30 juni 2010 Hveravellir – Kerlingarfjoll – Hveragerdi

Om een uur of 10 zaten we weer in de auto en vervolgen de weg 35 naar het Zuiden. Na een kilometer of vijftien slaan we af naar het Oosten, richting Kerlingarfjoll. We hadden in het begin van de vakantie van een Zwitserse gehoord dat het daar prachtig was, dus dat moeten we ook zien. Al gauw zien we de omgeving veranderen van het grijs uitzicht van keien en stenen komen er langzamerhand hellingen in zicht met groene en gele kleuren. En dan na een half uurtje zien we zowaar een camping met een aantal hele leuke hutten. Ook een aantal voorzieningen en eigenlijk ziet dit er een stuk beter uit als bij Hveravellir. Na een sanitaire stop rijden we verder de berg op. En dan staan we op een punt waar we een schitterend uitzicht hebben. Mooie gele bergen met daarop nog kleine gletsjers en in de hoeken nog stukken sneeuw. Hiertussen liggen weer stoombronnen en modderpoelen. Het jammere is dat het weer eens keihard waait en om er naar toe te lopen moeten we eerst afdalen op een zeer steile smalle heuvelrug. Dit zien we niet echt zitten want eigenlijk vinden we dit te gevaarlijk. We staan wel een tijd te genieten van het schitterende uitzicht. We eten een broodje en drinken wat en dan rijden we weer verder.

 

Kerlingarfjoll, mooie gele bergen met sneeuw het uitzicht langs de F35

 

Het landschap is weer grijs met diezelfde of eigenlijk andere keien. Wat wel mooi is, is dat je aan de horizon altijd het wit van een gletsjer ziet. We rijden namelijk tussen twee gletsjers door. Maar het verveelt wel hoor en dan ook nog zo'n vreselijke hobbelweg... we worden er helemaal gestoord van. Maar ook daaraan komt een einde en het asfalt wordt met gejuich ontvangen.

 

Bij Gulfoss (waar we nu weer zijn uitgekomen) eten we een taartje en drinken een cappuccino en een warme chocomelk. Bij Geysir doen we nog een tweetal geocaches, die we een paar dagen geleden nog van internet hebben geplukt en rijden dan weer verder.

We besluiten op de camping in Hveragerdi te gaan staan. Dit is een dorpje aan de zuidkust met allemaal hete bronnen dus daar kunnen we morgen mooi even gaan kijken. De camping ziet er netjes uit, maar er is niemand bij aankomst en het nummer bellen dat er hangt gaan we niet doen. En later verschijnt inderdaad de vrouw van de beheerder ter plaatse, waar we ons ook netjes melden, maar die regelt verder niets dan te melden dat haar man aan het vissen is. We zien het dus wel als we morgen vertrekken. Helaas dus ook geen electra en dus ook geen kachel.