18 oktober 2015

Tussen de hoestbuien door toch wel lekker geslapen, een lekker bedje en een rustig hotel is toch wel erg prettig. Om kwart over zeven gaat de wekker en nemen we weer een douche en kleden ons aan. De trui kan wel in de kast blijven want zo ontzettend koud is het niet. Het is een graad of tien en het zonnetje schijnt ook af en toe dus prima te doen. Het ontbijt is in buffet vorm en er is van alles te krijgen. We nemen een dubbele espresso, thee, een jusje en verder wat toast en yoghurt. Ook zijn er allerlei verschillende soorten zoet en fruit maar ook pannenkoekjes. De vette 'Engelse' hap laten we maar links liggen, keuze genoeg.

 

Om negen uur worden we buiten bij de bus verwacht want we gaan weer op pad. Eerst een stadstour waarbij we een tweetal keer een stop maken zodat we even buiten kunnen fotograferen. De eerste stop is bij de Kerk van het Bloed. Een prachtige kerk bestaande uit verschillende torens met van die uien erop en in allerlei zoete suikerbollen kleurtjes. Net zoals op het Rode Plein in Moskou staat. Hier mogen we tien minuten even rondlopen en dan gaan we weer verder.

   

 

Om tien uur stoppen we bij een grote kerk waar net een mis is begonnen. Het bijzondere is dat er bij deze mis heel veel a capella wordt gezongen. Het is een grote kerk en op het koor (achterin boven in de kerk) staat een koortje van 15 m/v maar het geluid is enorm. Echt heel mooi de stemmen dragen door de hele kerk. In de kerk staan geen stoelen of banken iedereen staat voorin waar meerdere voorgangers het één en ander zeggen/zingen. Ook zijn er een soort tafels met daarop een schilderij of zo waar een voorganger (ik noem het maar even zo maar het heet waarschijnlijk anders) bij staat waar mensen één voor één heen lopen en dan in een soort gesprek gaan. Aan de houding te zien lijkt om een soort van biechten te gaan.

 

 

 

We rijden verder naar de Hermitage aan de Neva rivier. De Hermitage is één van de beroemdste musea ter wereld en het grootste museum van Rusland. Het is gevestigd in het oude paleiscomplex van tsaren en tsarina’s aan de rivier de Neva in St.-Petersburg. Het museum ontstond in 1764 uit de verzameling van Catharina de Grote. De uitgebreide collectie kun je nooit op één dag gezien hebben. Het museum heeft ongeveer 3 miljoen kunstwerken waarvan er 65.000 te zien zijn in de 350 zalen die er zijn. Die collectie omvat een verzameling werk uit de oudheid, de middeleeuwen en latere kunstwerken, zowel uit het oosten als uit het westen. Het is een indrukwekkende kunstcollectie met keizerlijk porselein, schitterende Rembrandts, klassieke cameeën, Madonna’s van Da Vinci, blanke beelden van Canova, kleurrijke schilderijen van Matisse.

 


De collectie is verspreid over meerdere gebouwen, waar het barokke Winterpaleis dat tot de Revolutie de residentie van de keizerlijke familie was, het opvallendste van is. Dit is ontworpen door Francesco Bartolomeo Rastrelli, speciaal voor keizerin Elisabeth in 1762.  Dit paleis is echt een huzarenstuk. Het paleis is versierd met 400 zuilen en 16 verschillende vensters. Twee jaar later liet tsarina Catharina de Grote er een klein paviljoen aan vast bouwen. Ze noemde dit de Hermitage (later Kleine Hermitage), de kluizenaarshut. Kort daarna werden de Grote (later Oude) Hermitage en het Hermitagetheater gebouwd. In de negentiende eeuw werd het complex uitgebreid met de Nieuwe Hermitage, ontworpen door Leo von Klenze. In 1852 werd dit deel van de Hermitage geopend als museum. Voor het eerst kon iedereen de topstukken van de keizerlijke collectie bewonderen.

 

Tsaar Peter de Grote (1672-1725) trok in 1697 in het geheim mee met een Russisch gezantschap naar West-Europa voor diplomatiek overleg. Daar gaf de tsaar opdracht schilderijen te kopen en trok kunstenaars aan om in Rusland te werken. Peter de Grote legde zo de basis voor een verzameltraditie. De geschiedenis van de Hermitage gaat terug tot 1764. Toen kocht tsarina Catharina de Grote (1729-1796) 225 schilderijen in Berlijn. Daar bleef het echter niet bij. In totaal kocht zij 4000 schilderijen, meer dan 10.000 tekeningen en prenten, klassieke en moderne beeldhouwkunst, zilver, porselein, meubels en bewerkte stenen, haar grote passie.  Ook daarna bleef de Hermitage groeien. Zo liet tsaar Nicolaas I in 1850 kunst kopen in Nederland toen de collectie van koning Willem II geveild werd.

 

   

  

In 1917 werd de Hermitage een staatsmuseum en kreeg het de naam Staatsmuseum de Hermitage. In de jaren na de Russische Revolutie groeiden de collecties verder, toen het genationaliseerde kunstbezit onderdak vond in de Hermitage. Het museum heeft indrukwekkende afdelingen met prehistorische kunst, klassieke kunst, oosterse kunst, Russische kunst... In de Italiaans-Spaanse collectie kom je onder meer meesterwerken aan van Leonardo da Vinci, Michelangelo, Titiaan, Rafaël en Caravaggio. Het bekendste werk is de Madonna Litta van  da Vinci. Tot de meest opvallende werken van de collectie Vlaamse, Nederlandse en Duitse kunst behoren veertig werken van Rubens, waaronder zijn Kruisafneming, en dertien werken van Rembrandt, waaronder Abrahams Offer. De 19de en 20ste eeuwse collectie bevat topwerken van Monet, Rnoir Degas, Matisse, Pissarro, Cézanne en Picasso.

 

 

 

Bij binnenkomst in de Hermitage blijkt het er echt mega druk te zijn en het loopt niet al te soepel met 'verdwijnende' gidsen en veel wachtende mensen. We besluiten om zelf te gaan lopen door het museum. Dan kunnen we in ieder geval de Hollandse Meesters zien en rustig foto’s maken. Het is even zoeken maar dan is het duidelijk hoe de plattegrond in elkaar zit en dat elke kamer genummerd is boven de deur/ingang (deze zijn overigens minstens vier meter hoog). We lopen langs de Frans Halsen, Paulus Potters, Vermeers en de Rembrandts. De meeste zijn erg mooi maar wat opvalt vaak zijn ze ook erg donker geschilderd. De schilderijen hangen overigens vaak in hele mooie zalen met prachtig versierde plafonds maar ook de vloeren zijn heel mooi. Parket vloeren met de mooiste figuren in verschillende kleuren hout ingelegd.

 

 

Bij de “Madonna met de baby' van Michelangelo staat zelfs een rij van mensen die het beroemde schilderijtje (in tegenstelling tot de meeste andere hele grote schilderijen is deze maar 40x50 cm) allemaal met hun mobiel of tablet willen fotograferen en dat vinden wij dan weer leuk om vast te leggen. Zelf proberen we ook om wat schilderijen te fotograferen maar de meeste hebben toch weer een spiegeling.

Ben je het zelf niet of een ander die staat te kijken dan is het wel weer een spotje of het raam. En hoek van inval is hoek van uitval is met zoveel verschillende storende factoren niet meer te omzeilen dan maar gewoon kijken en genieten.

 

Om één uur worden we bij de uitgang verwacht en moeten we op de bus stappen. Dat is nog niet zo gemakkelijk. Langs de grote weg staan heel wat bussen maar waar bus twee nu is? Helemaal achteraan wordt gezegd dus we lopen die kant uit dan blijkt dat de bus daar net is weggereden dus weer terug. We hebben mazzel dat het niet giet van de regen maar na een minuut of vijftien is daar dan eindelijk bus nummer twee en we kunnen allemaal in stappen.

 

We rijden naar het resaurant Trojka voor de lunch. Er wordt gezegd dat het oudste restaurant van St Petersburg is. Dat is er niet aan af te zien want het is een luxe tent. Voor de ingang staat een markante Rus in een mooie klederdracht. In de zaal staan prachtig gedekte tafels met luxe bestek en servies. De obers hebben ook weer allemaal mooie traditionele kleding aan. Erg fraai allemaal. Dan komt de eerste ober al aan met een grote fles wodka en de kleine glaasjes op tafel worden volgeschonken. Normaal zijn we niet zo van de wodka. Maar dit keer wel misschien brandt het de bacteriën in onze kelen weg. Het voorgerecht bestaat uit een mooie salade van bieten opgediend in een ronde vorm. Tijdens de soep komen er twee muzikanten het restaurant binnen. Nee niet van het eigen orkest maar met balalaika en accordeon. Ze vermaken ons met echte Russische schlagers. De meeste melodieën kennen we wel en er wordt al snel mee geklapt en geneuried. Het hoofdgerecht is een beef in groenten verstopt onder een prachtige hoge hoed van bladerdeeg. Het is heerlijk. Als toetje krijgen we nog een Russische Bosche Bol. Haha Wel grappig. Het is een soort slagroom met roomkaas verstopt in het bladerdeeg wat gedoopt is de chocolade.

 

   

 

Na de lunch lopen we rustig terug naar het hotel waar we aan de overkant nog even een kijkje nemen in de kerk. Het is wederom een prachtig versierde kerk met heel veel goud, schilderijen en fresco's. Op de kamer begint Sonja met het typen van het reisverslag want daar is het gisteren niet van gekomen. Om kwart over vier moeten de spullen bij elkaar gezocht worden want we hebben repetitie in de Lutherse kerk. Een warme trui aan want onze ervaring met eerdere concertreizen naar het Oostblok (Hongarije en Polen) zijn dat het meestal erg fris is in een kerk. Om half vijf stappen we in de bus die al helemaal vol blijkt te zitten. Martin heeft net de laatste stoel en Sonja dus over naar een andere bus. Instrument en tassen weer mee. Erg vervelend want met een instrument nog eens extra bij je is het toch altijd weer die zorg 'heb ik alles bij me?'

 

We worden afgezet bij de kerk en lopen het laatste stukje. De Lutherse kerk blijkt een voormalig zwembad te zijn. Voordat het een zwembad werd was het wel een kerk. Het zwembad is volgegooid en gewoon betegeld maar de tribunes rondom staan allemaal nog. De blauwe zwembadtegeltjes zie je nog zitten op de trappen tussen de tribunes. Daarom is het er waarschijnlijk ook niet zo koud want in zwembaden is het altijd warm.

 

 

Eerst repeteren we met Martin Verbruggen de delen in de Carmina Burana waar de zangsolisten in meedoen en daarna gaan we verder met het Russisch programma o.l.v. de vaste dirigent van het orkest Lex Bergink. We zitten nog incompleet want de  ingehuurde Russen komen pas bij de generale vlak voor het concert. We starten met de ouverture en het klinkt wel lekker hier. De inzet van Moussorgskys Schilderijententoonstelling, die Sonja even voor haar rekening neemt nu de 'ingehuurde' Rus er nog niet is, klinkt hier echt fantastisch. Heerlijk als je jezelf zo mag terug horen. We eindigen de repetitie met het Dodeneiland van Rachmaninov en om half negen snel alle spullen weer bij elkaar en naar de bus. De bus staat geparkeerd achter de mooie kerk waar we deze ochtend ook zijn geweest. Nu is ie prachtig verlicht dus snel even een foto met de mobiel gemaakt.

 

 

Bij terugkomst in het hotel gaan we wat lezen, halen nog wat te drinken en typen het verslag voor de website. Zo dat was dag één in St Petersburg. Veel gezien en ook al gemusiceerd. Leuk hoor.

 

 

 

{flike}