29 december 2017

Van Yuyao naar Ningbo

Best nog wel goed geslapen. Wel regelmatig wakker geworden maar toch steeds weer in een diepe slaap gevallen. Kon ook niet anders na anderhalve dag onderweg te zijn geweest. De wekker hadden we op tijd gezet zodat we na het ontbijt nog even de stad in kunnen.

Toch altijd wat langer bezig met echt wakker worden maar na een goed ontbijt wat voor ons bestaat uit wat toast en een gebakken ei op pad. Ik zeg expres 'voor ons' want wat die Chinezen allemaal eten 's ochtends je wilt het eigenlijk niet weten. Er staat hier van alles. Van zwarte gekookte eieren tot stinkend zeewier. We zijn er maar snel aan voorbij gelopen. Normaal ruikt dat al niet prettig maar 's ochtends op je nuchtere maag is dat helemaal niet fijn.

We hebben nog een uurtje en gaan dus nog even naar buiten. We lopen langs wat winkeltjes, jammer genoeg miezert het nog steeds. We proberen nog een wissertje te vinden zodat we de ramen van de bus zouden kunnen wissen. Want die beslagen ruiten zijn toch wel vervelend. Het geef weer leuke ervaringen. We stappen een soort winkel van sinkel in waarvan we denken; hier zouden ze het vast kunnen hebben. Maar omdat de meeste Chinezen geen woord over de grens spreken en bij niet verder komen dan Hallo en Dank je wel is het een soort hints. Martin maakt horizontale wisbewegingen waarop de mevrouw toch duidelijk te kennen geeft: Nee dat heb ik niet. Maar als Martin verticale bewegingen maakt alsof hij het raam van boven naar beneden wist, begint ze te lachen en loopt naar een hoek in haar winkeltje. En ja hoor, een wisser. Echter dit is een hele luxe metalen op een stok dat is wat overdreven voor het wissen van de ramen in de bus dus toch maar laten liggen.

Na een half uurtje belanden we op een overdekte markt. We komen binnen op de groente afdeling waar we door de marktkooplui (wat voornamelijk dames zijn) heerlijk worden aangestaard. Niet erg want wij komen hier ook om rond te kijken. Van de groente lopen we naar de visafdeling waar allerlei soorten vis keurig uitgestald ligt. Allemaal net met hun kop naar de buitenrand van de tafels. Prachtige vissen maar ook octopussen en zeekomkommers.

Dan zien we iets wel heel bijzonders. Slangen in een netje. We vragen ons nog af of ze leven maar de oogjes staan behoorlijk helder en als er één begint te kronkelen weten we het zeker. Deze leven echt nog. Oeps, dat is wel heel apart. En eigenlijk ook wel raar, maar ja een ander land en ander culturen en gewoonten. Ernaast liggen twee konijnen en een klein hertje. Je zou denken hoe herken je die? Nou het velletje zit er nog om en de pootjes zitten er nog aan. Verder zijn de ingewanden wel verwijderd en deze dus echt wel dood in tegenstelling tot de slangen waar we er nog een paar van tegenkomen. Het grappige is dat in een netje ernaast kikkers en padden zitten, ook levend. Dat is best wel zielig voor de slangen die hun voedsel dus vlak naast zich zien liggen.

 


In een andere hoek vinden we de vleesafdeling waar grote lappen vlees maar ook gefileerde varkenspoten keurig naast elkaar liggen. Via de wat prettig ruikende pasta (mihoen/mie) afdeling verlaten we de markt. We lopen nog langs een paar grote telefoonwinkels weer terug naar het hotel. Zo dat was weer een leuk uurtje kennismaken met China.

We halen de koffers van de kamer en stappen de bus weer in. Het is niet zo ver rijden gelukkig vandaag. Jammer genoeg zijn de ramen van de bus weer snel beslagen en valt er van de omgeving weinig te zien. Het miezert dan ook nog steeds. Dus de weersvoorspelling op weather online heeft er toch wel een beetje naast gezeten. De temperatuur is wel goed te doen en we zijn dan ook blij dat we de winterjassen thuis hebben gelaten. Bij het hotel aangekomen is er geen ruimte voor de bussen dus die stoppen gewoon op de weg en we stappen snel uit. Ook dat kan hier allemaal.

We hebben eerst weer lunch en dat terwijl voor sommige het ontbijt nog geen twee uur terug was. Voor ons iets langer omdat we nog een wandeling hebben gemaakt. Waar je eerst denkt dat je geen trek hebt begin je toch weer te eten en het smaakt weer prima. Dan krijgen we de sleutel en brengen de spullen naar de kamer. Getver er is gewoon gerookt op de kamer. De stank hangt als een dikke laag in de kamer. Eerst het raam maar open. Buiten hangt ook genoeg smog en die lucht zal ook niet echt gezond zijn maar nog altijd beter dan wat er nu op de kamer hangt.

Dan weer snel naar buiten Ningbo verkennnen. Twee jaar terug zijn we hier ook geweest dus we weten een beetje de weg. We gaan eerst naar de Tianfeng Tower een 55 meter hoge pagode. Voor 5 yuan (65 cent) mogen we naar binnen. Het is een National Heritage erfgoed. Via smalle trappetjes klimmen we de 14 verdiepingen naar boven. De trappetjes worden steeds smaller en we moeten oppassen voor ons hoofd. Boven aangekomen hebben we een leuk uitzicht over de stad. Beneden ligt een wijkje met typisch Chinese bouw. Maar verder is het heel veel hoogbouw en lelijke flatgebouwen. Het vreselijk om te beseffen dat hier gewoon mensen wonen en kinderen opgroeien. Echt heel anders als ons mooie huis met prachtige tuin aan het water in Nederland.

 

 

Op de eerste verdieping van de pagode zien we allemaal mannen uitgebeiteld uit een platte zwarte marmeren plaat. Erg mooi. Helaas geen bordje erbij met wat het voor moet stellen dus we kijken maar naar de plaatjes (toch allemaal een meter hoog).

 

 


We lopen waarschijnlijk langs het slagerstraatje want in kleine vierkante hokjes staan mannen met een grote electrische zaag grote moten bevroren vlees in plakken te snijden. Dit is inclusief alle botten. De plakken worden in plastic ingepakt zodat ze later 'door de ventilator' gehaald kunnen worden en op onze borden verschijnen.

Via het Haohe Park aan het water lopen we naar een ander groot park waar we twee jaar terug ook zijn geweest. Er zijn hier mooie watertjes, bruggetjes en kleine pagodes. Eén bruggetje is zo glad dat Martin behoorlijk onderuit gaat en languit langs de leuning ligt. Gelukkig niet erg bezeerd maar behoorlijk geschrokken. We kijken nog binnen bij een theemuseum waar vooral hele kleine theepotjes staan met dito kleine kopjes. Het is alweer drie uur dus we lopen weer terug richting het hotel maar dan komen we langs een plek met weer de mooie authentieke Chinese gevels. Het blijkt dat er een tempel achter zit dus nieuwsgierig gaan we naar binnen.

We komen op een binnenplaats met in het midden de offerplek waar de wierook stokjes worden geofferd. Daarachter een grote ruimte met daarin een heel groot boedhabeeld. Er staan een vijftal monnikken te zingen/prediken. Eigenlijk is het meer een soort monotoon verhaal maar iedereen die hier rondloopt mompelt het mee. Dus het is eigenlijk meer een soort mantra. Ernaast zit nog zo'n ruimte waar ook weer mooie boedha beelden staan.

 

We lopen weer verder en gaan terug naar het hotel. Snel een douche en weer klaarmaken voor het tweede concert. Het is maar een klein stukje rijden gelukkig want de mensen van de organisatie en slagwerk zijn al eerder gegaan. We zitten dus met zo'n 50 m/v in de bus gepropt. Maar het past. Bij Christal Palace aangekomen staat hangt er een mega groot led-scherm met daarop Joop en een mooi symfonie orkest. Toch grappig hoe hier de aanplakbiljetten worden gemaakt. Of aanplakbiljetten, want dat zijn echt megaschermen aan de gevel. Boven de ingang hangt ook weer zo'n groot scherm. In de toegangshal staan ook nog grote banners met daarop achtereenvolgens het orkest, Joop en de beide zangsolisten Peter en Irma. Een mooie foto en een uitgebreid verslag waarschijnlijk wie ze zijn. Er staan nl. alleen maar chinese tekens.

 


We komen aan in een grote hal waarin 1500 stoelen staan. In eerste instantie lijkt het een grote hal van een winkelcentrum maar als je goed kijkt, is het echt een theaterlocatie. Rondom in de hal hangen grote ledschermen en achter de orkestopstelling staat ook een mega scherm van wel twaalf meter breed en acht meter hoog. Aan beide zijden van het toneel nog twee schermen van drie meter breed en acht meter hoog. Zo... en daar komen straks mooie beelden op van Frozen maar stiekem ook Star Wars wat de Chinezen bij de Raiders March hebben bedacht. Ach ja, Chinezen he.

 



Voor de verandering is het hier lekker warm dus dat is wel prettig. Minder prettig is dat er tijdens de gehele repetitie muziek te horen is. Het is onduidelijk waar het geluid vandaan komt en uit gaat het ook niet. Bijna iedereen is versterkt dus we kunnen nu de zang ook goed horen in het orkest dat is wel fijn.

Na de repetitie hebben we nog een uur waarin we weer wat lekkers te snoepen hebben. Jammer genoeg is het hete water al op dus geen thee. Helaas. Dan is het omkleden. En om half acht begint het concert. De zaal zit helemaal vol. Vanavond is het trouwens weer een andere sponsor. Of het daaraan ligt geen idee maar de programma volgorde is wel anders. Een enthousiaste Chinese dame in een strakke witte bruidsjurk kondigt ons aan met een enthousiast verhaal waarbij ze steeds harder en sneller gaat praten. Ze zal het publiek wel opzwepen of zo.

 



Het concert verloopt prima en het publiek vind het fantastisch. De programma wijziging heeft wel tot gevolg dat we 'Raiders March uit Star Wars' bijna als laatste spelen in een 100 minuten durend continu programma. Dat is best wel heftig voor ons trompettisten, maar we blazen ons er doorheen en moe maar voldaan nemen we na afloop het applaus in ontvangst.

 

 

De mensen zijn dolenthousiast. De toegift wordt mee geklapt en na afloop rennen ze naar voren voor handtekeningen foto's. Erg grappig. Dit is toch echt iets Chinees want in NL hebben we dat nog nooit meegemaakt.

 

Dan is het weer omkleden en hup in de bus terug naar het hotel waar alweer het diner klaar staat op de ronde draaitafels. Het smaakt weer prima dus na een verfrissende douche kunnen we weer lekker slapen.



{flike}