13 december 2013
Vandaag ging de wekker weer op tijd (5:30 uur), snel de camper ombouwen, een broodje, een glaasje jus d'orange en starten die camper. We gaan vandaag naar de Jan van Genten (Gannets) kolonie op Cape Kidnappers. Het is nog een klein half uurtje rijden en om kwart voor zeven moeten we er zijn.
Miep van de Tomtom en de kaart zorgen ervoor dat we keurig op tijd aanwezig zijn. We staan op de lijst dus we kunnen mee met Gannet Beach Adventures. Deze organisatie brengt je met een trailer achter een tractor over het strand naar Cape Kidnappers 8 km verderop. Dit kan alleen tijdens laagtij vandaar het vroege tijdstip. We hebben mazzel vandaag is het weer de vroegste tijd om te vertrekken. Dan staat de zon nog niet zo hoog aan de hemel en heb je nog een beetje gefilterd licht.
Om 7 uur stappen we op de trailer en gaan we het strand op. De rit naar de Cape is ook erg interessant. Je ziet hier nl. heel duidelijk het bewegen van de tektonische platen. Om dat de kust hoog is uitgesleten door de oceaan zie je heel goed de verschillende aardlagen. Op vijf plekken zijn daarin scheuren ontstaan en zie je dat de Westkant naar beneden is weggezakt. Dit is veroorzaakt door aardbevingen 1000 jaar geleden. Verder zie je dat de Cape steeds hoger wordt omdat de tektonische plaat aan de Westkant onder de andere doorschuift daardoor wordt Nieuw Zeeland eigenlijk een beetje opgetild. Het verhaal is ook dat ze daardoor steeds dichter bij Australië komen (40 mm per jaar).
Aan het eind van de rit wacht ons nog een wandeling naar de Cape. Dit is nog een behoorlijke klim want de klif is erg hoog (door die tektonische plaatverschuiving zoals ik daarnet heb uitgelegd ;-)). De spierpijn is nog behoorlijk te voelen van de Crossing van eergisteren maar we zetten er flink de pas in om maar zoveel mogelijk tijd te hebben bij de kolonie. Na 25 minuten klimmen zijn we er. Boven op de kaap is een vlakte en aan de zeekant zitten alle Jan van Genten op hun nesten. We kunnen er tot op vier meter afstand bij komen dus we kunnen mooie plaatjes schieten.
Er zijn vogels die nog op een ei zitten maar sommige hebben al een pluizig jong van circa 20 cm groot. Er zijn hier zo'n 8500 nesten op de hele kaap. Je kan aan de vogels niet zien wie het mannetje of het vrouwtje is. Dit is alleen te zien tijdens het bouwen van het nest. Het mannetje brengt het materiaal en de vrouwtje legt het op de juiste plaats. Het nest bestaat overigens uit een hoopje grond wat inmiddels heel hard is geworden met daarop wat zeewier. De vogels die levenslang bij elkaar blijven komen elk jaar terug op hetzelfde nest. Gemiddeld worden ze 25 jaar oud. Er wordt één ei gelegd wat door beide vogels wordt bebroedt.
Vanaf november komen de eieren uit waarna het 16 weken duurt voordat het jong uitvliegt. Als het jong groot genoeg is, loopt het naar de rand van de klif laat zich naar beneden vallen en vliegt weg. De jonge vogel vliegt dan in één keer door naar Australië. Daar blijven ze 3 tot 5 jaar waarna ze terug keren naar hun geboorte grond op zoek naar een partner. De
ze jonge vogels zie je aan de rand van de kolonie rondhangen. Omdat er steeds één ouder op het nest zit en de ander aan het vissen is, zie je soms de ander terug komen. Dit is een heel koddig gezicht. Het landingsgestel gaat uit d.m.v. het spreiden van de poten. De vleugels worden ingetrokken en dan ploffen ze zo op de grond. Als dat te dicht bij de buurman/vrouw is wordt er direct gepikt. Maar als de pas dan naar de partner is gemaakt volgt er een uitgebreide ontmoeting waarbij er met gestrekte nekken omhoog wordt gekeken en daarna wordt er uitgebreid geknuffeld. Als de jonge vogels zijn gevlogen trekken de volwassen vogels eind mei naar warmere oorden (niet naar Australië) en dan is de hele kolonie leeg.
We maken heel wat foto's wat nog erg lastig is. Dan zie je een mooie vogel met een groot jong, heb je het geheel goed in beeld gaat ma of pa weer zitten. Je weet niet waar je kijken moet want met zoveel vogels is er zoveel te zien. Het aantal foto's zal wel weer veel zijn ons kennende. Maar als er maar 1 of 2 prachtig zijn is het goed toch?
Dan is het alwe
er tijd om te vertrekken. We lopen de klif weer af terug naar de tractor. Dan rijden we door het opkomende tij weer terug naar Clifton. Onderweg stoppen we nog bij een kleinere kolonie waar we even rondlopen. Dan rijden we weer verder zodat we om 11 uur weer bij de camper zijn.
We kleden ons om en zetten koers naar Wellington. Het is nog een behoorlijk eind en de zon schijnt behoorlijk dus lekker vermoeiend. Rondom Wellington is het behoorlijk druk want we zijn er rond spitstijd. Maar om 18:15 uur zijn we dan op de Top 10 Camping Wellington waar we voor twee nachten inchecken.
{flike}