3 mei 2017
Nog voor vanochtend vroeg de wekker ging foto´s staan maken van de zonsopgang want ook op onze laatste dag was de Pico weer zichtbaar.
De wekker staat vroeg want om 10:15 uur vliegen we richting Flores. Na het ontbijt stoppen we alles in de auto rijden nadat we de auto hebben afgetankt richting vliegveld. We leveren de auto in en sluiten aan in de rij om in te checken voor de vlucht naar Flores.
We komen in de kleine vertrekhal terrecht waar we wachten op het vliegtuig wat ons weer verder brengt. Om even over tien landt er een vliegtuig als het leeg is wordt de kar met daarop ook onze tassen richting vliegtuig gereden. Maar er wordt nog niet ingeladen. Hmm. De piloot vindt het niet verantwoord om te landen op Flores (te veel of verkeerde wind?) dus de vlucht wordt een half uur uitgesteld. Dit gebeurd nog twee keer waarna er wordt medegedeeld dat er vandaag helemaal niet meer wordt gevlogen op Flores. We kunnen ons melden bij de balie van Sata.
Inmiddels wel bekend met dit soort taferelen pakken we de spullen en verlaten het kleine vertrekhalletje. Bij de balie van Sata zitten twee dames en die krijgen dus nu een hondertal vragende mensen voor hun balie. Met dit bijltje hebben ze zoals blijkt wel vaker gehakt (het is meer regelmaat dan uitzondering dat een vlucht op Flores niet door gaat). We mogen terug naar Horta naar Hotel Faial waar we een lunch, diner en ontbijt krijgen. Kijk dat is goed geregeld. We worden met de bus heen gebracht.
We proberen nog om onze huurauto terug te krijgen maar helaas. Contractueel kan dat niet dus dan maar contact op nemen met onze contactpersoon van Tui/Kras. We leggen het voorval voor en hij gaat het proberen te regelen.
Uiteindelijk duurt het nog ruim een uur voordat de bus vertrekt richting Hotel Faial. Om half twee komen we daar aan en nadat we de spullen op de kamer hebben gelegd gaan we voor de lunch. Dat is de eerste lunch die we nuttigen deze vakantie maar vanochtend was het vroeg en ja, we hebben wel trek. Inmiddels hebben we te horen gekregen dat de huurauto bij het hotel afgeleverd kan worden dus we wachten een telefoontje af.
Om half vier telefoon, ja de mevrouw van de autoverhuur staat bij de receptie. De rugzak en fototas gepakt en daar is onze auto weer. We gaan een eindje rijden zodat deze dag niet helemaal als verloren moet worden beschouwd.
We rijden naar het Oosten van Horta en volgen de kust. Hier komen we langs een door de grote aardbeving verwoestte kerken en huizen. Het ziet er best wel luguber uit. Zo'n voorgevel en dan erachter helemaal niets. We proberen de tak van 'Urban fotografie' uit maar helaas wordt het zonnetje regelmatig afgewisseld door heftige hoosbuien dus hebben niet al te lang de tijd.
Ook komen we op een klif bij een verwoestte vuurtoren. De toren staat er nog maar je ziet een gigantische vertikale scheur in de muur en ziet dat een hoek helemaal ontzet is. Toch bijzonder zoals het er nu nog bij staat. Het zal zo ook wel in stand worden gehouden want het is allemaal keurig afgezet en de auto kan je er ook goed parkeren. Maar een gigantische storm zal de boel toch snel verder doen instorten.
Om acht uur zijn we weer terug in het hotel en nuttigen het diner. Het is niet helemaal wat maar het is wel goed geregeld door Sata. Wel zien we nog even door het raam de prachtige Deense Driemaster in prachtig licht in de haven liggen.
4 mei 2017
Na het ontbijt stoppen we al onze spullen weer in de auto want om 14:55 uur staat ons vliegtuig vandaag gepland om te vertrekken. We kunnen dus nog wat van het eiland zien. We besluiten nog een poging richting de Caldera te wagen aan de kust is het mooi weer dus we hopen dat nu ook bovenop de vulkaan aan te treffen.
Het gaat een hele tijd goed maar als 
we op het parkeerterreintje aankomen staan we toch weer in de wolken. Toch nog maar even kijken door het tunneltje en wat zien we? De bodem van de krater. De wolken zijn net even naar opgetrokken. Snel een telefoonfoto en daarna de camera uit de auto halen. Die hadden we nog niet meegenomen. We staan een tijd te kijken en de wolken komen en gaan. Je ziet ze echt cirkelend de krater in dalen en dan weer wegwaaien. Op de bodem is een klein meertje en we zien ook nog een kleine vulkaankrater op dezelfde bodem. De grote krater is twee kilometer in doorsnede en vanaf de rand is deze 400 meter diep. 
Als we zo staan te kijken valt Sonja's oog op een stapel stenen naast het naambord van het uitzichtpunt. Een geoefend geocacher zegt dan al snel; 'Ik zie hem al'. Nou ja, het zal toch niet. Ja wel hoor een cache gevonden zonder GPS coördinaten. Dat is toch grappig. Later maar even opzoeken welke cache het dan wel is.
Dan rijden we weer verder.
We nemen nog een kijkje bij Castela Branco. Dit is een grote lichtgekleurde rots net ten Noorden van het vliegveld. Dit gigantische machtige rotsblok is van keihard trachiet en rijst 149 meter op uit zee. Het heeft de mooie naam Morro de Castelo gekregen en is het restant van een vulkaan die 30 miljoen jaar geleden uitbarstte. Het is een prachtig aangelegd uitzichtpunt waar we in het zonnetje dan ook nog even staan te genieten.
Dan is het tijd om naar vliegveld te rijden waar we om half twee aankomen. De autoverhuurder is niet aanwezig (even lunchen) maar de tassen kunnen we al wel inchecken. Zo dat is geregeld. De auto ook ingeleverd en dan maar hopen dat het vliegtuig vandaag wel gaat. De vlucht van twaalf uur blijkt al gecanceld te zijn dus dat ziet er niet goed uit.
We zitten al aan een noodscenario te denken want als het vandaag wel zo'n uitstel-afstel zaak wordt dan zouden we vandaag nog doorvliegen naar Sao Miguel. Ons verblijf op Flores is toch al een dag ingekort door de annulering van gisteren.
Bij de Sata desk blijkt de vlucht pas kosteloos omzetbaar als de oorspronkelijke vlucht gecanceld is dus dat is geen optie. We nemen weer contact op met de meneer van TUI en leggen ons probleem voor. Hij informeerd alvast bij het hotel en het zou mogelijk zijn om eerder te komen. Verder is het weer afwachten.
Om half drie weer naar het kleine vertrekhalletje. Er landt weer een vliegtuig en dan is het weer afwachten wat de piloot beslist. De piloot is namelijk degene die bepaald of er wordt gevlogen. En ja hoor, om drie wordt er omgeroepen 'delay' vanwege het weer op Flores om half vier meer info. We informeren TUI en wachten verder af. Toch makkelijk een agent die het een en ander voor je kan regelen. Dat was ons nooit gelukt als we alles zelf hadden geboekt.
Maar dan om kwart voor vier het verlossende woord. De vlucht gaat vertrekken. Ook dit vliegtuig zit niet helemaal vol dus al snel zitten we in de lucht.
Bij de landing wordt duidelijk wat het probleem is. Op zo'n 50 meter hoogte krijgt het vliegtuig een paar vreselijk harde zij rukwinden waardoor we flink schommelend aankomen. De landing gaat gelukkig goed en daar staan we op Flores.
De auto is weer snel geregeld en het hotel snel gevonden (300 meter van het vliegveld af). De spullen op de kamer en het eiland verkennen. We hebben nu maar anderhalve dag dus je moet pakken wat je pakken kan.
{flike}