Details

Gepubliceerd: 04 maart 2008

Bezoek aan het ijshotel in Kittilä. Dit hotel maken ze elk jaar weer opnieuw. Voordat het gaat sneeuwen leggen ze een luchtballon op zijn kant. De gevallen sneeuw wordt steeds natgemaakt waardoor het ijs wordt. Als de laag dik genoeg is laten ze de luchtballon leeg lopen. Dan worden er allemaal kamers uitgehakt in het ijs. In elke kamer wordt een ijssculptuur gemaakt boven het bed (dat ook van ijs is). Op het bed liggen piepschuim platen met daarop een paar rendiervellen. Je kan hier een nachtje slapen maar wij bezochten het overdag. In het hotel was ook een bar met een grote fles (vier meter hoog) Finlandia wodka. Ook de statafels waren van ijs. De muren waren versierd met ijstekeningen van beren en rendieren.

Koffie gedronken boven op een berg in Levi. Het is hier prachtig, er stonden nog maar enkele bomen maar wel allemaal ondergesneeuwd zodat het echte sneeuwsculpturen waren. Net of er op elke boom/struik een toef slagroom was gespoten heel bijzonder.

's Middags gingen we sneeuwschoenwandelen. De sneeuwschoenen bestaan uit plastic dingen in de vorm die vroeger op een tennisracket leek. We begonnen makkelijk over een pad maar snel liepen we door de hoge sneeuw. Dit was wel lachen want soms zakte je wat verder of ging het 'racket' uit. Als je dan wilde opstaan zakte je voet direct tot je knieën in de sneeuw. Probeer dan dat ding maar weer aan te krijgen. Na 1,5 km lachen en kleunen zijn we wandelend langs de rivier teruggegaan naar het hotel. 's Avonds was er een schitterende zonsondergang.

Details

Gepubliceerd: 03 maart 2008

Omdat we vannacht pas laat zijn aangekomen is het programma veranderd. We starten nu met de twee-daagse huskytocht. Na het ontbijt krijgen we thermokleding uitgerijkt. We krijgen een thermo-overal, thermo-laarzen met wollen binnenlaarzen, thermohandschoenen met fleece binnen handschoenen, een bivakmuts en een bontmuts. Nou koud zullen we het hopelijk niet krijgen. Dan kunnen we onze koffer weer pakken want vanavond slapen we in een wildernishut. Dan krijgen we een film te zien en instrucites over het besturen van een hondenslee. De huskyfarm is naast het hotel dus we lopen erheen.

We lopen een rondje over farm. De honden zitten in groepen in grote hokken, sommige hebben een eigen buitenhok en weer andere lopen los rond. We maken kennis met Gonzales een Alaska husky van twee weken oud.Dan gaan we naar de sledes. Je staat op twee smalle latten van beide maar 6 cm breed. Tussen de latten hangt aan elastieken een anker. Als je daarop gaat staan remt de slee.

Iedereen krijgt een eigen slede toebedeeld waar vier honden voorgespannen worden. Zodra we bij de sledes komen, krijgen de honden in de gaten dat we bijna gaan vertrekken. De honden beginnen steeds harder te blaffen en te spingen dus moet je goed op je rem blijven staan. En dan gaat de eerste van start, een voor een vertrekken we. Zodra de honden lopen zijn ze doodstil en genieten ze net zoals wij doen. Het is spannend maar het gaat eigenlijk direct goed. De honden doen dit natuurlijk elke dag en weten dat als ze vervelend doen de volgende dag niet meer meemogen als straf. En rennen/trekken is wat ze het liefste doen dus ze weten de regels. We hebben bij de instructies te horen gekregen de honden niet te veel te helpen door mee te gaan steppen/lopen en dat doe ik dan ook niet. Is ook absoluut niet nodig want ik moet eerder op de rem gaan staan om ze af te remmen dan te helpen. Zo sterk zijn ze (zelfs heuvelop).

De lunch hebben we in een hut onderweg. Lekkere nasi met een kop thee bereidt op een lekker warm kampvuur. Tijdens de lunch komen er een paar herders (op sneeuwscooters) langs met hun kudde rendieren, een fantastisch gezicht. De dieren zakken tot hun lijf weg in de sneeuw maar ze kunnen toch nog hard rennen.

Bij de hut aangekomen worden eerst de honden verzorgd. Ze worden volgens een vaste volgorde aangelegd aan een ketting. Voorop de leadingrunners met daarachter de wheeldogs. Dan krijgen ze een soort soep, hondebrokken met een paar stukje vlees in heet water. Dit is om de eerste honger te stillen. Als de honden direct een volledige maaltijd krijgen dan spugen ze alles weer uit vanwege de inspanning die ze de hele dag hebben geleverd. Dus een uur later krijgen ze een groot stuk bevroren vlees in diezelfde "soep".

Na het verzorgen van de honden gaan we de hut in voor een kopje thee. Daarna is het tijd voor de grootste Finse tijdverdrijving; lekker de sauna in. In de sauna staat een houtkachel en de thermometer staat op 96 graden als we door en door heet zijn moet het gebeuren. Pas op niet te snel lopen want dan glijd je onderuit op de bevroren ondergrond maar ook weer niet te langzaam want dan vriezen je slippers vast. Eerst gooien we elkaar onder met sneeuw maar dan ligt Sonja al languit in de sneeuw. Dat is lachen want opstaan lukt niet echt. Het poedersneeuw en wel een laag van 100 cm. Dus als je probeert op te staan zak je net zo snel weer naar beneden. Dus rollen naar het pad en daar snel opstaan om in de sauna weer op te warmen.

's Avonds eten we Poronkäristys een typisch Finse maaltijd bestaande uit rendiervlees.

De volgende dag mochten we de honden zelf inspannen en al gauw konden we vertrekken. Iemand in de groep had een GPS bij zich daardoor konden we thuis de route mooi in google maps inlezen. Daar zagen we dat we beide dagen ca. 25 km hebben afgelegd. De tweede dag waren de honden duidelijk al wat vermoeid vooral Martin heeft herhaaldelijk mee moeten steppen nadat de honden vragend achterom keken; "zo van, hé doe je ook nog eens iets?".

De lunch hadden we in een tipie midden op een sneeuwvlakte, we gingen erheen door een dikke laag sneeuw. Het kampvuur knapperde al lekker zodat we de worstjes voor op brood mooi konden roosteren.

Na twee mooie dagen was het weer lekker bijkomen in de sauna bij het hotel. Sonja heeft nog in het ijswak gedompeld maar snel er weer uit en verder afkoelen met sneeuw om daarna nog een rondje sauna te doen. Ook nog lekker in de hottub gezeten met uitzicht op de bevroren rivier. Wel raar hoor, buiten is het circa - 20 graden. We hadden mooie Finse hoedjes op anders koelde je hoofd te snel af want het sneeuwde ook weer licht.

Details

Gepubliceerd: 01 maart 2008

Door een storm in Nederland hebben we vreselijke vertraging. Het vliegtuig vertrekt 3,5 uur later dan gepland, daardoor missen we onze aansluiting op Helsinki.Gelukkig kunnen we nog wel dezelfde avond doorvliegen naar het Noorden. In Helsinki is het -12 graden en voor de start worden de vleugels en staartroer ingespoten met anti-vries. Over de start-/landingsbaan rijden 12 sneeuwschuivers want het sneeuwt hier behoorlijk. Om 21.20 uur vliegen we door naar Kittilä waar we om 23.15 uur landen. Met de bus rijden we naar het hotel. Er ligt hier werkelijk overal sneeuw, zelfs de weg is wit van de aangestampte sneeuw. In het hotel staat nog een klein buffetje voor ons klaar en na een bordje soep, zoeken we om 1.30 uur ons bed op.