31 december 2017
Lingyin Tempel
Om 5.45 uur gaat de wekker snel douchen en naar het ontbijt. Daar zit nog een groot hangslot op de deur. Het is ook vijf voor half zeven, dus we zijn nog te vroeg.
Dan maar naar beneden waar we nog een poging gaan doen bij de receptie. Dezelfde jongen staat er nog en via Google translate vragen we nu of er een bus naar West Lake gaat dan stappen we daar wel op een andere bus. Blijkt bus 82 rechtstreeks naar West Lake te gaan en die vertrekt hier vlak voor het hotel. Inmiddels is de ontbijtzaal open en kunnen we eten. We zijn de enige, dus lekker rustig.
Om half acht zitten we in de bus. Op google maps kunnen we mooi volgen waar we zijn. We zullen moeten overstappen op een andere bus want deze gaat niet helemaal naar de tempel. We vragen het aan een aardige mevrouw die ons al de hele tijd vriendelijk zit toe te lachen. Ze zegt (althans dat begrijpen we) stap straks maar met mij uit dan wijs ik jullie de weg. Om acht uur zijn we bij de Botanical Garden waar we uitstappen. Ze wijst ons een richting op. Het is eerst nog even oriënteren waar we staan en welke kant we dan op moeten. Toch maar weer even de route opvragen via Google maps. Ja bus 7 en die vertrekt hier even verderop. De bussen rijden hier in een hoge frequentie dus al snel komt bus 7 langs. De eindhalte van lijn 7 is de Lyngyin tempel waar we om half negen aankomen.
Via een mooie brede laan lopen we naar de ingang. Daar kopen we een kaartje voor de Fei Lai Feng dit is de weg die je langs moet om bij het tempelcomplex te komen. 1600 Jaar geleden kwam er hier een monnik en die vond de omgeving zo afwijken van de omgeving dus er moest iets komen. Tussen de 10de en 14de eeuw zijn er zo'n 330 stenen beelden uitgehouwen in de hoge rotswanden.
De grootste is een lachende boeddha deze zie je op meer plekken zitten met zijn hele dikke buik. Het is een beeltenis van bijna 10 meter in doorsnede Het verhaal zegt dat hij alle problemen van de hele wereld bewaart in zijn dikke buik. Ook een goed excuus natuurlijk ;-) Zijn mond staat altijd klaar om in lachen uit te barsten om de 'zelfingenomen belangrijke' mensen op de wereld uit te lachen. Hij wordt geflankeerd door 18 Arhats (heilige personen) in verschillende vormen en poses.
Deze boeddhas zijn hier allemaal uitgehouwen om de stad te beschermen voor onheil. Voordat ze er waren is de stad meerdere keren vergaan en de toen 500 boeddhas moesten de nieuwe stad daar voor beschermen.
Via deze mooie weg komen we bij de Lingyin tempel waar we een apart kaartje voor kopen. Deze tempel is gebouwd tijdens de 'Eastern Jin Dynasty' van het jaar 317 tot 420. Gedurende vele jaren is er natuurlijk van alles bijgebouwd en herbouwd. Want de tempels zijn vaak geteisterd door grote branden. Op zijn hoogtepunt bestond het uit 9 grote gebouwen, 18 torens en 72 hallen met 1.300 kamers voor meer dan 3.000 monnikken. Recent (1974) is het complex weer herbouwd in oorspronkelijke stijl.
Bij binnenkomst krijgen we een drietal wierook stokjes welke we aansteken en in de daarvoor bestemde plek steken. Dit is een soort bak met mooie kantelen erboven. De poten worden ondersteund door een soort duiveltjes. Wat daar de achterliggende gedachte van is, geen idee.
We lopen verder naar het eerste gebouw. Hier staat het grootste houten beeld van heel China (24,8 meter hoog) van Sakyamuni, geheel bedekt met bladgoud.
Een monnik zegent (of hoe noem je dat in het Boeddhisme) verschillende mensen. Er staat een megagroot 'temple block' van wel 90 cm in doorsnede. Bij het percussie van het slagwerk worden deze ook gebruikt in verschillende afmetingen maar dan variërend van 10 tot 20 cm in doorsnede. Het is nu ook duidelijk waarom het temple block heet. Het wordt gewoon al eeuwen gebruikt in de Boeddhistische tempels. Aan de zijkant staan hele hoge beelden van koper dit zijn allemaal verschillende figuren. De hal is wel 33 meter hoog en zo'n 40 meter breed wat het één van de grootste van China maakt. Aan de achterkant van het beeld van Sakyamuni bevindt zich een groot houtsnijwerk met wel honderden figuren met onderin een stromende rivier waarop een grote vis zwemt met daar bovenop weer een groot beeld.
Achter deze hal bevindt zich de volgende hal met ook weer grote beelden van Boeddha's.
Zo staan er een zestal hallen achter elkaar de heuvel op. 
Daarnaast zijn er ook kleinere gebouwen waar ook weer grote beelden staan.
Er staat ook een gebouw in de vorm van de Boeddhistische Svastika, dit is een kruis met aan alle uiteinden een haak. De Svastika wordt uitgebeeld met alleen horizontale lijnen. Het afschuwelijke hakenkruis wat er wel wat van weg heeft wordt uitgebeeld met schuine lijnen maar dan in spiegelbeeld en 45 graden gedraaid. In het Chinese boeddhisme wordt de Svastika afgebeeld op de borst van de boeddhas. In het Boeddhisme is het een symbool voor de zon, leven en gezondheid. Maar hier staat dus een gebouw in de vorm van een Svastika. In dit gebouw bevinden zich wel 500 bronzen zittende beelden van Arhats (heilige personen, iemand die het Nirvana heeft bereikt). De beelden zijn 1,7 meter hoog en wegen een ton per stuk.
Bij de uitgang krijgen we een mooie kalender, het is immers 31 december vandaag. De Chinese efficiëntie wordt hier weer heel duidelijk als je een tafel verderop een elastiekje kan halen bij een volgende dame om je kalender mooi op te rollen.
We lopen nog verder het terrein op want verderop liggen nog meer tempels. We lopen naar de Fayung ancient village. Waar ook weer een tempel staat. Ook hier weer een offerplaats. We worden aangesproken door een monnik die ziet dat wij een kalender bij ons hebben. Hij neemt ons mee naar een ruimte en geeft ons een andere kalender met daarop een mooie tekening waar van we de namen van de Chinezen die erop staan moeten leren. Het is grappig want hij kent geen woord Engels en wij natuurlijk geen Chinees. Maar de monnik weet later wel dat we geen Amerikanen zijn maar uit Europa komen en uit Holland. Hij neemt ons weer mee terug naar zijn kantoortje waar we een mooi tasje krijgen om de kalenders in mee te nemen. Dan maken we nog een foto bij de offerplaats en hij is helemaal blij.
In dit oude dorp zijn nog kleine thee plantages.
Inmiddels is het al 12 uur geweest dus we moeten weer terug richting hotel. Is maar goed ook want het is hier nu mega druk. Het is natuurlijk zondag en het ziet hier inmiddels zwart van de mensen. Wij blij dat we lekker op tijd waren.
Om half twee zijn we weer terug in het hotel. Krentenbol gegeten en een bakkie thee gezet, snel douchen en om half drie weer in de bus naar Denqing. Tien jaar terug was dit nog een klein dorpje en nu staat het helemaal vol met grote flats en dus ook een groot theater. Of eigenlijk is het een TV studio met daarin een grote theaterzaal.
Uitzicht vanaf het podium tijdens de repetitie.
Panoramafoto vanuit de grote zaal op het podium.
In de entree hangt er weer een megagrootte poster van ons en staan er grote hoge banners waarop we worden aangekondigd. Bij de ingang staan een zestal bewakers die een soort erehaag vormen. Voor de ingang een heel groot plein van wel 400 meter in doorsnede (als het niet meer is).
Het concert verloopt prima en de mensen zijn weer lekker enthousiast. Na afloop worden we letterlijk uitgezwaaid door het publiek en wij zwaaien vrolijk terug. De mensen komen ook allemaal naar het podium toe voor foto's en handtekeningen. Bijzonder hoor. In het publiek zijn opvallend veel kinderen aanwezig die na afloop door hun ouders op het podium gezet worden om met ons Hollanders op de foto te gaan. Er zijn overigens ook heel veel volwassenen die met ons op de foto willen. Grote hilariteit want de Chinezen zijn over het algemeen een stuk kleiner dan ons.
Na afloop pakken we snel in want het is wel Oudejaarsavond en het is nog een uurtje rijden terug naar het hotel. Daar staat de maaltijd alweer klaar voor ons en als we klaar zijn vragen we of ze de tafels kunnen afruimen zodat we de boel een beetje kunnen verbouwen en en daarna een feestje kunnen opbouwen. Joop en Symone hebben inkopen gedaan en in de naburige supermarkt alle wijn, chips en frisdrank opgekocht. Het hotel heeft bier, dus wat kan ons nog gebeuren. Muzikanten zijn aanwezig dus we hebben zelfs onze eigen liveband.
Samen met 60 personen aftellen tot het nieuwe jaar heeft toch wel wat bijzonders. De aanwezige Chinezen kijken hun ogen uit. Er wordt gezongen tot kwart voor twee en dan is het schluss. Afnokken. Morgen weer een nieuwe dag.
{flike}