Dinsdag 12 januari 2010
Vannacht is het grotendeels droog gebleven maar het waaide nog wel steeds behoorlijk dus af en toe zaten we weer rechtop in bed omdat er een tak op het stalen golfdak viel. Maar toen we opstonden regende het voor de verandering weer eens behoorlijk dus na een warme douche gewapend met de paraplu naar de ontbijtzaal. Maar niet nadat we een paar mooie fotos hadden gemaakt van een wandelend blad dat op de voordeur zat, bleek het later een vliegend blad te zijn want het vloog weg. Daar stonden de broodjes, jam, scrumbled eggs en pannenkoekjes weer voor ons klaar.
Om 9 uur naar de boot. Maar de kade stond helemaal onderwater dus dat werd nog wat. Schoenen en sokken uit en maar op blote voeten richting de boot. We scheurden er weer over, de boot ging maar liefst 34 km per uur (en dat met een rondvaartboot ;-)). Onderweg moesten we soms langzamer varen omdat er een boom midden over het kanaal was gevallen maar daarna ging het gas er weer vol op. Aan het begin van het kanaal kwamen weer terug bij de haven (of hoe je dat ook noemt). Eigenlijk was de haven weg want alles stond ruim 30 cm onderwater. Je zag ook duidelijk dat het kanaal een hele meter hoger stond dan 2 dagen terug. Waar eerst aan de overkant een steile afgeslagen oever van een meter hoog te zien was, liep het kanaal nu rustig over in het weiland er boven. Een rare gewaarwording. Er komen hier ook allerlei busjes en vrachtwagens aanrijden met een gigantische boeggolf voor hun bumper. Echt niet te geloven. Via een stoel als afstapje stapte we in het water op de kade en liepen naar het restaurant dat gelukkig hoog genoeg lag. Dit was nog oppassen geblazen want het water stroomde behoorlijk. Even verderop was onze bagage neergezet, dus weer door het hoge water. De tas voelt behoorlijk vochtig dus vanavond maar even kijken of alles droog is overgekomen.
In de bus geklommen en weer op weg. Het hele land staat onder water dus ook de weg waarover we rijden. En hier (het of een onverharde losse grind weg) geen hectometerpaaltjes die de zijkant van de weg aangeven. Dit was een klein toeristenbusjes onfortuinlijk geworden want deze hing schuin naast de weg. De gidsen een paar medepassagiers stapten uit om de man te helpen. Ze moesten aan de hoge kant van het busje blijven hangen want het zakte steeds verder weg. Uiteindelijk kwam er iemand met een sleepkabel (de sleepstang van de bus ging niet helpen vanwege de rare hoek waaronder het busje stond). De bus reed een stukje naar voren en ja hoor het kleine busje stond weer op vier wielen achter ons. Dat hebben we weer mooi gefixed.
Verder rijden we weer langs de bananenplantages van Delmonte en Chiquita. Ze zijn hard aan het werk, de geoogste bananentrossen hangen aan en rails en worden door een mannetje voorgetrokken naar de fabriek. Hier worden de bananen gewassen en in ingepakt om te worden verscheept over de hele wereld. Het moment van oogsten hangt trouwens af van waarheen de bananen uiteindelijk gaan. Om over tweeen waren we in Guapiles waar we lunchten in hetzelfde restaurant als 2 dagen terug. Daarna moesten de formulieren ingevuld worden voor de huurauto. En om half vier konden we eindelijk op pad. We hebben geen Suzuki Gran Vitara maar een Toyota RAV4, een lekkere ruime auto, alle bagage kan achterin en na wat gepuzzel kan de afdekhoes ook dicht. Het regent voor de verandering weer eens maar ach we zitten nu lekker met zijn tweetjes in ons eigen autootje voor de komende 16 dagen. Het is gelukkig niet zo heel erg druk op de weg maar wel veel vrachtverkeer. Al snel zien we een vrachtautootje langs de kant van de weg liggen. Het vervoerde allemaal ananassen dus deze worden nu met de hand overgeladen naar een andere vrachtauto.
Een paar kilometer later staan we in een file. Geen idee waarom maar er zit niets anders op dan aansluiten. Blijkt er ook een giga vrachtwagen op zijn kant langs de weg te liggen. Zo raar is het ook niet. Vlak naast de weg loopt de berm steil naar beneden en met al die regen zal het wel lekker sompig zijn. Dus als je naast het asfalt komt ga je ook echt.
Om vijf uur zijn we in La Quinta de Sarapiqui. We hebben weer een mooie kamer ergens in een tropische tuin. Bij de receptie hebben ze verteld dat er hier een Froggarden is, dus we gaan even kijken. Zaklantaarns mee want het wordt alweer schemerig. We lopen nog geen meter of Martin ziet er eentje zitten. Ergens bij een boom onder een paar takken een rode blauwe spijkerbroek kikker of te wel (Blue Jeans Dart Frog of voor de geleerden Dendrobates Pumilio). Geprobeerd om hem vast te leggen op de foto, wat nog niet zo gemakkelijk is met zo'n klein k-beestje. Hij is nl. 2 cm groot. Maar.... wij hebben hem gezien. En let op, dit is geen dierentuin, ze kunnen zo de rivier in of de bomen. We zien er nog een paar en een wat grotere bruine. Daarna een lekkere douche en weer een overheerlijk buffet in het restaurant.
Morgenochtend gaan we raften en daarna weer verder naar een volgende stek. Maar waarschijnlijk gaan we na het raften nog een rondje lopen op deze quinta want er hier ook een vlindertuin en een mooie tropische tuin, dus om meteen weer weg te racen...
We vinden het trouwens erg leuk om al jullie reacties te lezen en ook de mededelingen over weeralarmen enzo. Trouwens een weeralarm zouden wij ook best gehad kunnen hebben met in de afgelopen twee dagen 1000 mm regen.