8 september 2021 Middeleeuwse steden | Montjoi, Auvillar, Mossiac en Lauzerte
Voor vandaag hebben we een rondje langs mooie oude steden gepland. De wekker gezet en snel ontbeten. Om half tien rijden we weg. Eerst gaan we naar Montjoi. Dit is een kleine bastide wat eigenlijk bestaat uit een tweetal straten die in een ovaal lopen. Je komt binnen via een grote poort en loopt zo de straten in. Het vreemde is dat de kerk net buiten de poort staat. Een grappig dorpje waar het geheel uitgestorven lijkt. Waarschijnlijk zit iedereen binnen want er staan best veel auto's geparkeerd. Wij staan overigens op een parkeerterrein buiten het dorp waar toevallig ook een lader staat dus tijdens onze wandeling kan de auto weer even energie bijtanken.
Daarna rijden we verder naar Auvillar, dit dorp ligt aan de rivier de Garonne boven op een helling.
Middenin het dorp op een Middeleeuws driehoekig plein staat een ronde markthal met Romaanse bogen. Verder zie je aan heel veel gevels beeldjes waarvan er sommige echt mooi zijn.
Buiten het dorp staat de kerk Saint Pierre. Toch bijzonder want meestal is de kerk te vinden midden in het centrum.
Terug bij de auto eten we ons meegebrachte stokbrood op, waarna we verder rijden naar Mossiac.
Mossiac is vooral bekend om zijn klooster met zijn kloostergang welke op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Maar we nemen eerst een kijkje in de abdij/kerk uit de 12e eeuw. De ingang is een voorzien van prachtige Romaanse beeldhouwwerken.
Binnen zien we de gebrandschilderde ramen en een groot altaar.
Verder staat er bovenop het koor een heel klein orgeltje. Het zijn 12 pijpen welke worden aangeblazen door drie blaasbalgen. Het orgel is uit de 10e eeuw en is in totaal een meter breed.
Daarna gaan we naar de kloostergang. Dit bestaat uit 76 pilaren welke in een vierkant staan. Elke pilaar heeft een gebeeldhouwde kapitel bovenop, welke voorstellingen geven van heiligen en Bijbelse scenes. De abdij is al gesticht in de 7e eeuw maar de gebouwen zoals ze er nu staan dateren uit de 12e eeuw.
Bijna was het geheel helemaal weg geweest. De spoorwegen wilden nl. de spoorlijn aanleggen precies op de plek waar de abdij staat. Door een financiële bijdrage van de spoorwegen is er een groot gedeelte toch bewaard gebleven maar de spoorlijn loopt nu dwars door het oorspronkelijke complex heen.
Onze laatste stop wordt het plaatsje Lauzerte. Ook dit is een bastide/vestingsdorp uit de 13e eeuw.
We lopen een klein rondje en wat vooral opvalt is dat je aan de rand van het dorp een prachtig uitzicht hebt op het landschap om het dorp heen. Het ligt dan ook bovenop een heuvel.
Na het eten wordt het al snel erg donker en begint het gigantisch te regenen. Het zat er eigenlijk al twee dagen aan te komen met de hoge luchtvochtigheid en warmte die er was. Maar om negen uur barst er een gigantisch onweer los. Vanonder de overkapping proberen we de bliksem nog vast te leggen. Helaas niet gelukt omdat er zoveel bewolking hangt is bij een goede bliksem de lucht helemaal wit en is de schicht niet te zien. Het regent echt gigantisch hard niet normaal meer.
9 september 2021 Feest.... dus ballonnen
Vandaag zijn we 22 jaar getrouwd dus Martin al vroeg op pad naar de bakker voor uiteraard een stokbroodje maar ook wat lekkers voor bij de koffie/thee. Helaas is de bakker in het dorp hier even verderop ook vandaag gesloten. Waarschijnlijk ook met vakantie. Dus Martin mag verder rijden naar Puymirol, daar is de bakker wel open gelukkig.
Er blijkt echt heel veel regen te zijn gevallen gisteren wat voor verschillende modderstromen heeft gezorgd vannacht. Op de terugweg naar ons huis is de weg zelfs afgesloten omdat er een halve meter modder op de weg ligt. Ze zijn al bezig met sjofels/tractoren om de weg weer begaanbaar te maken.
Na het ontbijt gaan we een rondje lopen in de buurt. Ook nieuwsgierig naar de modderstromen natuurlijk. Onderaan het weggetje naar Péparlat blijkt een tractor die bezig was met het schoonmaken van de weg te zijn weggegleden in de modder en hangt half naar beneden in de greppel gevouwen om het plaatsnaambord heen. Oeps niet zo mooi.
We lopen de heuvel aan de overkant op en zien dat op veel plekken de grond helemaal is verzakt en de plekken waar de modder van de heuvels af is gestroomd. Als we weer aankomen vlakbij ons huis op de plek waar Martin vanochtend met de auto rechtsomkeert moest maken zien we de tractoren nog steeds bezig met borstels om de weg weer een beetje schoon te maken. Waarom ze het niet met sneeuwschuivers doen, geen idee. We laten hem nog een paar keer heen en weer gaan. En lopen dan verder. Martin denkt nog ik ga via de berm en stapt zo een dikke laag modder van wel 20 cm in. De man in de tractor lachen natuurlijk en wijzen op zijn mobiel om een foto te maken want dat deden wij op de heenweg van zijn half weggezakte tractor. Haha. Nou die schoenen worden wel weer schoon onder de kraan.
Tijdens de wandeling heeft Sonja een mooie kever gevonden deze moet natuurlijk wel even met de macro lens worden vastgelegd. De kever op een blaadje gezet en deze is het laatste kwartier daar keurig op blijven zitten. Bij het huis op een tafeltje gelegd waar het keurig stil bleef zitten. Het beestje zat waarschijnlijk een beetje beduusd naar zijn nieuwe leefomgeving te kijken. Het blijkt de Zuidelijke Groene Schildwant (Nezare viridula) te zijn.
In de tuin zijn ook nog andere kriebelbeestjes te vinden zoals de Vuurwants (Pyrrhocoris apterus).
Aan het eind van de middag gaan we aan de slag met ballonnen en water. Eens kijken of het lukt om deze mooi op de foto te krijgen op het moment dat deze stuk klapt door te prikken met een naald. Het is nog een hele timing soms klik je te vroeg dan weer te laat. Maar soms is het raak. Op de telefoon zit ook een optie om slowmotion te filmen. Hierop zie je ook echt de inslag van de prik. Dit willen we natuurlijk ook op de foto hebben wat nog erg lastig is. Vandaag is het niet helemaal gelukt maar we hebben nog een paar ballonnen over dus misschien morgen een nieuwe poging.
{flike}