Details

Gepubliceerd: 17 oktober 2011

{jcomments on}Maandag 17 oktober 2011

 

Na het ontbijt stappen we weer met al onze concertspullen in de bus. Vandaag wordt een indrukwekkende dag. Allereerst bezoeken we het concentratiekamp Gross-Rosen (in het Pools, Rogoznica). Dit kamp ligt 13 km ten zuidoosten van Jawor. Kamp Gross-Rosen was een dependance van Sachsenhausen. In 1942 werd Gross-Rosen aangewezen als Nacht und Nebel kamp, dat was een speciale strafklasse die Hitler liet instellen om verzetsmensen spoorloos te laten verdwijnen. De gevangenen werden te werk gesteld in een naastgelegen steenmijn. Gross-Rosen betekent '90 dagen' waarmee bedoeld werd dat men maximaal 90 dagen in leven bleef, maar de meesten hielden het niet langer dan 5 weken vol. Op 14 februari 1945 werd Gross-Rosen door de Russische troepen bevrijdt.

 

We krijgen eerst een rondleiding over het terrein. Toen de oorlog afgelopen was, is het gebied Duits, Russisch en pas later weer Pools geworden. Alles is toen eigenlijk vernietigd zodat er echt niets meer van de gruwelijkheden te zien was. Later is men zich gaan beseffen dat ook deze verschrikkelijke jaren bij de geschiedenis van het gebied horen en heeft men verschillende zaken weer herbouwd. Zoals de zo herkenbare toegangspoort voor zovele concentratie kampen in die jaren. Met de vreselijk ironische woorden 'Arbeit macht frei'. Wat zeker niet voor dit werkkamp gold. Na de rondleiding kregen we nog een film te zien met interviews met verschillende overlevenden van dit kamp.

 

Rond de middag vertrekken we naar Jelenia Gora waar we lunchen in een restaurant. We krijgen weer een lekker soepje en lekkere kip-salade. Dan hebben we nog 5 kwartier om het stadje te verkennen. Eerst lopen we naar de andere kant van de stad, want ja ook hier in Polen hebben ze geocaches verstopt. Hij blijkt bij een prachtige kathedraal te liggen en laat zich gemakkelijk vinden. Dus de missie wat betreft geocaching is geslaagd.

 

De kerk of kathedraal is de 'Kosciol S.S. Erazama i Pankracego'. Deze kerk is rijkelijk versierd met goud, beelden en schilderingen op de muur en het plafond. Tussen de versieringen staan de orgelpijpen van een heel groot orgel. Dit kerkorgel is door een koopman geschonken aan de kerk op voorwaarde dat het in het zicht van de gemeenschap geplaatst zou worden. En dat is gelukt tussen de pracht en praal achter het altaar. Als je hier in de kerk zit heb je altijd wat te kijken. We halen nog een lekker ijsje en begeven ons weer naar de bus.

 

Aan het eind van de middag rijden we door naar Swierzawa waar we weer een concert geven. We rijden door een mooi berglandschap. We zitten hier ook tegen het Reuzengebergte aan dus dat klopt wel. Aangekomen in het plaatsje kunnen we ons omkleden in een soort herberg met de toepasselijke naam Nazareth. Om zes uur is de mis afgelopen en komt de bisschop samen met de priester en een tiental misdienaars de kerk uitgelopen.

 

Dat is voor ons het teken dat we kunnen gaan opstellen. Het is een beetje behelpen met de ruimte maar gelukkig kan de tafel op het altaar op zij. Vanuit de mis zijn er weer een heleboel mensen blijven zitten en er komen nog steeds mensen binnen. Ze zijn een hele tijd bezig om het kleine kistorgeltje op dezelfde stemming te brengen als het grote kerkorgel zodat er geen tijd meer is om in te zingen.

 

Na de gebruikelijke lange Poolse inleiding en welkomstwoorden starten we met het concert. Het grappige is dat de bisschop en de priester midden in het gangpad op een stoel zitten. Het publiek geniet weer met volle teugen en na een stande ovatie zingen we samen met de gehele gemeenschap het Ozne Njebis nogmaals. Na afloop ontvangt de dirigent nog een mooi bloemstuk en en schilderij van paus Johannes Paulus.

 

Daarna snel omkleden en naar een zaaltje even verderop in het dorpje. Daar staan lange tafels voor ons gedekt en we krijgen typische Poolse gerechten voorgeschoteld (en nee ditmaal geen bietjes). Al snel hebben we ons buikje rond en zijn we weer lekker doorgewarmd (want wat was het koud in de kerk). Komen ze nog met etageres en borden vol met allerlei stukjes taart echt niet normaal meer zoveel. Tijdens de dankwoorden over en weer blijkt dit een hele arme parochie te zijn. Sinds de 2e wereldoorlog heeft er geen concert meer plaatsgevonden in de kerk. Dus dit concert was echt een kadootje voor de parochianen. Als dank hebben ze gevraagd of die mensen een taart wilden bakken voor ons en die kregen we nu dus als toetje. We hebben echt ons best gedaan maar hebben toch nog veel moeten laten staan, helaas. Daarna nog een half uurtje met de bus terug naar het hotel waar we om tien uur aankomen.

 

 

Details

Gepubliceerd: 16 oktober 2011

{jcomments on}Zondag 16 oktober 2011

 

De wekker ging om half acht na een heerlijke nacht, lekker geslapen. Na het ontbijt even rondgelopen in Zlotoryja. Het ontbijt was lekker uitgebreid met voor de liefhebber ook de vette worst en slappe gekookte eieren. Dat laten wij ons maar voorbij gaan. Een tosti kaas is ook lekker met een sinaasappelsapje.

Na het ontbijt een rondje gelopen door het stadje. Het is niet zo groot dus anderhalf uur is lang zat. Er zijn genoeg kerken maar overal is een (drukbezochte) mis bezig dus we kunnen ze niet goed bekijken. Wel valt het op dat alle huizen hier in een andere kleur zijn geschilderd. Wat samen met de overigens strakblauwe lucht voor mooie plaatjes zorgt.

 

Dan moeten we weer terug naar het hotel Alles bij elkaar zoeken want we hebben vanavond alweer het eerste concert. Dat betekent muziekinstrument, bladmuziek, lessenaar, standaard en kleding uiteraard komen hier ook het fototoestel en waterflesjes bij. Dus bepakt de bus weer in.

 

We brengen eerst een bezoek aan het Opactwo Cystersow (cisterciënzer abdij) van Lubiaz. Dit klooster is in 1175 gesticht door cisterciënzer monniken. Het huidige gebouw is van rond 1700 en is ongeveer 225 bij 225 meter. Bij aankomst zien we vanuit de bus de torens al opdoemen. Als we uitstappen krijgen we eerst een lunchpakket wat we al lopend opeten. Het is erg veel, zeker na het lekkere ontbijt van vanmorgen. Maar een broodje gaat er wel in. We lopen eerst terug naar de brug waar we vanuit de bus de eerste aanblik hadden op het klooster, dat was fotografisch gezien ook de mooiste kant omdat hier het zonnetje erop staat. Het valt een beetje tegen want het ligt behoorlijk verscholen achter de bomen.

We lopen weer terug naar het klooster waar we een rondje omheen lopen. Helaas is het behoorlijk vervallen want door de bladders en kapotte ramen zie je hoe ontzettend mooi versierd het allemaal was. Het is echt een mega complex. Dan gaan we naar binnen voor de rondleiding. Eerst komen we in een kamer waar nog een aantal oude meubelstukken staan. De volgende ruimte is voorzien van een prachtig plafond met hele mooie schilderingen en beeldhouwwerk. Via de lange kloostergang, waar je achter verschillende deuren het vreselijke verval ziet van dit gebouw, komen we in werkelijk een fantastisch mooie ruimte. Het is ongelooflijk dat we nog in hetzelfde gebouw zijn. Mooi geschilderde taferelen op het plafond en weer hele mooie beelden aan de muur.

 

Via de binnentuin lopen we naar de andere kant van het klooster waar we eerst in een kerk komen. Deze was helemaal kaal. In de tweede wereldoorlog eerst helemaal leeg gehaald door de Duitsers en wat er nog van over was is daarna door de Russen gesloopt en meegenomen. Via een lange gang komen we in weer een andere ruimte die weer werkelijk prachtig is. Met een hoogglanzende marmeren vloer. Waarin een prachtig "mirror lake" zonder water is te zien.

's Middags rijden we met de bus verder naar Glogow. als we aankomen is de mis nog aan de gang, dus het programma wordt enigszins omgegooid. We wachten buiten in de bus en gaan na de mis snel naar binnen voor een korte repetitie. Na een kwartier moeten we weer inpakken want de volgende mis begint al weer. Zo gaat dat in Polen. We stappen in de bus en rijden naar een parochiehuis verderop. Daar worden we gastvrij onthaald door de gezamenlijke baptisten en rooms katholieke kerk die in een razend tempo ons voorzien van een heerlijk drie gangen diner. Vervolgens snel omkleden en hup de bus weer in voor het concert.

 

Bij de kerk aangekomen blijkt die stampvol te zitten met publiek dat heel stil zit te wachten op wat komen gaat. Na snel uitpakken en opstellen worden we welkom geheten en na de inleiding start het concert. Er wordt vanavond erg mooi gezongen en gespeeld. En na afloop is het publiek razend enthousiast. Een 2e keer ozjne niebois met meezingend publiek is het gevolg. Prachtig!

Na dit mooie concert weer in een uitgelaten stemming met de bus naar het hotel. Nog even stukje website bijwerken, douchen en slapen. Morgen weer een drukke en lange dag!

 

 

Details

Gepubliceerd: 15 oktober 2011

{jcomments on}Zaterdag 15 oktober 2011

 

Het was een kort nachtje, de wekker stond om 2.45 uur, maar of ie echt gezet was? Gelukkig lag Sonja al een half uur wakker dus op tijd onder de douche. Om half vier weggereden naar Den Oever waar we op een winderige kade in de haven van Den Oever op de bus wachtte. Ja hoor daar kwamen ze. Alle spullen in de bus en daarna een plekje gezocht in de bus. Met honderd man/vrouw vertrekken we voor een concerttournee van een week naar Polen. We spelen in het kamerorkest en begeleiden daarmee het Michaelskoor uit Oosterland.

 

Om exact vijf uur rijdt de bus weg, op naar het oosten. Het is nog pikdonker buiten maar als we de grens met Duitsland over zijn, zien we zon langzaam opkomen echt een prachtig gezicht. Een rode band aan de horizon met de zwarte silhouetten van de bomen en windmolens ervoor.

We stoppen bij de eerste Raststätte die al gauw 100 km over de grens met Duitsland ligt. Het is inmiddels al half negen en er staat dan ook al heel snel een megarij voor de toiletten. Verder nog even een rondje gelopen om de benen te strekken. Dan snel de bus weer in want we zijn er nog lang niet. Onderweg krijgen we de opname van het try-out concert te zien. En filmpjes van LOW de lokale omroep van Wieringen. Verder proberen we zo vaak mogelijk in slaap te vallen zodat de tijd maar voorbij gaat.

 

Dan komen we in en megafile vlak voor Hannover. Deze duurt de hele film Gooise Vrouwen lang (hadden we mee op de tablet). Dus we staan zeven kwartier bijna stil. Bij de eerste Raststätte direct een stop vanwege de rijtijdenwet. We nemen een lekker pittig soepje om weer een beetje bij te komen.

Gelukkig nu geen last meer van files. Maar dan moeten we de grens met Polen over. Vanwege het toetreden van Polen tot de Europese Unie zou dat geen probleem moeten zijn. Maar niets is minder waar. De bussen moeten een of ander kastje kopen voor de wegenbelasting of zo. De chauffeurs, Hugo, Kees en onze Poolse gids Przemek gooien al hun charmes in de strijd. Maar helaas duurt het toch een uur voordat we verder kunnen. Kan ik met iets bij voorstellen als we later de jonge dames achter de balie zien zitten. Net 20 en dan het voor elkaar krijgen om 2 bussen een uur op te houden.

 

Na een lange rit komen we aan in hotel Qubus in Zlotoryja in Polen. De sleutels liggen allemaal al klaar op de balie en omdat de kamernummers al bekend zijn gaat het lekker snel. De bagage naar de kamer gebracht en hup naar beneden voor het diner.

 

Foto's van deze week in Polen zijn te vinden op:

fotoalbum Polen