Costa Rica - La Fortuna naar Monteverde
Zaterdag 16 januari 2010 La Fortuna naar Monteverde
We zullen eerst even vertellen over het verdere verloop van gisteren. Na het uploaden van alle teksten van de voorafgaande dagen zijn we naar de Thermale baden gegaan. We hadden een voucher voor Ecothermales. Deze bevonden zich achter een oranje muur waarin een poort zat waar we eerst moesten aanbellen. Dit hadden we van te voren gelezen dus maar zo min mogelijk meenemen want je weet maar nooit. Nou dat was prima te doen, bij aankomst kregen we een badhanddoek en een sleuteltje voor een kluisje. Dus je kon mooi je kleding kwijt. We liepen in onze badkleding door een mooie tuin naar de baden. Het zag er allemaal erg mooi uit. En wat opviel, het stonk helemaal niet. Het was waarschijnlijk gewoon water opgewarmd door de warmte van de vulkaan. Het was wel heerlijk warm dus lekker gedobberd. Er was ook een bad wat echt heel erg warm was daar konden we niet erg lang in blijven maar je warmde wel lekker op. Dit was van korte duur want je moest daarna wel weer afkoelen in een ijskoud bad. Na anderhalf uur hadden we het wel gezien en gingen we weer naar ons huisje. Even omkleden want we hadden het plan opgevat om naar de vulkaan te rijden. Je weet maar nooit of er wat zichtbaar is. We hadden al broodjes gehaald en een yoghurtje dus eten konden we in de auto. Aangekomen op het hobbelpad vraagt Sonja zich toch af; moet dit echt. Het is helemaal bewolkt en het is hier pikdonker en dan over zo een slechte weg gaan rijden. Is dit echt wel verstandig? Een lekke band en je zit dik in de problemen. Dus maar omgekeerd en terug naar de lodge. En zo kwam er een eind aan een heerlijke dag in Fortuna.
Vanochtend hadden we geen wekker gezet, we worden toch wel op tijd wakker. En ja hoor, om half acht opgestaan en heerlijk ontbeten met het gezelschap van vele vogels. Alle spullen in de auto en we kunnen weer op pad. Eerst nog even dollars pinnen, drinken halen en gaan. Hier in Costa Rica betaal je heel veel zaken in dollars. Maar in Colonnes kan je ook overal betalen hoor, alleen de wisselkoers is dan altijd ongunstig voor jezelf. De vulkaan is weer bedekt met groot dik wolkenpak dus we hebben echt mazzel gehad gisteren. Joepie.
We rijden om de vulkaan en vervolgens om het meer van Arenal. Dit was vroeger een natuurlijke diepte waarin ze een stuw hebben geplaatst waardoor er nu een groot meer is ontstaan. De weg eromheen slingert zich over de bergen. En het is flink opletten geblazen want overal zitten er grote gaten in de weg. Dan zien we een tweetal apen in een boom zitten. Even verderop gestopt en Sonja is terug gelopen met de camera om ze vast te leggen. Blijken er veel meer te zitten en voor de show doen ze nog een stukje koordansen over de electriciteitskabel over de weg. Nou helemaal fantastisch natuurlijk, deze brulapen zo boven je te zien lopen. Deze beestje zijn niet erg groot. Het lijf is ongeveer 70 cm lang maar ze maken een lawaai. Het zijn echt na-apers. Je loeit een beetje en ze proberen met zijn allen veel harder terug te brullen, wat ook lukt. Het zijn dan ook brulapen, haha.
Later ging de weg over in een onverharde weg,hiervoor waren we al gewaarschuwd. We zijn zo'n 40 km toch goed voor twee uur heen en weer geschud over een wasbord. Ja dat heet weg. Maar uiteindelijk zijn we toch aangekomen in Santa Elena. We slapen en Claro de Luna een B&B. We hebben een kleine kamer met een ruime badkamer. Ook hier hebben ze weer wireless internet dus we kunnen weer het een en ander op de blog plaatsen. Na aankomst (13.30 uur) boeken we direct een excursie naar de Hanging Bridges, om half drie worden we opgehaald dus we kunnen nog net een broodje scoren en de spullen op de kamer zetten. Snel alles bij elkaar zoeken en we gaan op pad.
Na een hobbelige rit komen we aan bij de hanging bridges. We blijken een guided tour te hebben geboekt. Ook leuk. De gids spreekt niet echt best Engels (met een rare Spaanse tongval) dus het is goed luisteren wat hij allemaal te vertellen heeft. We wandelen een pad af en komen bij de hanging bridges. Dat zijn bruggen tussen bomen gespannen zodat je een ravijn kunt oversteken en tussen de toppen van de bomen loopt. Mooi hoor. Iets minder spectaculair dan we verwacht hadden, maar wel mooi.
Na diverse planten bekeken te hebben, waaronder een wilde tomaat (van ongeveer 0,5 cm doorsnede), mag Sonja nog in een boom klimmen. Inderdaad... niet op een boom, maar IN een boom. Er binnenin welteverstaan. Dit is een boom die helemaal is weggegeten door wurgende slingerplanten, die nu eigenlijk zelf de boom vormen, maar dan zonder binnenkant. Daar is een touwladder in gemaakt en Sonja klimt omhoog. Martin blijft beneden met alle bagage.....:)
Na de tour weer hobbelend met het busje naar het dorp terug. Een erg rugzakken-toeristendorp met langharige baardmannen en dito vrouwen. We eten lekker bij Morphos, boven tegenover de supermarkt, naast de politie. Prima eten hier.
Daarna nog even internetten van de vorige paar dagen en dan lekker slapen, want morgen staat al vroeg de wekker voor de morningwalk in Monteverde Biological Reserve.
Costa Rica - La Fortuna / Arenal vulkaan
Vrijdag 15 januari 2010
Zoals jullie merken is er van het internetten gisterenavond niets meer terecht gekomen. We zaten nl. in ons huisje toen Martin buiten mensen hoorde praten. Zo nieuwsgierig als hij is ging hij even kijken. En dat was maar goed ook de eigenaar van de lodge kwam met een aantal toeristen terug van een nachtwandeling. Het was erg leuk en leerzaam geweest. Dus wij vragen wanneer wij dat ook konden doen. Morgen misschien, dat wordt wat lastig want dan zitten we in een thermaal bad. Kunnen we misschien nu een rondje? Ja hoor, geen probleem. Dus zo gezegd, zo gedaan. Schoenen aan, deet opgesmeerd en cameras in de aanslag. Wij zijn er klaar voor. We lopen hetzelfde rondje als we 's middags al gedaan hadden maar nu in het donker. Met zaklampen gaan we op zoek naar kikkers. Al snel zien we een kleine oranje kleurige kikker op een blad zitten, de held is net twee en halve centimer groot. Kikkers zijn voornamelijk actief als het donker is, dus zoeken maar. We horen allerlei geluiden, een hele hoge piep, een lagere brul maar ook lijken het wel alsof we vogels horen. Wat blijkt al het geluid wat we horen wordt gemaakt door kikkers. En dat zijn geen grote kikkers hoor. Al gauw staan we ergens stil want volgens de gids moet er een gele kikker vlakbij zitten. We speuren op de takken en bladeren en dan zien we de bruller. Een gele kikker van wel 4 cm groot maar wel een enorm geluid producerend met zijn bolle wangen. We willen uiteraard ook de speciale Costa Rica kikker zien. Die groene met die grote rode ogen, alles wat je opzoekt over dit land wordt gecomplementeerd met een plaatje van deze gifkikker. De gids verteld ons dat hij deze in het vorige rondje heeft gezien, dus we hebben goede hoop. Bij de poel blijven we goed kijken en al snel zien we een Leppard Frog. Deze is iets groter nl. 10 cm en ziet eruit als een echte kikker. Ook zien we zo'n zelfde kikker maar dan met een groene kop. En ja hoor, de gids hoorde hem al een tijdje, de 7 kleurige Costa Rica kikker. Op een meter of 3 zit hij boven op een tak. We proberen hem vast te leggen op de foto wat nog niet zo gemakkelijk is. Dus we zoeken nog even verder en ja hoor, op een mooi plekje zit er weer eentje. Ze zijn circa 4 cm groot en hebben maar liefst zeven kleuren. Een groene rug, een witte buik, blauwe stippen op z'n poten, oranje tenen, gele onderlip en zwarte randen om zijn rode ogen. Echt een plaatje en hij laat zich rustig fotograferen wat dan ook graag doen. Onze dag kan niet meer stuk. We komen nog een aantal andere kikkers tegen en zijn dan weer terug bij ons huisje. Een prima afsluiting van deze dag. Zodoende hadden we dus geen tijd om de weblog bij te werken. Tijdens de wandeling zagen we ook nog de sterren aan de hemel staan, wat betekend dat het helder is. En de vulkaan dus misschien zichtbaar is, in ieder geval beter weer. We rijden nog even een stukje met de auto om te kijken maar helaas is het alweer helemaal bewolkt geworden. Dus we gaan slapen en hopen dat de sterren een voorbode zijn voor een mooie dag morgen.
Nu is het dus echt vrijdag 15 januari Arenal vulkaan
Vanochtend bleek het weer helemaal perfect! Een zonnetje en klein beetje wolken. Dus op tijd opstaan en om 07:00 uur zitten we aan het ontbijt. Dat is hier buiten onder een afdakje en ze hadden ons al verteld om de fotocamera mee te nemen. Nou, dat was inderdaad wel nuttig, want allerlei vogels komen op voederplankjes met halve sinaasappelen en stukken banaan af. De mooiste is toch wel de toekan met gele snavel die een halve banaan komt wegpikken. Je kunt je voorstellen hoeveel fotos er in een half uurtje gemaakt kunnen worden van 1 vogel.... En dan zijn er nog veel meer vogeltjes die het fotograferen zeker waard zijn.
Na een lekker ontbijtje met veel vogels besluiten we naar de vulkaan Arenal te gaan en dus niet naar de watervallen. De kans dat de vulkaan vandaag zich achter de wolken vandaan laat zien is namelijk wel erg groot en dat willen we niet missen.
We parkeren de auto en wandelen de route naar de lava. Onderweg zien we een toekan met een groene snavel. Ook heel erg mooi, maar wel een beetje ver weg voor foto's.
Opeens horen we gerommel en zien we dat de vulkaan een aswolk uitspuwt. Dat is toch wel heel gaaf en we staan ook net op een plek waar we het perfect kunnen zien. De wolken zijn net weg bij de vulkaan dus de aswolk is prima zichtbaar. En de fototoestellen doen hun best weer natuurlijk. Wat een prachtig gezicht!
We lopen een extra stukje door het regenwoud om een grote boom heen (El Ceibo) en komen uit bij de lava brokken. Even omhoog klauteren en dan hebben we een prachtig uitzicht op de lavastromen, die we helaas bij daglicht niet kunnen zien. We zien wel rotsblokken naar beneden rollen (lavablokken) en het stof op de helling opspatten als de blokken om de paar meter neerkomen.
Opeens wederom gerommel en ja hoor... we hebben echt mazzel... de vulkaan spuwt vandaag nog een keer en het is wederom vrijwel opgeklaard zonder wolken. Nu zien we niet alleen de aswolk, maar ook de blokken van deze eruptie naar beneden rollen. En die rollen best ver hoor! Nog lang niet tot waar wij staan, maar het is wel een prachtig gezicht! Na heerlijk even in het zonnetje de blokken te hebben bekeken besluiten we weer terug te lopen naar de auto. Als we het park uitrijden komen we nog een wasbeertje tegen op de weg. Leuk beestje! We rijden nog even de weg af naar een brug, waar we (bij helder weer) vanavond na de thermale baden nog heen rijden om in het donker de lava te kunnen zien stromen. We hopen maar dat het mooi weer blijft. En onderweg zien we NOG een wasbeertje! Deze dag is wel erg mooi hoor!
Na het vulkaangeweld besluiten we in het dorpje bij Las Brasitas weer te gaan eten, zodat we daar mee klaar zijn. Nog even bij de supermarkt yoghurt en bij de bakker een broodje gehaald. Dan kunnen we lekker badderen en daarna nog iets eten.
Aangezien we nu nog wel even tijd hebben rijden we nog even naar de waterval, vlakbij het hotel. Het blijkt dat je daar tot 17:00 uur heen kunt en als we daar aankomen is het al 16:00 uur. Daarnaast mag je ook nog eens $10 betalen en daar hebben we nu geen zin in. Misschien morgen.
Nu de teksten maar even bijwerken en gauw even op internet plaatsen en dan lekker badderen in de stinkende zwavelbaden. De foto's van de vulkaan en toekan komen later wel.
Costa Rica - Caño Negro
Donderdag 14 januari 2010 - Cano Negro
Na een frisse nacht om 7 uur opgestaan, gedoucht en ontbijtje. Glaasje sap, 2 toastjes en scrambled eggs, met een paar bakken koffie later, vertrokken we om acht uur met de gids Alfonso voor een boottochtje om vogels en kaaimannen te spotten. Alfonso spreekt geen Engels en wij geen Spaans, maar met handen en voeten komen we er wel uit. We varen met een 2 persoonsbootje over het meertje achter het hotel en zien al gauw diverse vogels. Een grote Osprey zit boven het meer te kijken vanaf een hoge tak en diverse mooi gekleurde hoentjes zwemmen vlakbij rond. Het meer heeft een open verbinding met de rivier en we varen eerst een stuk stroomopwaarts. We zien diverse vogels, waaronder erg mooie kingfisher ijsvogels. Ook kaaimannen zijn hier volop aanwezig. Mooie foto's van gemaakt en een paar kleine filmpjes. Die zie je later wel een keer! Stroomafwaarts zien we een stel brulapen en nesten vol cormorants. Ook een dode koe in het water en wat komt daar op af? Juist, gieren! Teveel vogels gezien om op te noemen, we hebben vanavond de vogelkaart maar gekocht, want we onthouden het zelf ook niet meer. Nadat we om ongeveer 11:30 uur weer terug zijn bij het hotel pakken we de auto weer in, checken uit (maar $ 6 voor de drank bij diner..!) en gaan op weg naar La Fortuna.
Geen politiestops onderweg dit keer en we zijn rond lunchtijd weer in Muelle, waar we bij Las Iguanas (net over de brug) weer een heerlijke lunchstop maken. En terwijl we net bestellen komt er een toeristenbusje aan met vogelaars (grote lenzen, telescopen op statieven etcetera) en die rennen allemaal naar de brug. Blijkt dat we gisteren niet goed hebben opgelet, want Las Iguanas doet zijn naam echt eer aan, want het stikt van de leguanen op de bomen rondom het restaurant en om de brug. Het kan natuurlijk ook dat de leguanen zaten te schuilen voor de regen. Aangezien het eten toch net besteld is en nog wel even op zich laat wachten rent Sonja met de Nikon met de zoomlens erop naar buiten en ziet zelfs een parend stelletje leguanen. We eten onze lunch even op en gaan daarna nog samen even kijken. Ook nog even boodschappen gedaan bij de super net om de hoek. Beetje cola en water gehaald met wat koekjes voor onderweg. En dan hup, naar La Fortuna. Nog zo'n 25 kilometer.
We komen rond 16:00 uur in La Fortuna aan en moeten wel even zoeken naar het hotel. We hadden het hotel op de GPS niet goed kunnen vinden, dus we moeten nu vertrouwen op de reisbeschrijving van costaricaonline.nl en de van Internet gehaalde kaartjes die het hotel zelf heeft gemaakt.
Blijkt dat er een weg opgebroken is bij de supermarkt waar we links af moeten slaan, dus even de omweg gevraagd in ons beste Spaans en dat blijkt simpeler dan verwacht. Gewoon een blokje extra omrijden.
We melden ons na een hobbelig kuilen weggetje, waar de 4x4 nog net niet aan hoeft, bij het hotel. Dat is nogal een steil oprit dus ach, we hebben een 4x4 dus laten we het maar eens gebruiken. Was niet echt nodig, maar toch wel leuk. We krijgen een mooi huisje in het bos toegewezen en pakken ons boeltje weer uit voor de komende 2 dagen.
Een wandeling gemaakt achter het complex waar een mooi pad ons leidt langs een aantal terraria met dieren die we inderdaad niet onverwacht tegen willen komen (slangen, taratulas etc). Er is ook weer een vlindertuin dus daar nemen we ook een kijkje. Verder lopen we in een half uur het rondje door het regenwoud. Daarna even het dorp in om geld te pinnen en te eten. En laten we nou bij het restaurant Las Brasitas (lekker eten!) de man tegenkomen die op de heenreis van Schiphol naar Houston naast Martin in het vliegtuig zat?
Hij zou een paar dagen bij een Costaricaanse familie verblijven waar hij stage had gelopen jaren geleden en daarna zou zijn vriendin hem vergezellen op een vakantie. En die 2 kwamen we hier tegen. Toch wel leuk en even bijgekletst over het weer en waar je vooral wel en niet heen moet gaan. Daarna weer terug hobbel-de-bobbel naar het hotel en even internetten.
Morgen gaan we naar de waterval van La Fortuna en daarna naar het nationale park (als het goed weer is). De vulkaan Arenal laat zich nu in ieder geval niet zien want het is weer bewolkt en het regent een klein beetje. Misschien morgen wel? Het is hier in ieder geval alweer een stukje warmer, de thermometer stond op 24 graden.