Costa Rica - Sarapiqui naar Caño Negro
Woensdag 13 januari 2010
Vanochtend ging weer op tijd de wekker want om 9 uur moeten we ons melden voor de rafting. Om half acht ontbijt en meteen maar even gevraagd of ze Aguas Brava even wilden vragen of het raften wel doorgaat. De rivieren stromen allemaal zo snel en hard door de vele regen die er momenteel valt. Maar het blijkt allemaal door te gaan dus we lopen nog snel een rondje langs door de tuin en maken nog een aantal fotos van allerlei verschillende soorten vogels. Ze hebben hier nl. een plank waarop ze fruit neerleggen, nou dat lusten die vogels wel. In alle kleuren en maten komen ze erop af. Een grote toekan maar ook een heel klein voornamelijk blauw gekleurd vogeltje. Echt ze vliegen af en aan. Om half negen alle spullen weer in de auto en naar de rafting gereden. Daar aangekomen blijkt het raften helemaal niet door te gaan. In de hele Noordelijke regio van Costa Rica is alles afgelast vanwege de extreme regenval. Hebben wij even mazzel dat we buiten het regenseizoen hier zijn. Valt er toch giga veel regen naar beneden. Ag uasBrava heeft wel een mooie oplossing voor ons. Omdat het voucher al betaald is, krijgen we de mogelijkheid om in Arenal een Canopy te doen of we kunnen ons geld terugkrijgen. Nou we zien wel. We rijden weer terug naar La Quinta want we willen eerst wel even lekker douchen want dat hadden we vanochtend overgeslagen vanwege het raften. Na de douche lopen we een rondje door de tropische tuin. We spotten weer een gifkikker en gaan nog even de vlindertuin in. De vlinders zitten allemaal een beetje verstopt want voor de verandering (eigenlijk is er helemaal niets veranderd ;-)) regent het weer eens dus ze hebben geen zin om te vliegen. Verder nog een soort toekan bovenin een papajaboom zien zitten smullen van een rijpe papaja die nog in de boom hing. Echt een heel grappig gezicht die vogel met zijn giga snavel in de papaja.
Om 11 uur gaan we op pad. Alle spullen in de auto en gaan. De GPS doet weer goed zijn werk, want de route beschrijving is soms niet helemaal duidelijk. We lunchen bij Restaurant Las Iguanas net voorbij Muelle, een prima restaurantje voor de lunch. Op de weg naar het Noorden (Los Chiles) hebben we 3x politiecontrole. De eerste keer ligt er zelfs een kabel over de weg en komt er een mannetje z'n hokje uit. Wat vriendelijk gepraat, hij vond de GPS wel interessant. Verderop nog 2x keer een controle maar nu stonden er telkens een aantal agenten met mitrailleurs op de weg die iedereen tegenhielden. Later bleek dit te zijn omdat Costa Rica veel als doorvoer land gebruikt wordt voor het witte spul uit Colombia naar Mexico. En de verkiezingen zijn over 2 maanden dus de controles zijn nu extra verscherpt. Bij de laatste controle lopen ze een compleet rondje om de auto en zelfs het handschoenenkastje moet open. Maar ach, vriendelijk blijven lachen en we kunnen weer verder. De weg in naar Cano Negro. De laatste 19 kilometer is over een onverharde weg dus we hobbelen al slingerend om de vele potholes naar de plek van bestemming. Geen dramatische weg, maar hard rijden kan ook niet. Het lijkt wel een beetje op te klaren en plotseling zien we iets dat we in geen dagen hebben gezien: schaduw, het was alleen van korte duur want de zon zelf krijgen we ook vandaag niet te zien. Onderweg zien we wel weer veel mooie vogels maar ook zwarte gieren die gewoon op de weg blijven zitten als we er langsrijden. Dan staat er een groep mensen uit een toeristenbusje langs de kant van de weg dus ook wij maar stoppen. Waar mensen wijzen en kijken is vast iets te zien. En wat blijkt: bovenop een kale boom (80 meter de bush in) zit een Great Poroo. Het lijkt wel een uil maar volgens de vogelaars is het dat niet. Ze hebben een giga verrekijker mee en ook wij nemen een kijkje. Het is een mooie vogel. Via de telescoopkijker nog met de fotocamera een foto gemaakt. Lijkt nog te lukken ook!
Even later komen we aan in het dorpje Cano Negro en al snel zien we het hotel Campo Cano Negro. We hebben weer een mooie kamer in een huisje in een mooie tropische tuin. We hebben vlakbij een zwembad en zelfs aan de buitenkant van ons huisje een buitendouche. Het zal hier normaal wel bloedheet zijn maar vandaag even niet.... We installeren ons en maken een wandeling over het complex en door het dorp. We werpen een eerste blik op de wetlands waar we morgen een boottochtje gaan maken. Het is hier wel weer een paar graden warmer en het is al bijna 3 uur droog, dus dat geeft hoop voor morgen. Maar eerst maar even afwachten. We gaan lekker douchen en Martin geeft alvast door wat we willen eten. Ze hadden dit gevraagd. We blijken zo'n beetje de enige gasten te zijn dus Martin heeft een geanimeerd gesprek met de Italiaans Zwitserse eigenaar die inmiddels alweer 16 jaar in Costa Rica woont. Martin eet een lekkere pasta en Sonja zit aan de Tilapia filet. Wat opvalt is dat we elke avond genoeg groente bij het eten krijgen, want een verse shake van ananas of mango zorgt samen met het verse fruit 's ochtends ook weer voor voldoende fruit dus aan vitamine C geen gebrek. Er is hier geen internetverbinding dus dit zullen we later uploaden. We hebben tot nu toe ook nog nergens GSM connectie kunnen krijgen dus bellen kan ook niet. Dat kan ook aan ons Nederlandse toestel liggen natuurlijk, maar ach. Wel lekker rustig zo :)
Costa Rica - Tortuguero naar Sarapiqui
Dinsdag 12 januari 2010
Vannacht is het grotendeels droog gebleven maar het waaide nog wel steeds behoorlijk dus af en toe zaten we weer rechtop in bed omdat er een tak op het stalen golfdak viel. Maar toen we opstonden regende het voor de verandering weer eens behoorlijk dus na een warme douche gewapend met de paraplu naar de ontbijtzaal. Maar niet nadat we een paar mooie fotos hadden gemaakt van een wandelend blad dat op de voordeur zat, bleek het later een vliegend blad te zijn want het vloog weg. Daar stonden de broodjes, jam, scrumbled eggs en pannenkoekjes weer voor ons klaar.
Om 9 uur naar de boot. Maar de kade stond helemaal onderwater dus dat werd nog wat. Schoenen en sokken uit en maar op blote voeten richting de boot. We scheurden er weer over, de boot ging maar liefst 34 km per uur (en dat met een rondvaartboot ;-)). Onderweg moesten we soms langzamer varen omdat er een boom midden over het kanaal was gevallen maar daarna ging het gas er weer vol op. Aan het begin van het kanaal kwamen weer terug bij de haven (of hoe je dat ook noemt). Eigenlijk was de haven weg want alles stond ruim 30 cm onderwater. Je zag ook duidelijk dat het kanaal een hele meter hoger stond dan 2 dagen terug. Waar eerst aan de overkant een steile afgeslagen oever van een meter hoog te zien was, liep het kanaal nu rustig over in het weiland er boven. Een rare gewaarwording. Er komen hier ook allerlei busjes en vrachtwagens aanrijden met een gigantische boeggolf voor hun bumper. Echt niet te geloven. Via een stoel als afstapje stapte we in het water op de kade en liepen naar het restaurant dat gelukkig hoog genoeg lag. Dit was nog oppassen geblazen want het water stroomde behoorlijk. Even verderop was onze bagage neergezet, dus weer door het hoge water. De tas voelt behoorlijk vochtig dus vanavond maar even kijken of alles droog is overgekomen.
In de bus geklommen en weer op weg. Het hele land staat onder water dus ook de weg waarover we rijden. En hier (het of een onverharde losse grind weg) geen hectometerpaaltjes die de zijkant van de weg aangeven. Dit was een klein toeristenbusjes onfortuinlijk geworden want deze hing schuin naast de weg. De gidsen een paar medepassagiers stapten uit om de man te helpen. Ze moesten aan de hoge kant van het busje blijven hangen want het zakte steeds verder weg. Uiteindelijk kwam er iemand met een sleepkabel (de sleepstang van de bus ging niet helpen vanwege de rare hoek waaronder het busje stond). De bus reed een stukje naar voren en ja hoor het kleine busje stond weer op vier wielen achter ons. Dat hebben we weer mooi gefixed.
Verder rijden we weer langs de bananenplantages van Delmonte en Chiquita. Ze zijn hard aan het werk, de geoogste bananentrossen hangen aan en rails en worden door een mannetje voorgetrokken naar de fabriek. Hier worden de bananen gewassen en in ingepakt om te worden verscheept over de hele wereld. Het moment van oogsten hangt trouwens af van waarheen de bananen uiteindelijk gaan. Om over tweeen waren we in Guapiles waar we lunchten in hetzelfde restaurant als 2 dagen terug. Daarna moesten de formulieren ingevuld worden voor de huurauto. En om half vier konden we eindelijk op pad. We hebben geen Suzuki Gran Vitara maar een Toyota RAV4, een lekkere ruime auto, alle bagage kan achterin en na wat gepuzzel kan de afdekhoes ook dicht. Het regent voor de verandering weer eens maar ach we zitten nu lekker met zijn tweetjes in ons eigen autootje voor de komende 16 dagen. Het is gelukkig niet zo heel erg druk op de weg maar wel veel vrachtverkeer. Al snel zien we een vrachtautootje langs de kant van de weg liggen. Het vervoerde allemaal ananassen dus deze worden nu met de hand overgeladen naar een andere vrachtauto.
Een paar kilometer later staan we in een file. Geen idee waarom maar er zit niets anders op dan aansluiten. Blijkt er ook een giga vrachtwagen op zijn kant langs de weg te liggen. Zo raar is het ook niet. Vlak naast de weg loopt de berm steil naar beneden en met al die regen zal het wel lekker sompig zijn. Dus als je naast het asfalt komt ga je ook echt.
Om vijf uur zijn we in La Quinta de Sarapiqui. We hebben weer een mooie kamer ergens in een tropische tuin. Bij de receptie hebben ze verteld dat er hier een Froggarden is, dus we gaan even kijken. Zaklantaarns mee want het wordt alweer schemerig. We lopen nog geen meter of Martin ziet er eentje zitten. Ergens bij een boom onder een paar takken een rode blauwe spijkerbroek kikker of te wel (Blue Jeans Dart Frog of voor de geleerden Dendrobates Pumilio). Geprobeerd om hem vast te leggen op de foto, wat nog niet zo gemakkelijk is met zo'n klein k-beestje. Hij is nl. 2 cm groot. Maar.... wij hebben hem gezien. En let op, dit is geen dierentuin, ze kunnen zo de rivier in of de bomen. We zien er nog een paar en een wat grotere bruine. Daarna een lekkere douche en weer een overheerlijk buffet in het restaurant.
Morgenochtend gaan we raften en daarna weer verder naar een volgende stek. Maar waarschijnlijk gaan we na het raften nog een rondje lopen op deze quinta want er hier ook een vlindertuin en een mooie tropische tuin, dus om meteen weer weg te racen...
We vinden het trouwens erg leuk om al jullie reacties te lezen en ook de mededelingen over weeralarmen enzo. Trouwens een weeralarm zouden wij ook best gehad kunnen hebben met in de afgelopen twee dagen 1000 mm regen.
Costa Rica - Tortuguero
Maandag 11 januari 2010
Vanmorgen om 07:00 uur opgestaan, want we waren nu wel eens wakker. Vannacht redelijk geslapen, maar van al die regen moet je er wel vaak uit en de vallende takken op je dak maken je ook wel weer eens wakker.... Ons straatje voor de deur was al geveegd dus we konden rustig naar het restaurant lopen. De stroom en water was uitgevallen, dus douchen kon niet en 1 keer naar het toilet lukte nog steeds. Achteraf bleek dat ergens vanwege de wind een kabel kapot was gegaan in het woud (boom op gevallen oid) dus het hele gebied zat zonder stroom (en daarmee ook zonder water).
Om 07:30 uur aan het ontbijt en we zouden vanmorgen pas om 10:30 uur voor de 'canal trip' op pad gaan, dus na afloop van het ontbijt met andere Nederlanders de tijd gedood met een spelletje pesten. Je moet toch wat als het zo regent en je nog 2 uur tijd hebt, toch?
Om 10:30 uur kwam de boot aanvaren en over een ondergelopen steiger (de rivier was behoorlijk gestegen na al dat water) konden we aan boord. De boot bevatte al mensen van een andere lodge en die wilden niet echt opschuiven naar de buitenkant, terwijl ze gewoon ponchos aanhadden. En ook allemaal gewoon niet naast elkaar gaan zitten dus......lekker handig. Maar ja, het weer beloofde dat het beter werd dus we zijn achterin gaan zitten met onze voeten in een paar centimeter water (met waterdichte schoenen geen probleem) en de eigen ponchos van €0,80 van de Action als regen en windwerend scherm.
Mooie leguanen boven op bomen gezien en diverse vogels. Niet hele bijzondere maar toch wel leuk. Ergens in een doodlopende kreek kwamen we opeens apen tegen. Erg leuk en erg dichtbij. Kapucijner apen en iets verder weg 2 brulapen. Sonja was erg oplettend en zag de brulapen als eerste (en ze was er trots op..:)). Vervolgens full speed terug naar de lodge waar we met de Nederlanders wel zin hadden in een cocktail. Je bent tenslotte niet voor niets aan de Caribbean coast!
Na de lunch staat er niets meer op het programma omdat het te nat is om in het woud te wandelen. We gaan nog even kijken of achter het park nog iets te wandelen valt maar dat ziet er ook uit als een moeras, dus dat wordt ook niets. En nog een keer met het bootje weer naar het dorpje van 5 huizen aan de andere kant van de kreek lokt ook niet echt.
Lekker boekje lezen op de veranda dus en straks misschien met de andere Nederlanders nog een potje kaarten. Jammer van het weer dat de geplande excursies niet door gingen en dat we dus vrij weinig konden zien, maar al met al toch wel leuk.
Morgenochtend worden we om 09:00 uur weer verwacht bij de boot met onze bagage en dan gaan we weer terug naar de bewoonde wereld om onze auto op te halen voor het vervolg van de reis.