Canada Banff NP
Maandag 19 juni 2000 (5.949 km)
Om 9 uur vertrokken richting Banff. Al snel worden we begroet door drie mooie Big Horn Sheep langs de snelweg. We vorderen aardig zodat we om 11 uur in Banff zijn. Eerst naar Vermillion Lake waar Martin een Bald Eagle ziet, (dat wil hij heel graag, maar het blijkt nog waar te zijn ook). Een tijd staan kijken of ie nog ging vissen vangen maar hij bleef mar zitten op z’n tak. Wel nog een osprey gezien die twee keer een duikvlucht nam het water in. In Banff naar Cave & Basin een soort museum over het ontstaan van het national park. Nog bij Hoodoos gekeken. Gelopen door het centrum van het stadje. Heerlijk dure chocola gekocht. Op de terugweg zagen we nog een paar schapen en ook nog een mooie zwarte beer. ’s Avonds boodschappen doen en tanken want morgen gaan we weer verder naar Jasper NP. We zagen ook nog een cougar de weg overrennen.
Canada Kootenay NP - Paint Pots - Marble Canyon
Zondag 18 juni 2000 (5.605 km)
De wekker om half acht maar om half negen werden we wakker, lekker uitgeslapen. Om 9.15 uur vertrokken, eerst boodschappen en kijken voor koffie. Dat is gelukt. Op naar Radium om vanuit het zuiden Kootenay NP binnen te rijden. Onderweg zagen we bovenop een paal een nest met een vogel erin, later bleek het een Gross Hawk (havik) te zijn. Om 11 uur waren we bij de ingang van Kootenay waar we door een rode canyon naar binnen reden en verwelkomd werden door jonge Big-Horn sheep. De hoorns waren nog niet zo “big. Plotseling zagen we twee beren langs de weg dus stoppen en mooie plaatjes schieten. Stak er nog één de weg over.
Op naar Paint Pots, met een trail van 3 km naar een “spring” gelopen. Deze bron bevat zoveel ijzer zodat het aan de randen oxydeerd waardoor alles okergeel wordt. Dit werd /wordt als verf gebruikt door de indianen voor de teepees en gezichten. Weer een zwarte beer aan de kant van de weg.
Naar Marble Canyon, ook daar gelopen zo’n 3 km. Dit was een kreek die door een hele smalle canyon (37 m. hoog) ging. Echt heel erg mooi, op sommige plekken was ie maar anderhalve meter breed. Hij eindigde (begon) met een donderende waterval. Het begon ook nog te regen dus een tijdje geschuild onder een grote rots. Alle andere bezoekers liepen snel weg. Maar het werd al snel droog en met het zonnetje op het riviertje was het echt een pracht gezicht.
Ondertussen was het al behoorlijk laat geworden. Dus besloten we nog één trail te lopen. De Johnston Canyon, zo’n 2½e km naar de lower falls. Nu liepen we in de canyon, niet zo smal wel mooi, en eindigde met een waterval. We beslotem om maar niet meer naar Banff te gaan. Wat gegeten (burgers) in Lake Louise en om 8 uur weer terug. Onderweg nog een mooie dubbele regenboog gezien. De bedden waren weer eens niet opgemaakt dus zelf nog gedaan. Toetje gegeten en tv kijken.
Canada Lake Louise Banff NP
Zaterdag 17 juni 2000 (5.362 km)
Goed geslapen, om 6.45 uur opgestaan. Tanken zodat we weer vooruit kunnen. We reden Yoho NP in, op weg naar Natural Bridges, hier heeft de rivier een rotsbedding uitgesleten tot een brug. Eerst was het een waterval en nu waren de rotsen uiteen gesleten.
Daarna verder naar Emerald Lake, hier hebben we een rondje omheen gelopen. Het eerste opstakel kwam al snel, we moesten over een lawine heen klimmen. Maar na 5½ km kwamen we weer terug. Moe maar zeer voldaan. Vervolgens kwamen we langs de spiral tunnels voor de trein. De trein rijdt hier dwars door de rockies. Om de hoogteverschillen te overwinnen zijn er tunnels in spiraalvorm gemaakt in de berg waardoor de trein stijgt.
Vervolgens naar Banff NP naar Lake Louise. Dit is een meer gemaakt door grote gletsjers tussen hele hoge bergen. We besluiten een trail te lopen. Eerst zien we nog een “porkey pine” o.i.d. een grote hamster (zo’n 50 cm met een staart). De trail gaat behoorlijk steil omhoog maar we krijgen een mooi uitzicht boven het meer. Verder gelopen komen we bij een ander mooi meer, Mirror Lake, hier ligt nog allemaal sneeuw. Ook op de trail hoog boven ons zien we het theehuis en we besluiten dan om daar een kopje thee te halen. Het is een hele klim maar we halen het. Het theehuis ligt aan het meer, Lake Agnes. Hier ligt zelfs nog ijs op, zo hoog zitten we (2.450 m.). De pepermuntthee (vers) smaakt prima. Dus we kunnen aan de afdaling beginnen. Heel moe met veel zere spieren komen we na ruim 7 km weer terug bij het meer. Nu hebben we het echt gehad, doodop zijn we. We kijken nog even bij het chateau Lake Louise waar nog een man in zwitsere klederdracht alpenhoorn staat te spelen.
Terwijl we niet meer kunnen besluiten we nog even naar Morraine Lake te gaan. Het zou amerikaans, maar toch maar even uitgestapt om het uitzicht van het 20 dollarbiljet te zien. Het was de moeite waard (1 km gelopen). We hebben een ijsje verdiend. Terug naar het hotel, zien we nog Mountain goats aan de kant van de weg, even gekeerd (zien we nog 2 beren langs de treinrails) om ze beter te zien. Op een afslag nog een beer maar niet gestopt. Gegeten bij hetzelfde restaurant als gisteren, lekker in bad, de benen ontspannen en slapen.