorschijn kan worden gehaald. Toch spannend. Eerst de zak losmaken. Niet laten vallen! De zak loswikkelen en de camera eruit halen. De zak weer even zekeren. De camera omdoen. Waar doe ik de lenskap? Oh ja hier zit een rits in mijn zwemvest. Nog een hele riedel voordat er een foto gemaakt kan worden. En ja, dan ziet je in een bootje wat uiteraard niet stil blijft liggen en wil je beesten fotograferen die natuurlijk ook niet echt zitten te poseren.
Het is nog een heel gedraaid vastzitten en dan je romp toch maar zover mogelijk draaien omdat we er al weer voorbij zijn gegleden. Maar er zullen toch nog wel een paar plaatjes gelukt zijn hopelijk. We kajakken zo een uurtje om het eilandje en zien vele zeehonden. Grote bullen maar ook kleintjes met hun moeder. Erg grappig. Soms zijn ze aan het zwemmen en gaan ze als dolfijnen door het water of liggen gewoon wat te draaien en met hun flippers te wapperen.
Dan zetten we koers naar Bark Bay waar we weer aan land gaan. We peddelen zo snel als mogelijk naar de kust zodat we makkelijker kunnen uitstappen. De zwemvesten uit en we nemen een heerlijke duik in het brrrr ijskoude water. Maar het koelt wel lekker af. Het is gelukkig iets bewolkt vandaag zodat de zon niet de hele tijd op volop schijnt. We drogen ons af en eten een lekker broodje met jus en een stukje carrot cake. Heerlijk.
Dan is het tijd om de wandelschoenen weer aan te trekken want we gaan een stuk van de Abel Tasman Track lopen. Het is de bedoeling dat we om half vijf in Anchorage Bay zijn omdat dan de watertaxi ons weer komt ophalen.
Het begint met een stuk klimmen en dan voel je je benen direct weer. Maar het is niet meer zo'n vreselijk lange klauterpartij als tijdens de Tongariro Crossing. We lopen over de Swing Bridge over de Fall River. Dat is weer zo'n wiebelige brug aan van die staalkabels, dit keer een stukje langer. Het is een mooie route die overwegend door het bos loopt en dan heb je soms weer een prachtig zicht op een mooie baai. Bij Torrent Bay kunnen we gelukkig een stuk afsnijden omdat het laagwater is. Het is een grote baai en omdat hier een getijde verschil is van een meter of vijf ligt deze baai bij eb helemaal droog. Wel stroomt er een riviertje hier uit het bos zo de zee in. Dat houdt dus in dat we soms met grote passen door het water moeten stappen. Gelukkig zijn de schoenen waterdicht. Maar dan komen we bij een stuk waar we toch maar niet met de schoenen doorheen lopen omdat het water iets te hoog staan. Dan maar op blote voeten en aan de andere kant van het water de schoenen weer aantrekken. Dan is het nog één klimmetje en zijn we op Anchorage beach waar de watertaxi ons weer zou komen ophalen.
We lopen langs de vloedlijn (of eblijn maar dat noem je dan weer niet zo;-)) en zien nog twee verschillende zeesterren. Een grote rode en een kleine blauwe. Daar waar de watertaxi aan wal komt is ook een hut. Dus we lopen erheen om even aan een picknick tafel te kunnen zitten. We zijn er nog niet of het begint met grote druppen te regenen. Hup onder de veranda. Hebben wij even mazzel dat we op tijd zijn.
Na een half uurtje komt de watertaxi en in speedvaart terug naar de opstapplaats waar een minuut of tien later de bus komt die ons weer keurig afleverd bij de camping. We kunnen weer terugkijken op een prachtige dag.
Na even wat te hebben gedronken gaan we in de hottub. 's Avonds weer bbq-en in de campkitchen en daarna de website tekst weer bijtypen en de foto's op de laptop zetten en de dag is ook weer voorbij.
{flike}