Lago di Braies / Pragser Wildsee
Zaterdag 28 juli 2018
Bij het wakker worden schijnt het zonnetje alweer en hangen er een paar wolken in de lucht. Een mooie dag om een stukje te rijden naar Lago di Braies of in het Duits Pragser Wildsee. Dit is een stuk naar het Noorden en omdat de grotere weg die kant op volgens Google Maps is afgesloten rijden we dezelfde weg als naar de Tre Cime. Alleen nu rijden we verder naar Toblach. Dit ligt al vlakbij de grens met Oostenrijk en je ziet hier dan ook meer de glooiende heuvels/bergen zoals in de Alpen.
Vijftien kilometer naar het Westen terug over de grote weg en dan de weg in naar Lago di Braies. Dit is echt een heel toeristische trekpleisters wat je al kan zien aan de grote parkeerterreinen. Wij vinden makkelijk een plekje omdat er net iemand weggaat en dan lopen we naar het meer.
Het is een prachtig groen kleurig meer met rondom hoge dennenbomen maar aan de overkant weer de hoge kale rotsen van de Dolomieten. Op dit meer kan je ook een roeibootje huren welke er dan ook genoeg rondvaren. Wij gaan een rondje om het meer lopen. We hebben ook het statief mee en met behulp van filters en het donkere ND filter proberen we een foto te maken waarin we de spiegeling wel zien.
Het is helaas niet helemaal windstil dus de kleine golfjes zorgen voor extra schittering en dat de spiegeling niet helemaal scherp te zien is. We fotograferen met een half grijsfilter om de scherpte van de lucht te temperen, een polorisatie/landschapsfilter om de schittering uit het water te halen en een ND 10 stops grijsfilter om een langere sluitertijd te kunnen gebruiken waardoor de spiegeling beter te zien zou moeten zijn. Hopelijk levert dat de foto op welke we voor ogen hebben. Het kijkglaasje wat we op het LCD schermpje zetten laat ons een hoopvol beeld zien. Zo zie je maar weer sommige foto's maak je niet alleen met een toestel ;-)
We lopen het rondje verder en dan kunnen we niet verder omdat het pad is afgesloten vanwege werkzaamheden na een landslide dus we gaan maar weer terug. Nog even de andere kant op waar nog een klein kapelletje staat en en passant nog een geocache wordt gescoord.
Dan hebben we het wel gezien en stappen weer in de auto, via een toeristische route door het Sexental (even kijken bij de camping die we oorspronkelijk op het oog hadden, en zien dat het mazzel was dat ze vol waren ;-)) rijden we weer terug naar de camping.
Concerto in Alta Quota
Zondag 29 juli 2018
's Ochtends lekker rustig aan gedaan, heerlijk buiten ontbeten en daarna wat gelezen en geschreven. Om half een vertrekken we naar de Passo di Falzarego. Bovenop de pas is een kabelbaan die ons naar Rifugio Scoiattoli brengt. Op het parkeerterrein is het al behoorlijk vol maar we vinden nog een plekje.
We stappen in de stoeltjes lift en die brengt ons naar 2.225 meter hoogte. Wat een prachtig uitzicht hebben we hier. We zijn nu bij de Cinque Torri, vijf steile rotspunten. Ondanks de bewolking is het helder en kunnen we ver weg kijken. Overal hoge toppen en diepe dalen en de wolken erbij zorgen hopelijk voor mooie foto's.
Maar de belangrijkste reden van ons bezoek hier is een concert. Het Concerto in Alta Quota, wat staat voor Concert op hoog niveau. De plaatselijke harmonie Copro Musicale di Cortina d'Ampezzo geeft om half drie een concert op de berg.
Ze zijn allemaal gekleed in prachtige klederdracht, wel weer anders dan in Val di Fassa maar ook erg mooi en fleurig. Ze spelen voornamelijk marsen maar ook God Save the Queen, een bewerking van Queen hits welke begint met het Engelse volkslied. Dit nummer heeft de fanfare van Sonja twee jaar terug op de lessenaar gehad, dus feest der herkenning.
Af en toe komt er een grote zwarte wolk aangedreven maar het blijft de hele middag lekker droog en met af een toe een zonnetje erbij is het gewoon genieten.
Na afloop lopen we nog een rondje over de top. Er is hier een soort 'openluchtmuseum' waar je de 'loopgraven' en schuilhutten ziet die gebruikt zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog. Erg indrukwekkend allemaal. Er staat zelfs nog een groot kanon, waarbij je je afvraagt hoe hebben ze dat ooit hier bovenop die berg gekregen.
's Avonds nog het weiland achter de camping opgelopen in de hoop een mooie foto te kunnen maken van de ondergaande zon die schijnt op de kale bergtoppen aan de overkant. Helaas kleurde het niet mooi rood. Maar timelapse die Sonja heeft gemaakt ziet er bij het doorbladeren op de camera al leuk uit.
Passo di Giau
Maandag 30 juli 2018
's Ochtends lekker lui in ons stoeltje voor de tent gezeten. Wat lezen, wat schrijven of gewoon nog even de ogen dicht. Daarna in de auto gestapt en de Passo di Giau gereden. Dit is een prachtige pas ten Westen van Cortina d'Ampezzo. Via de SR48 de stad uit en dan na een kilometer of vijf linksaf de SP638 op. Ook deze pas is weer prachtig. In de verte zien we Cinque Torri weer liggen want we zijn hier best wel hoog. Als we boven de bomengrens komen staan er in de Alpenweiden weer de nodige milka koeien. En die zijn best wel fotogeniek, toch?
Bij de Rifugio klimmen we te voet nog even verder zodat we een 360 graden foto kunnen maken. Wat kunnen we ver kijken zeg. We zien zelfs de gletsjer op de Marmolade (Fassatal) liggen.
Maar dan zien we ook de donkere wolken steeds dichterbij komen en ja hoor, een paar regendruppels dus alles weer in gepakt en terug naar de auto gelopen.
We besluiten een rondje te rijden en rijden dus aan de andere kant de pas weer af. Voorbij het dorpje Santa Lucia is een mooi uitzichtpunt. Al rijdende hadden we al gezien dat er direct naast de weg een steile afgrond is. En hier kunnen we dat rustig bekijken. De wand gaat zo steil 300 meter loodrecht naar beneden. In het dal zien we de rivier Torrente Cordevoie liggen die uitmondt in het meer bij Alleghe. He dat herkennen we nog van vorige week toen we een rondje reden vanuit Val di Fassa langs het stuwmeer van Fedaia. Waarna we een tijd dezelfde rivier hebben gevolgd en uiteindelijk bij Alleghe weer terug reden naar Pozza.
{flike}