4 maart 2007
Om 5.15 uur ging de wekker want we gaan vandaag op de 5-daagse excursie door het red centre. Om 6.10 uur worden we opgehaald door onze gids/chauffeur Steward van www.connections.travel. Hebben we waterflessen mee om steeds te kunnen vullen ja dus we kunnen vertrekken.
We rijden via de Stuart Highway naar het zuiden waar we een bezoekje brengen aan een kamelenfarm. Weer verder gereden zien we aan de horizon een berg oprijzen dit is de Mt. Donner. Deze wordt nog wel eens aangezien voor de beroemde rode rots maar is het niet. Deze is ontstaan door erosie door water vroeger was hier nl. zee. Hij is twee keer zo groot en 19 km lang en ook nog een stuk hoger.
Verderop naar een uitzichtpunt bovenop een zandduin waar we voor het eerst Ayers Rock en de Olga’s aanschouwen. Om 13.00 uur komen we aan in het tentenkamp waar we de tassen in onze tent zetten. Het was buiten al bloedheet maar in de tent nog erger. Dus de flappen opengezet zodat het een beetje kan doorwaaien. Met z’n allen (een groep van 13 man) hebben we de lunch bereidt die bestaat uit brood met kaas en vleeswaren maar vooral veel groente tomaat/komkommer/bietjes/eieren/maïs/sla. Afwassen en daarna de bus weer in naar Ayers Rock of te wel Uluru. 
We rijden er een rondje omheen en krijgen mooie verhalen te horen over de ideeën van de Aboriginals die dit echt als een heilige plaats zien. In de rotsen zie je van alles of je kan er van alles bij bedenken. We kunnen de rots niet beklimmen (als we dat al wilde) want het is te heet >36 gr. Maar ook als het regent of te hard waait dan is de klim ook gesloten. Nog een stuk gewandeld langs wat rotstekeningen en aan het eind was een watertje. Het heeft twee weken terug geregend dus we hebben mazzel dat er nog water instaat. Sonja heeft vreselijk hoofdpijn (zal wel komen door de overgang naar dit bloedhete weer, hopen dat het morgen beter gaat) en kan zich niet echt concentreren op het verhaal. Maar het verhaal gaat dat er een grote slang in het watertje woont. Maar dat is om te voorkomen dat er mensen in gaan zwemmen. Dat mag niet want dat ruikt het wild (kangaroes etc.) die hier komen om te drinken. Dan komen ze niet meer en dan hebben we (de Aboriginals) niets meer te eten.
We rijden verder naar de Olga’s waar we een stukje van de Valley of the Winds lopen. Heel mooi deze rotsen (die van boven mooi rond zijn), gem. zijn ze 500 m. hoog. We gaan nog een stukje “off-road” leuk voor de chauffeur denken we maar uiteindelijk blijkt het te zijn voor een schitterend fotostopje. Terug naar Ayers Rock voor de zonsondergang. We zijn echt niet de enige blijkt, maar ach het is een grote rots. Stoeltjes, toastjes, 
wijn helemaal perfect. Waren we gisteren nog bang voor bewolking vandaag is het helemaal helder en we krijgen een mooie zonsondergang. Martin maakt steeds foto’s vanaf hetzelfde punt zodat je goed de kleurverschillen kan zien die de rots aanneemt. Als de zon onder is worden we nog verwend met een volle maan, helemaal perfect.
Terug naar de camping voor het diner. BBQ, sausijsjes, steak, salade, rijst, couscous. Sonja komt weer helemaal bij, het koelt alweer een beetje af. Inmiddels is het half tien dus we nemen een douche en gaan slapen.