Golden Circle in vier weken

Maandag 20/04/1998

Om half acht van huis vertrokken. Waarna we om 9 uur op Schiphol aankwamen (er stonden nogal wat files onderweg). De beide ma’s zwaaide ons uit. Om 10:30 uur inchecken, na eerst nog aftershave gekocht te hebben. Het vliegtuig vertrok na enig oponthoud; er zat nl. een gillende vrouw met oorproblemen in het vliegtuig. Volgens de piloot duurt de vlucht tien uur en acht minuten. Onderweg de douane- en visumformulieren invullen en de tijd uitzitten.

Na twee films en eten en natuurlijk ook wat slapen zijn we om 12:40 uur geland. Nu nog door de douane etc. Om drie uur zaten we in de auto en kon de vakantie echt beginnen. Eerst nog even gebeld wat niet lukte want mijn scope kaart werkte niet. Eerst naar de triple A voor kaarten etc. en om half vier waren we dan echt onderweg. Het is erg druk op de weg dus het schiet niet echt op. We besluiten dan ook om om zes uur maar te stoppen. We eten bij de Mc en checken in bij een 1 ster motel van de AAA in California.

Dinsdag 21/04/1998

Om een uur of acht het hotel verlaten. Dichtbij was een supermarkt, dus meteen maar even boodschappen gedaan en ontbeten op de parkeerplaats.

Om 10:30 uur waren we in Joshua Tree N.P. Bij het rangerstation een ‘golden eagle pass’ gekocht voor $50,00. Dan kunnen we op deze pas alle Nationale Parken van Amerika bezoeken en hoeven we niet steeds entree te betalen. Het is 35 graden. Dit park is eigenlijk een woestijn wat ligt tussen twee heuelruggen. Het valt op dat er ondanks de dorre omstandigheden toch van alles groeit. Foto’s gemaakt van bloeiende cactussen in het park. Cholla Cactus Garden was een tuin vol met cactussen. De ‘echte’ Josua Trees niet gezien.

Om 12:30 uur omgedraaid en terug naar de snelweg I10 op weg naar Lake Havasu. Op de Interstate meteen maar even getankt en daarna snel door. We komen nu in de staat Arizona dus de klok een uur vooruit. Arizona lijkt ook wel een woestijn. Maar al gauw kwam de Colorado rivier in zicht en dan wordt alles wel een stuk groener. Foto gemaakt bij de Parker Dam. Ingecheckt bij een Motel 8. We kregen nog een kamer dus konden we mooi slapen. Eerst even lekker in de whirlpool gezeten. Het is nog steeds heel warm hier nl. 37 graden. Na de douche uit eten gegaan bij de Mexicaan. Het was wel lekker alleen erg heet! Sonja kreeg een grote schelp met beef en salade (taco salad). De tent was niet zo gezellig. Het blijkt dat we geen uur tijdsverschil hebben dus de horloges konden weer teruggezet worden. In het motel nog wat geflipt op de televisie.

Woensdag 22/04/1998

We waren al snel op weg en we besloten een stuk van de historische route 66 te gaan rijden. Dan rij je dan 'miles' lang helemaal alleen zonder ook maar iets of iemand tegen te komen. Moet je je voorstellen dat deze route niet eens zolang geleden nog te voet en met huifkarren werd afgelegd door de pioniers van het Wilde Westen. We kwamen nog langs een cowboystadje Oakman. Om twaalf uur even boodschappen gedaan in Kingman.

Even na tweeën waren we in Williams, even een milkshake, het visitor center bezoeken en op zoek naar een motel. Het is weer een Super 8 en er ligt sneeuw hier vlakbij dus even een paar foto’s en een sneeuwballengevecht. Het is hier iets koeler dan gisteren maar we zitten wel iets hoger (28 graden). Wat gelezen en in het stadje gelopen. Het blijkt hier vorige week nog gesneeuwd te hebben. Uit eten bij Bobs Steak House.

Donderdag 23/04/1998

Vandaag een lekker kort ritje, goed geslapen (zonder airco). We waren dus al om een uur of tien bij het hotel om in te checken bij Grand Canyon Quality Inn hotel op negen miles van de canyon. Het is een heel luxe hotel maar dat mag.

Daarna meteen doorgereden naar het Grand Canyon N.P. een van de zeven wereldwonderen. Bij de kloof hebben we grote stukken gelopen langs de west rim. Het was echt overweldigend zo mooi, groot, kleurrijk en vooral diep. We hebben zo’n uur of vier gelopen en zijn dan ook behoorlijk verbrand (de kuiten). Het is niet te geloven wat je hier ziet, als je aan de rand staat, voel je jezelf wel ontzettend klein.

Om vijf uur terug naar het hotel, we hebben een hele mooie kamer met balkon en kingsize bed. Echt heel luxe. Om zeven uur terug naar de rim voor foto’s tijdens de zonsondergang. Gegeten bij de McPizza. Daarna op de kamer nog wat zitten lezen en schrijven.

Vrijdag 24/04/1998

Lekker uitgeslapen want in zo’n kingsize bed slaapt het prima. Om tien uur boodschappen doen voor ontbijt. Het is nu wel een stuk koeler als gisteren nl. 20 graden en het waait heel hard. Dus de lange broek maar aan.

We gingen de eastrim rijden met de bedoeling dat we een trail gingen lopen. Maar het waait zo hard dat dat een beetje risky vinden dus de hele east afgereden tot en met desertview. Oh ja ook nog even Apeldoorn gebeld. Om vier uur terug in het hotel, broodje eten, lezen , schrijven.

’s Avonds naar het IMAX theater hier vlakbij. Daar was een film over de Grand Canyon op een heel groot scherm (20x20 meter). Het ging over het leven in de canyon en tevens over de eerste ontdekkers in de kloof. Uit eten bij een western restaurant. Het was echt in een western sfeer. We aten spareribs met bonen en maïs net zoals de echt cowboys. In de sup nog even een ijsje gehaald en nog een spelletje gedaan. Oh ja, Martin kreeg z’n snakebier in een jampot met oor.

Zaterdag 25/04/1998

Om half acht opgestaan, lekker ontbeten in het hotel (lekker luxe) en om even over negen uur op pad. Het is nu zo’n 19 graden.

Langs de Little Colorado op naar Monument Valley N.P. waar we om 12:30 uur inreden. Even tanken en boodschappen doen. Overal hangen donderwolken en zien we bliksem, het duurt dus niet lang of het regent. De tafelbergen en rotsen zijn best mooi alleen jammer dat het zo bewolkt is. Een wandeling zit er niet in want het regent pijpenstelen, jammer hoor. Vroeger was deze vallei een oceaan en door de werking van het water zijn de monolieten en tafelbergen ontstaan. In het plaatsje Mexican Hat ziet het er niet uit, alleen houten krotjes dus we rijden door naar Blandings en gaan morgen naar Natural Bridges. Misschien dat het dan droog is.

In Blanding ingecheckt bij de Best Western deze heeft 3* maar het valt een beetje tegen. Op zoek naar een restaurant was er niks te vinden. Kwamen we bij de Subway terecht die had allerlei broodjes. Die dus maar genomen, spijt natuurlijk. Eerlijk gezegd waren ze niet te vreten en het was er nog ongezelliger dan bij de Mc. Dus maar weer terug naar het hotel. Een beetje tv kijken en lezen.

Zondag 26/04/1998

Nadat we toch een beetje redelijk hebben geslapen om half acht eruit. Sonja is snipverkouden (dus dat is lekker). Ontbijt in de lobby gehaald en na boodschappen gedaan te hebben op pad.

Om 9:45 uur bij Natural Bridges National Monument aangekomen. Onderweg hebben we nog twee gieren gezien. Deze wilden niet op de foto jammer genoeg. In Natural Bridges twee trails gewandeld. Het was zwaar maar de moeite waard. Eerst moesten we een eind naar beneden klimmen de kloof in, de vroegere rivierloop. Na een stukje lopen stonden we onder de eerste Natural Bridge, de Sipapu Brigde. Dat is dan ook echt de moeite waard. Zo'n natural bridge ontstaat door het uitslijten van een rivier. Een rivier kronkelt zich eerst door het landschap, maar het water gaat altijd voor de korste weg dus klotst telkens tegen een berg aan totdat die aan de onderkant doorbroken is. Kan ook omdat de aarde hier uit verschillende lagen bestaat. De bovenkant blijft eigenlijk staan en dat is dan de 'bridge'.

Om een uur weer verder gereden inmiddels bevinden we ons in de staat Utah. We steken de Colorado rivier over ten Noorden van de Grand Canyon en rijden door naar naar Capital Reef N.P. hier hebben we ook rondgekeken. In dit N.P. hebben vroeger mormonen geleefd en van hun staan er nog allerlei hutjes en stallen. Ook Indianentekeningen (van de Anazasi indianen) gezien op een rotswand. Dit park bestaat uit een 135 kilometer lang rif van rotsen. Dit is ontstaan door de rivier en door erosie geërodeerd. Het was echt schitterend mooi. Om half zeven kwamen we bij een hotel (Days Inn) in Torrey. Ze hadden nog een kamer met Kingsize bed, echt weer luxe. Uit eten gegaan bij een restaurant verderop (op aanraden van de hoteleigenaar). Het was echt heel lekker en niet duur (mooi meegenomen). Terug in het hotel nog even gedobberd in het zwembad. Ook in de hottub, deze was echt heet de stoom sloeg eraf. Maar als je door was, was het wel lekker. Daarna nog even geflipt.

Maandag 27/04/1998

Na een ontbijtje (het blijkt dat we nu wel een uur tijdsverschil hebben) gingen we weer naar Capital Reef om een bezoek te brengen aan de Grand Wash. Daar gelopen in een droge rivierbedding (1,3 miles heen en ook weer terug). Het was best mooi zo tussen van die hele hoge rotsen. Het wordt echter steeds smaller tot zo'n zes meter breed. Tijdens flinke regenbuien in de omgeving moet je maken dat je weg komt want dan stroomt er een zeer snel stromende rivier. Nu was alles gortdroog en geen regenbui te zien dus we konden rustig wandelen. Om elf uur gingen we dan weer op weg richting Bryce via een bergweg. Onderweg reden we langs besneeuwde hellingen en het was daar best wel koud (8 graden), we zitten dan ook op 3.000 meter hoogte. Onderweg ook nog regen gehad en kleine eekhoorntjes gezien.

Om drie uur kwamen we aan in Bryce N.P., we hebben ingecheckt bij de Best Western want we hadden geen zin om verder te zoeken. We hebben een mooie kamer met twee queensize bedden. Nu heeft ieder zo’n bed waar we ook wel eens met z’n tweeën in hebben gelegen., lekker ruim dus. Even wat gedronken en gegeten en geslapen want de reis was wel vermoeiend. Nog even naar Bryce N.P. gegaan want we zijn natuurlijk wel nieuwsgierig. Onderweg kwamen we nog stokstaartjes tegen en blauwe spechten (hoog in de boom). Bryce is echt heel mooi maar wel koud (circa 10 graden). ’s Nachts vriest het hier nog. Na een uurtje rondrijden en kijken gingen we weer terug. Morgen maken we een trail (looproute), dat is de planning. Uit eten geweest in het restaurant van het motel, was wel goed. Vanaf de galerij nog even genoten van de zonsondergang en daarna kaarten schrijven, tv kijken, lezen en slapen.

Dinsdag 28/04/1998

Het was vannacht erg koud (kwam het doordat we apart lagen?) nee, het vroor gewoon. Uitgeslapen tot negen uur. Rustig opgestaan, het begint te sneeuwen dikke vlokken naar beneden. Het heeft vannacht vijf graden gevroren.

Na het ontbijt heel Bryce N.P. doorgereden en op de verschillende viewpoints uitgestapt. Bryce Canyon is qua omvang niet zo groot maar minstens zo indrukwekkend. In de canyon bevindt zich allemaal rood/roze gesteente. En door bevriezing van het water, wat zich in de kleine spleetjes tussen het zachte gesteente wringt, ontstaan de meest grillige vormen. Om drie uur (het weer is een stuk opgeknapt met af en toe zon) een trail naar beneden gemaakt. De queens garden trail onderaan kon je in een rots met een beetje fantasie koningin Elizabeth van Engeland zien. Ook nog een hert en stokstaartjes gezien. Om 18:00 uur terug in het motel, tv gekeken en uit eten daarna een spelletje gekaart.

Woensdag 29/04/1998

Vannacht heeft het weer gevroren (min vijf). Om half negen opgestaan en de spullen ingepakt en vertrokken. Eerst naar Panguitch gereden (tanken en boodschappen). Ontbijt op het parkeerterrein van de sup en om 9:45 uur op weg richting Zion.

Om twaalf uur kwamen we aan in Zion N.P. We zijn er doorheen gereden op weg naar een motel buiten Zion. Het bleek dat wel al veel geld hebben uitgegeven dus we zoeken nu wat goedkoops op zo’n 20 miles van Zion een Comfort Inn Motel en het ziet er goed uit. Tas binnen gegooid en terug naar Zion. Oh ja, we hebben nu schitterend weer. Dus een ijsje gegeten. Zion is ook weer een kloof maar dan loop/rijdt je op de bodem van de kloof wat weer een heel ander beeld geeft. In Zion begonnen met een trail naar Emerald Pools dat was een route naar watervallen en meertjes tegen een berg op. Onderweg zagen we mooie bloemetjes (deze groeien alleen bij water) en ook herten die klommen over de kliffen. Dit was een wandeling van zo’n twee uur.

Daarna doorgereden naar een volgend punt. De Weeping Rock dit was een trail van een half uur. Je zag hier het water uit de rots lopen. Dit komt door een zandstenen tussenlaag in een rots. Het grondwater zakt door tot die laag en dan loopt het water eruit. Eronder waren mooie Hanging Gardens. Planten die dus aan de wand van de rots groeien. Om zeven weer terug bij het hotel. Onderweg gegeten bij de Burger King met een ijsje toe van de sup.

Donderdag 30/04/1998

Om zeven uur opgestaan, ontbijt in het hotel. Na het ontbijt naar Zion gereden voor een trail (The Watchman) samen met een ranger. Het was een trail waar we veel bloemetjes zouden zien. Dat viel alleen een beetje tegen. Het was wel lang nl. drie uur. Nog even naar huis gebeld. Oh ja, de thermometer stond op 50 graden. Het is dan ook behoorlijk heet. Gepicknickt op de Zion lodge, lekker onder een boom.

’s Middags nog de Riverside walk trail gelopen ook ruim een uur. We hebben dus wel genoeg gezien van Zion. Terug naar het hotel. Onderweg naar een ghosttown, dit viel heel erg tegen en de weg was ontzettend stoffig dus de wagen ziet er niet uit. In de sup een ijsje gekocht en een fles jus d’orange. Morgenochtend halen we spullen voor eten etc. Martin is even gaan zwemmen en Sonja doet de was, hopen dat het goed gaat. Geen verkleuren/krimpen etc. En dat het nog droog wordt. De was is allemaal goed gegaan en zo te zien is er niets gekrompen. Martin heeft intussen een maaltijd gehaald bij de Burger King. Filmpje kijken en een spelletje.

Vrijdag 01/05/1998

Om acht uur de wekker want vandaag gaan we weer rijden richting Las Vegas. Het is weer mooi weer. Maar eerst tanken en boodschappen doen.

Om twaalf uur waren we er. Meteen maar naar een hotel, bleek het vol te zijn. Kregen we een ander op, daar was de goedkoopste kamer $175 dus we besloten maar niet verder te zoeken. Nog even rondgekeken en over de strip gewandeld. Martin heeft nog een kwartje verspeeld (niks gewonnen natuurlijk). Daarna naar de Hoover Dam deze dam zit in de Colorado rivier en heeft Lake Mead veroorzaakt. Deze dam levert elektriciteit voor o.a. Las Vegas.

Om 15:15 uur op weg richtig Death Valley. Want alle hotels om Las Vegas zijn vol of schreeuwend duur. Ja een misrekening we zijn een dag uitgelopen op de planning en op vrijdag begint het weekend dus veel Amerikanen zijn hier om hun weekend door te brengen. Na ongeveer twee uur aangekomen bij Indian Springs. Dit is een gehucht langs de snelweg en het motel wat er staat is niet het meest luxe wat we gezien hebben. Integendeel. Eerst even de tank volgegooid bij Shell en toch maar het motel genomen. De gang ruikt muf, maar voor 1 nacht lukt het wel. Sonja vindt het maar niks en vertrouwt niemand. Nu een leuk plekje voorbij Death Valley zoeken, zodat we morgen (door Death Valley) een rustdag plannen of zo. We zien wel.

Zaterdag 02/05/1998

Om acht uur in Death Valley N.P. Daar een beetje rondgekeken, op het laagste punt (86 meter onder zeeniveau) van de Verenigde Staten geweest. Dit was een enorm zoutmeer. Nog gekeken bij een heel groot zoutveld 'Devils Golf Course' dit is ontstaan doordat zout en vochthoudend grind wordt hier omhoog geduwd en doordat de wind vrij spel heeft ontstaan er allerlei vormen. De laag is 300 meter dik. Voor de rest was er niet veel te zien. Ja zogenaamde Sanddunes maar die hebben we hier in Schoorl ook. Wat wel opviel was dat op de bergkammen rondom de vallei nog veel sneeuw lag.

Om ongeveer twaalf uur weer vertrokken uit Death Valley. Verder gereden, eerst met het doel Lake Isabelle maar daar was niet veel te doen. Dus besloten we maar richting Bakersfield te rijden. De weg ging dwars door de bergen langs een zeer snel stromend riviertje wat voor mooie plaatjes zorgde onderweg. On ja, de hoogst gemeten temperatuur in Death Valley was tijdens ons verblijf 34 graden.

Om half vijf in Bakersfield op zoek naar de Quality Inn. Vrij snel gevonden. Voor dit hotel hadden we een kortingsbon van de AAA. Lekker gezeten in de whirlpool , even ontspannen. Daarna uit eten bij Narrow. Soep vooraf, ja erwtensoep, lekker hoofdgerecht en nog een dessert toe. Ja een overheerlijke sorbet (ongelooflijk groot). Dus wel uitbuiken voor de tv. Gelukkig was er de film Fame. Om een uur of negen begon het keihard te regenen zat er ook wel in want het was helemaal zwart dichtgetrokken.

Zondag 03/05/1998

Vannacht heeft het de hele nacht geregend. Toch goed uitgeslapen en na een lekker ontbijtje in de lobby om negen uur vertrokken. Eerst boodschappen doen en dan op naar Sequoia. Het is nog steeds bewolkt en 18 graden.

Om 11:45 uur in Sequoia N.P. Al snel zagen we een beer langs de weg lopen (ja gewoon in het wild). De Sequoia bomen groeien blijkbaar alleen op hoogte want we moesten tegen een berg op slingeren en al gauw zaten we in de wolken en het regende. Er ligt ook nog een pak sneeuw van een meter hoog. Sequoias kunnen wel 100 meter hoog worden. De Sequoia is een dennesoort die kaarsrecht omhoog groeit en de takken zijn evenwijdig verdeeld. De zaden van de denneappels ontkiemen alleen na verbranding dus voordat er nieuwe aanplant komt moet er eerst een bosbrand zijn geweest. We zijn ook langs de General Sherman Tree geweest. Dit is het grootst levende wezen op aarde. Aan de stam was 11 meter in doorsnede en 90 meter hoog. Bij het visitor centre weer een aantal mooie blauwe spechten gezien. Het is nu nog maar zes graden. We gingen maar niet naar Kings Canyon. Wel nog even bij de General Grant Tree gekeken. Daarna doorgereden naar Fresno. Meer richting het dal begint de zon te schijnen. Oom een uur of zes in Fresno doorgereden naar het Days Inn motel uit het kortingenboekje. Gegeten, tv gekeken en een spelletje gespeeld.

Maandag 04/05/1998

Om acht uur opgestaan en na het ontbijt vertrokken richting Yosemite. Dat was niet zo’n lange rit.

We waren om 11:00 uur in The Pines Resort aan Base Lake. Deze stond in het aanbiedingenboekje en we kregen een fantastisch chalet compleet met keuken. Mooi tussen de hoge sparren gelegen en uitzicht op het meer. De spullen achter gelaten en doorgereden naar Yosemite N.P. waar we na een lange rit door de bergen om een uur aankwamen. Het is weer bewolkt en af en toe regent het. Daardoor zijn er wel heel veel mooie watervallen. Waarvan er één de 'Bridalveil fall’ wel een heel bijzondere werd. Nog naar het visitor centre geweest en naar de andere watervallen gelopen. Om vier uur weer richting het chalet. Eerst gegeten bij een pizzatent en een ijsje toe. Het chalet is echt ongelooflijk met een balkon en een wijds uitzicht op meer en bomen.

Dinsdag 05/05/1998

Op het moment dat de wekker ging bleek het te regenen dus nog maar even blijven liggen. Het blijft zo vies dus toch maar opgestaan. Ontbijtje en om tien uur richting Yosemite. Jammer genoeg is het een heel eind rijden dus weer over de slingerweg naar boven en naar beneden.

We gingen vandaag een trail lopen naar de Vernalwaterval. Het kan dat je nat wordt van de waterval dus eerst een mooie poncho voor Martin gekocht. De tocht begon al goed met eerst een heel eind klimmen. Onderweg mooie uitzichtpunten alleen jammer dat de zon niet schijnt. Bij het bruggetje hadden we echt een mooi uitzicht op de waterval en de voortrazende rivier. We besloten verder omhoog te gaan naar de zg. Misttrail, de naam werd al snel duidelijk. Want je liep door de spetters van de waterval. We zijn helemaal tot boven de waterval gelopen. Dat was een heel eind. We waren dan ook heel moe met zere bovenbenen, knieën en kuiten toen we weer beneden waren. Onderweg hadden we ook nog regen, niet zo leuk dus. We zijn meteen maar weer terug gegaan want het was inmiddels al vier uur. Eerst nog boodschappen en eten. In het huisje nog een koppie thee met een spelletje en tv natuurlijk. Lekker in bad en vroeg naar bed.

Woendag 06/05/1998

Na het ontbijt eerst nog even naar het stadje voor t-shirts. Ook nog geïnternet op een public PC. Dit lukt niet. T-shirts gekocht in een indianenwinkel hier stond ook een PC. Toch maar even vragen en het mocht. Dus een een mail naar NL. Hopen dat het aankomt.

In het park de trail naar Lake Mirror gelopen bij helder weer zie je daar de Half Dome weerspiegelen in het water. Nu niet want er waren natuurlijk wolken die er voor hingen. Nog even gekeken bij de Yosemite Fall en bij het Warona Pioner Centre. Waar kinderen (24 uur lang) een eeuw teruggaan in de tijd en de pioniers van het N.P. naleefden. Hout hakken, eten koken op vuur, hoefsmid etc. Lekkere pizza gegeten en ’s avonds de route voor morgen uitgestippeld.

Donderdag 07/05/1998

Om half tien op weg richting San Francisco. Eerst boodschappen en om twaalf uur even koffie in Modesto. Onderweg was het wel een beetje saai.

Om half vier in Oakland. In het kortingenboekje stond dat er hier ook een hotel was. Alleen dit was echt niks, vervallen en in een lugubere wijk. Snel doorrijden.Eerst maar langs de triple A voor detailkaarten. Doorgereden naar Vallejo, een plaats ten Noordoosten van San Francisco. In een Motel 6 terecht gekomen nadat de Holiday Inn ons een kamer voor $120 per nacht probeerde aan te smeren. Hier vandaan kan je met de ferry zo de baai oversteken naar fishersman warf middenin de stad dus dat doen we morgen. Gegeten bij de Steak ranch, het was echt heerlijk. Voor de rest uitgezocht wat we de komende dagen allemaal gaan doen.

Vrijdag 08/05/1998

Vanmorgen om half acht wakker geworden na een onrustig nachtje. Sonja lekker gedroomd maar slecht geslapen (koud) en Martin slecht vanwege gedraai en te korte lakens.

Om negen uur de ferry gepakt naar San Francisco. Langs de sloop van oude marineschepen (twee vliegdekschepen) gevaren met een speedboot catamaran in 50 minuten naar SF pier 1. Via Market Street de stad doorgelopen op weg naar Levi’s. Na in een paar winkels niks gevonden te hebben de leuke kabeltram genomen naar Fishermans Warf. Terug gelopen naar Lombard Street waar haarspeldbochten door een nauwe straat lopen. Vandaar naar een oude chocolade fabriek (hmmmmm) waar we een duur maar lekker ijsje hebben gegeten (Golden Gate Banana Split).

Wandelend over de pier weer terug naar de ferry, om 5:30 pm terug in Vallejo. Omdat we nu wisten welke maat spijkerbroek Martin nodig had, hebben we allebei bij Mervins (op advies van het meisje van de ferry)een broek aangeschaft. Scheelde best veel geld met thuis in NL. Sonja ook nog een leuk t-shirt. Na het uitgeven van het vele geld maar (dure) pannenkoeken gegeten.

Zaterdag 09/05/1998

Met de ferry van negen uur naar SF. Het is nu gelukkig mooi weer, de zon schijnt en blauwe lucht.

Uitgestapt op Fishersman Warf om naar het Golden State Park te gaan. Maar een taxi kostte $15 dus maar met een bus. Maar hoe. Vragen we het aan een buschauffeur van een of andere reisonderneming; blijkt het dat we naar Market Street moeten, een uur lopen zegt ie; ik breng jullie wel even want ik moet toch die richting uit. Zitten wij even in een privebus. Daarna de openbare bus voor 1$ gepakt. Het hele park doorgelopen. Er was van alles te doen, muziek, botanische tuin, Japanse tuin. Ook waren er allerlei BBQ-partys en parentsday. We zijn doorgelopen tot aan het strand dus ook nog even de Grote Oceaan gezien.

Terug bij het hotel begint het me toch te hozen een echt thunderstorm. We zouden gaan eten bij dezelfde tent als eergisteren bleek dat we twee uur moesten wachten. Werst het toch weer de Mc.

Zondag 10/05/1998

Om negen uur vertrokken langs de Golden Gate Bridge. Want het zonnetje scheen weer lekker. Aan de Noordkant van de brug is een uitzichtpunt waar we brug op de foto zetten. Wat een gevaarte.

Om 10:30 uur over de brug. We reden helemaal langs de kust dus af een toe een mooi uitzicht langs de rotsige kust. In Monterey op zoek naar een hotel. Het eerste hotel deed niet meer aan de kortingsbonnetjes dus we zijn maar gegaan. Nu zitten we in een Best Western aan de andere kant van de straat. Gelopen in het stadje en langs haven en boulevard. Gezeten in de whirlpool en Lion King gekeken.

Maandag 11/05/1998

Lekker rustig uitgeslapen (tussendoor filmje en ontbijt). Het is vandaag weer eens bewolkt (17 graden). Dus we gaan de 17 miles drive rijden. Dit is een mooie route langs de kust (allemaal golfcourses). Ook maar een stuk over de Nr.1 weg richting Big Sur gereden want de kustweg is op sommige plekken niet berijdbaar (afslag door de vele regen).

Helaas moeten we dus morgen over de Interstate. Op de terugweg nog langs allerlei winkeltjes. Martin heeft een computerspelletje gekocht en Sonja een haarspeld. Gegeten bij een zelfservice restaurant en daar de echte Nederlander uitgehangen en dus veels te veel gegeten.

Dinsdag 12/05/1998

Vanochtend regende het weer eens dus na het ontbijt, filmpje en wakker worden rustig op weg richting het Zuiden. Het is niet leuk dat het de laatste week zoveel regent. In Pismo beach al snel een motel gevonden alleen er is niets aan. Dus maar een eind langs het strand gewandeld. Martin heeft nog een levis gekocht als troost. Het is wel balen dat je nu lekker aan de mooiste stranden van Amerika zit en dat het zo’n pokke weer is. ’s Avonds voor de verandering maar weer eens een pizza gegeten en een spelletje gedaan.

Woensdag 13/05/1998

Het zonnetje schijnt, na een rustig ontbijt met filmpje op weg naar de laatste bestemming. We hebben besloten dat we in Calabasa de laatste twee nachten blijven. We waren er al op tijd, dus maar meteen richting Beverly Hills. Dit was wel mooi met hele dure huizen. Daarna door naar Hollywood waar het vreselijk druk en erg verwaarloost is. Ook nog langs Melrose Place gereden maar geen filmsterren ontmoet. Daarna nog even over Venice Beach (uit Baywatch) gelopen. Het is nu ongeveer 22 graden en het zonnetje schijnt door de wolken, terug door de Santa Monica hills.

Donderdag 14/05/1998

’s Morgens vroeg opgestaan, want we gaan naar de Universal Film Studios in Los Angeles. Om negen uur waren we daar en eerst maar de tramtour gedaan, want dat was open. Hier rondgereden over het studioterrein en twee sets binnen gereden. Eén met een aardbeving in een metrostation (Sonja schrok zich een aardbeving toen de metro bijna de trein binnen schoof). Ook King Kong kwam binnenkijken. Een huis waar een helikopter op neerstortte was er niets bij. Na de tramtour met E.T. op de fiets naar ‘home’ gefietst. Hij zij zelfs onze namen! Backdraft was een grote fik die gebouwt is voor de gelijknamige film. Erg warm en indrukwekkend. Technische trucs van Back to the Future, Hitchkock en geluid van Harry Byfoot. Tja, en toen dinousairissen zoeken in Jurassic Parc. Een bootje (raft) op de rails leidde ons langs blazende, spuitende en grommende T-res beesten. Aan het eind van de rails een 85 feet lange duik naar beneden in een waterbak. Adem in en maag in je keel. Sonja was er de hele verdere dag kletsnat van en mocht Martin sweater aan. Even bekomen van de schok en een stukje pizza eten. En op naar Back to the Future! Doc moest geholpen worden om Biff (de schurk) uit de lucht te bonken. Met z’n allen in de Dolorean auto en een tijdreis naar 2015 in een soort simulator. Helemaal door elkaar geschud en een beetje duizelig weer naar buiten na vijf minuten. Waterworld was een soort fort dat verdedigd moest worden. Veel special effects en bootjes, jetskies, kabelbanen, ontploffingen etc. Animal actors liet Lassie zien, apen, duiven en meer van dat. De Wild Western show was wel weer leuk, maar toen hadden we het om zes uur ook wel gehad. Na het eten nog even in de jacuzzi gestapt om weer warm te worden.

Vrijdag 15/05/1998

Vanochtend proberen uit te slapen maar dat ging niet lukken. Sonja heeft nog meegedaan met de aerobics op de TV. Om half elf weggereden na alles zo goed en zo kwaad het ging ingepakt te hebben.

Om 11:17 uur de auto ingeleverd bij Hertz. Dit was in een poep en een scheet gedaan zodat we om half twaalf al op het vliegveld stonden. Dus dat werd lang wachten. We proberen nu een vlucht eerder te pakken (drie uur eerder). Dus nadat we eerste gebeld hadden dat er niks veranderd was nu maar even gebeld dat we hoogstwaarschijnlijk drie uur eerder thuiskomen (afwachten maar, hopen dat er veel mensen de vlucht missen). En dat was zo want toen zo’n beetje iedereen was ingestapt werden we omgeroepen en konden we alsnog mee. Na een voorspoedige vlucht op zaterdag 16/05/1998 weer veilig in Nederland.