Canada Miette Hot Springs
Donderdag 22 juni 2000 (6.800 km)
Lekker uitgeslapen en om half tien pas opgestaan. Lekker langzaam wakker worden en douchen. Na boodschappen en tanken om half twaalf op route richting het oosten. Begint het na een paar kilometer toch te regenen. Toch maar door naar de hotsprings. Op de weg liepen nog jonge bighorn sheep.
Maar in de bergen liep een moeder Black bear met twee jongen. Mooi kunnen vastleggen. Op een gegeven moment vond moeder het mooi genoeg en stuurde haar kroost de boom in. Wat konden die snel klimmen zeg, binnen mum van tijd zaten ze boven.
Weer verder naar Miette Hot Springs. Een “zwembad” met water uit een bergspring. Uit de berg komt water van zo’n 52° dat wordt afgekoeld tot 41° zodat het heerlijk baden is. De zon scheen inmiddels ook weer. Het leek wel of het warme water de wolken wegdreef. Een paar keer het water in, lekker dobberen en een puzzeltje in de zon, hebben er voor gezorgd dat we eindelijk ook een “beetje” verkleurd zijn. (Meer dan alleen handen en hoofd). Martin z’n bovenbenen en Sonja’s schouders lekker rood. Na afloop nog even gelopen naar de oorspronkelijke bron en inderdaad er komt heel weg warm water zo uit de berg lopen.
Op de terugweg extra langzaam gereden om te kijken of we nog beren zagen. Wel zagen we op de snelweg eindelijk de langverwachtte elken (soort hert) met een heel groot gewei, heel erg mooi. Ze stonden ook nog eens op een schitterende plek langs een meer, dus mooie plaatjes kunnen maken. Pizza gegeten in Jasper en weer lekker ijs toe.
Canada Jasper NP Mount Edith Carell
Woensdag 21 juni 2000 (6.599 km)
Rustig opgestaan en om 9 uur vertrokken. Sonja heeft zich verbrand onde de douche maar het valt gelukkig mee. We gingen de Maligne Road rijden. Eerst naar de Maligne Canyon. Weer zo’n kleine, hogere gletsjer die in een veel grotere gletsjer uitkomt en daardoor is een canyon ontstaan met allemaal ronde potholes.
Verder op de weg een opstoppping, en wat liep daar? Een zwarte beer met twee jongen, echt heel dichtbij dus mooie film kunnen maken.
Later zagen we nog twee mooses, wel dames, dus geen groot gewei.
Bij Maligne Lake een boottochtje gemaakt over het meer naar een bekend plekje van de ansichtkaarten. Het was wel mooi, maar niet zo bijzonder.
We hadden niet echt veel zin om te lopen dus zijn we naar een berg gereden., Mount Edith Carrell. Het was een 14,5 km lange slinger weg bergop naar een spectaculair uitzicht. En inderdaad het werd steeds mooier. Een mooi uitzicht op een gletsjer. Nadat Martin al een paar keer had gezegd dat we maar moesten omkeren bleef Sonja erin geloven dat er nog meer moois moest komen. Want alle passerende autos waren nog terug gekomen. En ja hoor, op het eind was een parkeerplaats. En daar kon je een trail lopen naar de gletsjer dus dat hebben we maar gedaan, echt heel erg mooi en indrukwekkend.
Het waren twee gletsjers, de laagste, de Carrell gletsjer en de Angelgletsjer hoog in de berg. Af en toe hoorde je een hard knak en dan brak er weer een stuk sneeuw/ijs af. Er was dan ook kans op lawinegevaar. We moesten nog een stuk door de hoge sneeuw dus dat was wel lachen. Via de morene (keien, grind achtergelaten door de gletsjer) weer terug naar de auto.
Verder gereden via de mooie 93a weg in de hoop nog wild te zien. En ja hoor een heel grote Black Bear met 2 heel erg kleine (50 cm hoog) humpedumpies. Echt heel erg mooi, het was gelukkig rustig op de weg. Ook een hert met beginnend gewei gezien. Gegeten bij een pizzatent met tv. En daar werd voetbal uitgezonden. Nederland heeft met 3-2 van Frankrijk gewonnen.
Canada Isfields Parkway naar Jasper NP
Dinsdag 20 juni 2000 (6.266 km)
Om half negen vertrokken. We gingen vandaag weer verder naar het noorden. We gingen langs mooi besneeuwde bergtoppen met daartussen grote gletsjers. De eerste grote gletsjer was de Bowfootglacier, erg indrukwekkend als je het zicht vertaald naar de werkelijke hoogte (30 m.) van de sneeuwlagen. Vervolgens naar Peyto Lake, een helblauw meer tussen de bergen, ook hier gevormd door een gletsjer. De Mistaya Canyon was een kronkelende canyon (zeer smal) met allerlei ronde “arches”.
Vervolgens de Icefields Parkway op dwars door de Rockies. Natuurlijk een bezoek aan het Columbia Icefield met een zg. snocoach, de Athabasca Glacier op. Het was een sterke bus op gigantische banden. Op de gletsjer was het winderig koud maar wel heel mooi, wetend dat je op een gigantische ijslaag staat.
Verder naar de Sunwapta en Athabasca falls. We zijn verwend zeker want na de Lower falls in Yellowstone raken we niet meer onder de indruk van watervallen.
Langs de weg liepen nog een aantal Mountain Goats. Het was daar een zeer mineraalrijke grond, waar ze van houden. Mooie plaatjes kunnen schieten. Vervolgens door gereden naar Jasper op zoek naar een motel. Het zijn ook hier weer alleen dure motels maar een plaats buiten Jasper is heel ver te zoeken. Er was wel nog een bungalowpark met redelijke prijzen dus wij erheen. Hadden ze nog een kamer met gezamenlijk gebruik van de badkamer dus maar genomen, de prijs was heel redelijk (waarschijnlijk zwart, contant betalen, geen GST). Uit eten in Jasper, ijsje toe. We zitten in een mooie kamer aan het Patricia meer. Nog even in de hottub en wereldomroep luisteren en slapen. We hebben geen televisie. Nog wel even ge-emaild, we hadden verschillende antwoorden gekregen.