Donderdag 27 maart 2025 Kaeng Krachan N.P.
Het was weer vroeg dag vandaag. Om half zes ontbijt met yoghurt en een geroosterd broodje met een omelet. We kunnen er weer even tegen. Onze gids Jan-Peter (van Natuurlijk Thailand) heeft aan het begin van de reis aan iedereen gevraagd of we nog speciale vogels hadden die we graag wilden zien. Nou dat was voor ons geen naam maar vooral mooie gekleurde vogels. Jan-Peter zegt dat hij goede hoop heeft dat het vandaag gaat lukken. Hij weet een plek waar een prachtig vogeltje aan het nestelen is. Hij heeft voor vandaag dan ook zijn speciale shirt aangetrokken waar het kleurrijke vogeltje op schittert.
Om zes uur stappen we in de laadbak van de pick-up truck. Met z'n zessen zitten we op een smal bankje in de lengte van de laadbak. Het is niet erg comfortabel. Het is een smal bankje, laag in je rug zit een ijzeren stang en deze loopt ook niet helemaal door. De laadbak staat tussen onze voeten vol met fototassen maar ach. Alles voor het goede doel, op zoek naar mooie vogels.
In het begin is het nog erg fris. De zon is nog niet op en de rijwind op Sonja haar rechteroor en wang is erg koud. Het is altijd jammer dat je deze koelte niet kan compenseren met de hitte die we straks voelen als de zon echt door is maar ja zo is het nou eenmaal.
Nog voordat we in het Nationale Park Kaeng Krachan zijn hebben we de eerste vogels al gespot, het zijn Yellow Eyes Babblers (Goudoogtimalia).
In het park zelf is de snelheid een stuk lager, dus de rijwind een stuk minder. Dus nu is het erg prettig dat we in de laadbak zitten. We kunnen goed om ons heen kijken of we wat zien. Vaak heeft Jan-Peter het vogeltje al gehoord en dan ook gezien voordat wij ook maar iets in de gaten hebben.
Het is een hobbelige weg naar boven en soms moeten we een stroompje oversteken. Dat is nu geen probleem want het water staat erg laag maar dat zal in het regenseizoen echt anders zijn. Deze weg mag je dan ook alleen rijden met een 4x4 wagen.
We zien verschillende vogels en dan stoppen we ook om ze goed te bekijken en uiteraard te fotograferen.
Dan komen we op een plek waarvan bekend is dat de Black Backed Kingfisher bezig is een nestgang te graven. Hij wordt hier vaak gezien. Dus ook wij kijken of we mazzel hebben. En ja hoor, twee minuten later zit hij al op een tak vlak voor onze neus. Wat een prachtig ijsvogeltje is dit.
In het Nederlands heet hij de Zwartrugdwergijsvogel. Een hele kleine ijsvogel die voorkomt in tropisch regenwoud op het Indische subcontinent en Zuidoost Azië. Hij is van kop tot staartje 12,5 tot 14 cm lang. De vogel heeft een gele borst en buik en is donkerblauw met zwart op de vleugels. De rug en de kont zijn roze rood, de snavel is oranjerood en vrij groot net zo als de bovenkant van de kop die ook oranjerood is. Het rare is dat zijn naam zegt Zwartrug maar op zijn rug maar weinig zwart is te vinden. Het is eerder paars/blauw.
We staan een tijdje te kijken naar dit prachtige vogeltje en er zijn veel foto's van hem gemaakt. Alleen jammer dat het erg donker is dus hopelijk is de kwaliteit van de foto's net zo mooi als het vogeltje zelf. En we hebben echt mazzel gehad. Op de terugweg spraken we mensen die al vijf uur zaten te wachten en nog steeds geen glimp van het vogeltje hadden gezien....
Hoog in de bomen boven de Black Backed Kingfisher zaten Lar Gibbons (Withandgibbon) te roepen/gillen.
Het was maar eventjes want al snel gingen ze er slingerend aan hun lange armen vandoor.
We moeten wel weer verder want het laatste stuk de berg op is eenrichtingsverkeer op basis van een tijdslot en we moeten om 9 uur boven zijn. Op zich tijd genoeg maar we willen natuurlijk ook her en der fotograferen en vogels spotten.
Zo lopen er langs de kant van de weg drie prachtige Grey Peacock-Pheasants (Spiegelpauwen). Twee verdwijnen al snel in het struikgewas maar één laat zich mooi zien. Helaas blijft hij in de schaduw lopen. Het is een fazantachtige die zijn prachtige grijze veren met blauwe ogen als een pauw wijd op kan zetten. Helaas voor ons geeft hij geen show weg. Maar evengoed een prachtige vogel.
We zien ook nog een prachtige Long-tailed broadbill (Papegaaibreedbek).
Dit is ook een soort van de familie van de hapvogels. Totdat we in Thailand waren hadden we nog nooit van hapvogels gehoord. Maar het blijkt dus ook een soort vogels zijn die voornamelijk gemeen hebben dat ze een hele brede snavel hebben. Ook deze is druk bezig met het verzamelen van nestmateriaal.
De chauffeur van de pick-up is een lokale gids en die weet zijn plekken waar mooie vogels te vinden zijn.
Om even voor negen uur komen we aan op Phanoeng thung, de hoogste piek van Kaeng Krachan N.P. en hebben onderweg naar boven diverse stops gehad. Soms omdat de chauffeur/gids iets zag en soms omdat er al andere auto's stil stonden. We zijn de pick-up nog niet uitgestapt of we zien een paartje van de Scarlet Minivet (Scharlaken menievogel). Het mannetjes heel een fel rode buik.
En het vrouwtje is daarentegen fel geel.
Boven op de top is een mooi punt waar een beetje water wegsijpelt uit het restaurantje/keuken en met de etensresten trekt dit ook vogels aan. We staan hier dan ook een tijdje te kijken.
Er vliegt hier van alles rond. Heel veel kleine vogeltjes waaronder de Hume's White-eye (Humes brilvogel) waarom hij deze naam heeft gekregen is direct duidelijk als je hem ziet.
Maar ook de Black-headed BulBul (Zwartkopbuulbuul) laat zich vaak zien.
Een prachtige Red-bearded bee eater (Roodbaardbijeneter) komt mooi voor ons in de boom zitten.
Af en toe vliegt hij weg om een bij uit de lucht te happen.
Hij vliegt dan weer terug naar een tak om de bij op te eten en te loeren naar een volgend insect.
Dan worden we geroepen aan de voorkant van het restaurantje daar zit een joekel van een Hornbill. Het is de Great Hornbill (Dubbelhoornige Neushoornvogel) het is echt een enorme vogel. Hij zit tussen de takken en bladeren en het is lastig om hem goed op de foto te krijgen. Want na 5 tellen hipt hij weg en met één slag van zijn vleugels zweeft hij zo over de vallei een kilometer naar de overkant.
Achter een hekje zit een kleine hagedis. Hij heeft bijna dezelfde kleuren als de paal waarop hij zit. Maar zijn nieuwsgierige blik verraad hem.
We lopen nog even verder over het pad naar een uitzichtpunt. Hier kunnen we in de verte Myanmar (voormalig Birma) zien liggen.
En ook daar zien we weer een aantal prachtige vogeltjes. Onder andere de Mountain BulBul (Groenvleugelbuulbuul).
Dan stappen we weer in de pick-up truck en rijden langzaam naar beneden. Je kan ook niet echt vaart maken want de weg zit vol met kuilen. In sommige kuilen ligt nog wat water en modder, dit trekt honderden vlinders aan.
Ze zitten met z'n allen op de grond en als je er langs loopt vliegen ze allemaal op. Het is een prachtig gezicht.
In een boom zitten/hangen een aantal Spectacled Langurs (Brillangoer). Het is een kleine blauwgrijze aap met een hele lange staart.
Maar het meest opvallend zijn de witte kringen rond zijn ogen en witte bovenlip.
Tegen een boom zit een gigangtische zwarte eekhoorn geplakt. Het is de Ratufa Bicolor (Tweekleurige Reuzeneekhoorn).
Hij is dan ook echt enorm. Zijn lijf is al zo'n 35 cm lang en dan heeft hij nog zo'n evenlange staart. Hij hangt lekker tegen de boom aan en zit te snoepen van een nootje of zo die hij stevig in zijn pootjes geklemd heeft.
De Silverbreasted Broadbill (Zwartbrauwbreedbek) laat zich ook nog mooi fotograferen.
En een half uurtje later zien we de Banded Broadbill (Javaanse Hapvogel).
Een prachtige vogel met een groenblauwe gigantische snavel. Maar zijn zwart met geel gevlekte rug is ook schitterend.
Halverwege de berg is een camping met een restaurant hier zien we twee gigantische Monitor lizards (Varaan) lopen. Wat een grote beesten zeg. Wel twee meter lang en een grote dikke kop waar regelmatig een blauwe tong van wel 20 cm uit schiet.
Op onderstaande foto kan je goed zien hoe groot de kop van het beest is. Bij zijn neusgat zit nl. een bij.
In het park zijn we verschillende borden tegen gekomen die ons waarschuwen voor de vogels die ons in de gaten zitten te houden. Ja dat hebben we begrepen: vaak vlogen ze weg als we te dichtbij kwamen.
Het wordt al laat dus we verlaten het park maar op de toegangsweg toch nog even stoppen want wat zit daar op die tak. Ja een Crested serpent Eagle (Indische Slangenarend). Een prachtig groot beest, helaas blijft hij niet lang zitten en vliegt weg.
En wat zit daar dan. Ja een Indochinese Roller (Indochinese Scharrelaar) met zijn prachtige lichtgevende blauwe vleugels in vlucht maar nu in de camperfoelie.
Ja het diner moet maar even wachten want daar in het prachtige avondlicht zit een Black Thighet Falconet (Musfalk). Hij blijft rustig zitten en loert op libelles.
Een paartje Indische Kievieten houdt ons nog even op.
Maar dan komen we weer aan bij Baan Maka Lodge. Waar we na een verkwikkende douche een heerlijke maaltijd krijgen voorgeschoteld.
Het was weer een prachtige dag.
Geweldig, wat veel vogels die we nog nooit gezien hebben en het bestaan er van niet niet eens wisten!