7 maart 2019
Diamond Beach in de sneeuw
Het heeft vannacht behoorlijk doorgesneeuwd en het is dan ook een prachtige winterse witte wereld buiten. Het grote voordeel van een hele nacht door sneeuwen is dat we niet 's nachts naar buiten hoeven om te kijken of er Noorderlicht is want dat zie je toch niet met al die wolken. 's Ochtends heeft Sonja nog geprobeerd een time lapse te maken van de opkomende zon. Maar dan moet je wel de belichting aanpassen natuurlijk. De laatste foto's waren allemaal behoorlijk overbelicht, laten we maar zeggen dat alle begin moeilijk is. Het sneeuwt overigens nog steeds dus we gaan eerst maar ontbijten.
Ondanks dat het sneeuwt besluiten we toch naar Diamond Beach te rijden bij Jökulsárlón. De weg is op sommige plaatsten één grote ijsplaat maar onze auto met spikebanden rijdt er prima over. De sneeuw waait over de weg.
Dik ingepakt stappen we uit de auto. Gelukkig is de wind wat gaan liggen dus dat scheelt weer een paar graden.
Het is fantastisch op het strand, het zwarte lava-zand steekt af tegen de witte sneeuw, groter contrast is niet mogelijk. Doordat het zwaar bewolkt is valt de donker blauwe kleur van het ijs veel meer op. Het ijs (in sommige stukken) lijkt ook veel blauwer dan gisteren. En een ander bijkomend voordeel is dat er niet zoveel mensen rondlopen nu. De wind begint nu wel aan te wakkeren dus de gevoelstemperatuur ligt behoorlijk onder vriespunt nu.
Wat is dit prachtig zeg. Doordat het eb is liggen er nu op het strand ook hele grote ijsklompen. Soms wel drie meter hoog echt fantastisch.
We blijven maar foto's maken. Ondertussen sneeuwt het behoorlijk en worden we zelf ook helemaal wit. Sommige ijsblokken hebben gaten erin wat dan weer zorgt voor mooie doorkijkjes naar andere ijsblokken. Ook kan je elkaar dan leuk fotograferen. Een natuurlijk passe-partout zeg maar.
Na twee uur vinden we het wel genoeg en besluiten maar even te gaan opwarmen in het hotel. Inmiddels beginnen ook de toeristenbussen te komen vanuit Reykjavik dus het is alweer behoorlijk druk aan het worden op het strand.
Vlakbij het hotel is een waterval, de Norafoss, en we zien dat deze nu heel veel ijspegels om zich heen heeft. Hij ligt ook een beetje in een kleine kloof dus zon komt er niet echt bij (als die al schijnt). We rijden de auto het kleine pad op. Wat Martin wel leuk vind want er ligt hier zo'n 30 cm sneeuw. We lopen verder maar omdat er zoveel sneeuw ligt weten we niet waar het pad loopt en is het onverantwoord om dichterbij de waterval te komen.
In het hotel warmen we weer een beetje door en gaan daarna verder naar Hofskirkja. Dit is een prachtig klein kerkje in het mini plaatsje Hof. Het kerkje is gebouwd in 1884 en het dak is bedekt met turf waar dan weer gras op groeit. De kerk wordt overigens nog steeds gebruikt door de Lutherse parochie. Om de kerk liggen allemaal kleine heuveltjes. Dit zijn de graven. De mensen wordt niet onder de grond maar op de grond begraven (dit omdat de grond hier meestal bestaat uit rots of bevroren is). De overledene worden op de grond gelegd waarna er een laag aarde overheen wordt gelegd. Sonja vind nog een geocache om de hoek dus ook dat kunnen we van ons lijstje afstrepen.
Eigenlijk waren we van plan om het NP Skaftafall in te gaan en naar de Svartifoss te lopen maar het is al laat dus dat skippen we. Wel kunnen we nog naar een uitloper van een gletsjer. Het is even zoeken naar de juiste afslag maar deze vinden we uiteindelijk ook. Het is een gravelweg welke direct begint achter een parkeerplaats. We hobbelen een kilometer lang over de gravelweg naar de gletsjer. Als we parkeren zien we het meer en de Svínafellsjökull Glacier al. Zo die is mooi. We klimmen en klauteren verder langs de kant. Het is nog oppassen want door de aangevroren sneeuw is het op sommige plaatsen behoorlijk glad geworden. En je wil niet 20 meter naar beneden vallen in het ijskoude gletsjer meer.
Het lijkt of het zonnetje door de wolken wil komen maar helaas de wolken blijven het winnen. Wel komen de toppen van de hoge bergpieken verder op het Vatnajökull ijsplateau steeds meer boven de wolken uit en daarop verschijnt een prachtige gouden gloed.
Sonja probeert nog een time lapse te maken in de hoop dat de bergen helemaal in de zon komen te liggen maar helaas de wolken blijven ervoor hangen. En de zon komt steeds lager te staan waardoor op het eind het licht op de gletsjer helemaal weg is.
Als blijkt dat de zon er niet doorheen komt haken we af en en lopen en glibberen we langzaam weer terug naar de auto. Terug naar het hotel worden we nog even verrast door een mooie zonsondergang. Althans op de bergrug die de zon nog net beschijnt.
Dineren doen we weer in het hotel want wat goed is moet je niet wijzigen. Bij het bestellen blijkt dat we de drankjes van het huis krijgen omdat we al voor de vierde avond te gast zijn.
Na het eten ruimen we de kamer even op en zien we buiten dat het toch weer helder wordt. En ja hoor, er is weer Noorderlicht. We maken wat foto's door het raam. Er is weinig beweging te zien in het Noorderlicht meer één groen vlak dus we gaan er niet op uit. Morgen hebben we een lange rit voor de boeg en met al die sneeuw op de weg moeten we goed uitgerust zijn.
{flike}