12 maart 2007
Om kwart voor zeven opgestaan en gelukkig is het weer mooi weer. Mooie schapenwolkjes achter de palmbomen.
We hebben na lang wikken en wegen besloten om in Kuranda een didgeridoo te kopen. Anders krijgen we toch maar spijt. Via een mooie slingerweg door het regenwoud rijden we erheen. We proberen er verschillende en het blijkt dat de laag gestemde het beste aanspreken. We gaan voor een C# die mooi beschilderd is met dotpainting, een kangaroe en een hagedissenvis staan erop. Onderaan nog de originele bast van de Eucalyptusboom. We laten hem met DHL thuis bezorgen. He, he daar hoeven we niet meer over na te denken, we hebben het gewoon gedaan.
We rijden verder via The Tablelands. Onderweg zien we veel termietenheuvels wel een meter hoog. We nemen een kijkje bij de Curtain Fig Tree in Yangaberra. Dit is een boom waar een vijg in terecht gekomen is. Deze vijg laat zijn luchtwortels naar beneden groeien en dan valt de originele boom om en sterft af omdat deze geen licht meer krijgt. Dan blijft alleen de vijg de vijg maar over en deze wordt dan steeds groter, dit ziet er erg raar uit. We hebben gezwommen in het kratermeer Lake Eacham waar we ook een broodje eten. Hier hoger in de bergen is het gelukkig niet zo erg benauwd. 
We rijden naar een uitkijkpunt op het hoogste topje in de Atherton Tablelands en we konden inderdaad heel ver kijken dankzij het heldere weer. Het zonnetje schijnt nog steeds. Maar verderop zien we zo een regenbui uit de lucht vallen. Vervolgens naar een serie watervallen te beginnen bij de Milaa Milaa Falls, deze was echt heel mooi. Kwam als een groot gordijn in 1x naar beneden. Daarna naar de Zillie en de Ellinjaa Falls. We lopen nog een rondje bij de Tchupala Falls. Deze trek wordt waarschijnlijk niet zo vaak bezocht. We lopen nl. dwars door de spinnenwebben. Met een zwaaiende stok voor ons uit banen we ons een weg. We zien een paar rare spinnen; geel met zwarte stippen in een zandloper vorm. De waterval is mooi in twee grote sluiers valt het water een meter of 15 naar beneden. Op de terugweg ziet Sonja plotseling een heel groot spinnenweb (van 1 m. doorsnede). Blijkt er ook nog een hele grote spin in te zitten met een lijf van 3 bij 1 cm met poten van 10 cm. lang. Blijkt hij ook nog een net zo grote buurman te hebben. Een foto proberen te maken (ging niet tegenlicht) en dan snel doorlopen. We hebben het toch wel benauwd zo alleen in het enge bos. Helemaal bezweet komen we na 2 km weer aan bij de camper. 
Ondertussen begint het met grote druppels te regenen. De regen houdt ook net zo snel weer op en via Innesfail rijden we door naar een camping in Kurrimine Beach. Het is een mooie plek aan het strand en we zijn de enige gasten op de camping. Het toiletgebouw is niet echt schoon dus we koken in de camper. Omdat we eerst op de zonsondergang hebben gewacht voor mooie foto’s is het inmiddels helemaal donker en moet alles dicht omdat je het licht aandoet en het barst hier van de muskieten etc. De airco kan niet aan want dan gaat het vuur uit dus het wordt een sauna binnen. Het zweet druipt van ons lijf. Zodra de macaroni klaar is, kan de airco op de koudste stand en eten. We komen al snel weer op de juiste temperatuur en drogen weer op. De afwas doen we ook in de camper want ik heb geen zin om over de camping te gaan. Bij het eerste toiletbezoek kwam ik al een pad van zo’n 9 cm en een mot (nachtvlinder) van 10 cm groot tegen. Beide wel even op de foto gezet. Na het eten een koppie thee en het verhaal weer bijgeschreven.