27 + 28 december 2017

Op naar China, Yuyao

De kerstdagen zijn achter de rug dus we kunnen op pad. 's Ochtends om zes uur de wekker, snel douchen en ontbijten. De laatste boterham kaas van het jaar gegeten, die zullen we in China niet meer kunnen vinden.

Alles mee, ja. En dat is nogal wat: twee koffers, muziekinstrumenten en handbagage: zes colli. Om kwart over zeven rijden we naar Schiphol. Het is al best wel druk op de weg. Het is natuurlijk ook een gewone werkdag dus dat is logisch. Maar zonder file komen we om acht uur aan op het P3, lang parkeren. En daar is het uiteraard wel druk. Er rijden gelukkig twee bussen dus we kunnen direct door. De chauffeur zet ons af bij 'aankomst' omdat er het bij 'vertrek' erg druk is. Dat hadden we ook al gezien toen we er langs reden.

Bij het 'rood-witte-ontmoetingsblok' staat Symone ons al op te wachten. En een voor een druppelen alle deelnemers, toch zo'n 66 in totaal binnen. We zijn compleet en kunnen naar de incheckbalie. We hebben nog ruim genoeg de tijd dus dat gaat wel lukken. Er is een Chinese mevrouw van het reisburo die ons zou moeten helpen maar dat lukt niet echt. Bij de incheckzuilen moeten er nog instapkaarten geregeld worden. We staan namelijk met zijn allen op een gezamenlijk ticket. De paspoorten worden niet gelezen en je moet per 9 personen inchecken. Maar telkens valt het systeem weer uit omdat er weer iets fout gaat. Dan proberen we het zelf door gewoon je paspoort te scannen en dat lukt gewoon. Martin wisselt nog even van zitplaats zodat we naast elkaar zitten.

We geven de bagage af en kunnen door de controle. In tegenstelling tot wat we verwachtten is het hier gewoon rustig. We kunnen direct door. Mijn trompet wordt in 1x goedgekeurd maar de cameratas en Martin's fagot moeten wel even geïnspecteerd worden. Nou ja, geen probleem natuurlijk dus we kunnen zo weer door.

Bij de Starbucks halen we nog een lekkere bak koffie en chocolademelk en dan lopen we naar de gate D3. Het vliegtuig van China Southern Airlines staat er al dus daar hoeven we niet meer op te wachten. Een grondstewardess komt al langs om de instapkaarten te controleren met ons paspoort zodat dat straks niet meer hoeft en we krijgen grote krul op onze kaarten. We stappen in en blijken bijna achterin het vliegtuig te zitten. Zo, al een halve dag voorbij en de reis kan beginnen. Het is elf-en-een-half-uur vliegen dus we proberen maar wat te slapen. Er is toch zes uur tijdsverschil tussen China en Nederland en vanavond hebben we al concert. Vanavond, want we vliegen de nacht door en van naar bed gaan kan je niet spreken toch?

In het begin hebben we best wel last van turbulentie maar we hopen dat dat niet te lang duurt want dan wordt het een hele lange vlucht. We kijken wat films maar af en toe vallen toch de ogen dicht. Dat is fijn want dan verstrijkt de tijd ook sneller. Af en toe lopen we een rondje door het vliegtuig en maken we een praatje met mede tournee gangers. Dan volgt er nog een ontbijt en wordt de landing al weer ingezet. Al met al is het best nog wel redelijk gegaan, het was een rustige vlucht zowel qua turbulentie maar ook met de passagiers. Dat maak je ook wel eens anders mee en dan is het lastig slapen.

In China moeten we een formulier invullen en krijgen we bij de douane de nodige stempels naast ons visum in het paspoort. Onze koffers komen al snel aangerold over de band. Zes colli, ja we zijn compleet. In de aankomsthal staat een Chinees (ja natuurlijk) met een mooi bordje 'Mr Joop' (Joop Boerstoel, de dirigent/organisator van de tournee) en La Sinfonia Contea. Als iedereen alles heeft is het wachten op de bussen. Er staat wel een chauffeur maar die weet nog niet waar de bussen zijn. Uiteindelijk gaat we lopen, wat letterlijk is 'Op zoek naar de bussen'. De Chinese reisleider loopt al bellend en zwaaiend met een papier vooruit. We hebben niet echt het idee dat hij weet waarheen we moeten maar na een kwartier lopen door de gangen van het vliegveld komen we toch uit bij een tweetal bussen. Alles erin en op naar het hotel. Het miezert buiten en is erg mistig of is het de smog die hier hangt? De ramen van de bus zijn ook allemaal beslagen dus we zien nog weinig van China. Iedereen valt dus ook weer in slaap.

Na drie uurtjes rijden komen we aan in Yuyao bij Hotel Hemuda. Waar we eerst gaan lunchen. Dit is weer aan de mooie ronde tafels die we nog herkennen van twee jaar terug. Het eten met stokje is weer even wennen en al snel hebben we de smaak te pakken. Daarna terug naar de lobby om de koffers uit de bus te halen en de sleutel van de kamer te halen. Het blijkt dat ze nog maar 5 kamers hebben toegewezen. Dat schiet niet echt op zo. Ja, je moet natuurlijk wel 10 mensen aan het werk houden maar we willen naar de kamer. Uiteindelijk lukt het om een stapel sleutels te krijgen en wordt het kamernummer gewoon door ons op een lijst genoteerd. Kijk dat is Hollandse efficiëntie. We hebben een mooie ruime kamer met twee queensize bedden. Veel mensen van de groep gaan even op tuk want we hebben vanavond wel een concert.

Wij gaan lekker naar buiten lekker wandelen en daglicht, nog altijd het beste om zo snel mogelijk door je jetlag heen te komen. Vlakbij het hotel is een riviertje waar we een mooie boogbrug (de Tongji Bridge) zien ook staat daar een oud Chinees gebouw (Shunjiang Building). Het blijkt een museum te huisvesten waar ze allemaal porceleinen kannen en kruiken hebben staan. Ook van die schilderijen met daarop gedichten in Chinese karakters. We lopen het straatje af langs allemaal kleine Chinese winkeltjes. Chinese winkeltjes staat een beetje stom omdat we natuurlijk in China zijn maar in de hoofdstraten vind je meer de moderne grotere winkels met veel neonlicht of juist geheel steriel maar dat zijn dan de voornamelijk de winkels waar ze electronica of vooral mobiele telefoons verkopen.

 



We lopen ook nog even naar het Longshan Park maar dat blijkt op een hoge berg te liggen dus die beklimmen we maar niet. Inmiddels is het ook al weer half drie dus we lopen weer terug naar het hotel. We pakken de tas in met onze concertkleding en nemen een verfrissende douche. Heerlijk even genieten. Dan is het weer de bus in en rijden we naar de concertlocatie die gelukkig dichtbij is. Buiten hangt een megagrootte poster met daarop de aankondiging van ons concert. Echt gaaf zeg.

 



Op het podium staan de stoelen, standaards, het slagwerk allemaal al klaar. Ook de twee contrabassen en zes celli die hier gehuurd zijn liggen klaar. Voor die mensen is het snel even kennismaken met het instrument tijdens de repetitie, wat toch nog wel lastig is. Maar iedereen weet dat. Het spelen gaat ons best nog wel goed af terwijl onze dag al echt 28 uur onderweg is. Na de repetitie staan er wat snacks klaar, wat betekent kleine broodjes, een banaan en warm water met niet zo lekkere oploskoffie. Maar Sonja heeft weer haar eigen sterrenmuntthee mee dus een heerlijk bakje thee.

We krijgen allemaal een mooie Chinees rode sjaal welke we allemaal moeten dragen. Deze is van de sponsor dus vooral elk concert om. Nu is dat hier niet zo'n probleem want het is steenkoud in het theater. Dit concert wordt gesponsord door Audi. In de hal liggen dan ook allemaal mooie folders van flitsende auto's maar ook een prachtig programma. Gevraagd of ik er één mocht hebben in mijn beste Chinees en ja hoor geen probleem. Buiten staan de mensen (publiek) al te wachten voor deur.

 

 

In de catacomben kleden we ons om. En dan begint het concert. We worden mooi aangekondigd waarna het concert in één keer door gaat. We openen met een Chinese Prelude en direct is er herkenning in de zaal. Het is niet zo'n hele grote zaal maar er zal toch al snel zo'n duizend man publiek zitten. Het programma varieert van L'Arlesienne van Bizet tot een medley van Frozen, de Habanera uit Carmen tot de Raiders March uit Indiana Jones. Maar ook Chinese folkliedjes die prachtig worden gezongen door de solo zangers. Na de eerste zin volgt er direct een hartverwarmend applaus van de Chinezen wat natuurlijk erg fijn is voor de zangers. Ze hebben de teksten fonetisch uitgewerkt en ingestudeerd op klanken. Als er dan applaus volgt weet je dat je de tekst ook nog op z'n Chinees hebt gezongen.

Na afloop van het concert is het omkleden en direct de bus weer in terug naar het hotel. De spullen op de kamer en naar het diner. Aan dezelfde ronde tafels waar ons weer allerlei heerlijkheden worden voorgeschoteld. Ook een grote schaal met nasi (zoals ze in NL ook bij de Chinees maken) en mihoen. Zo nu kunnen we eindelijk gaan slapen. We stappen eerst weer even onder de douche en dan eindelijk slapen. We hebben nu twee dagen doorgehaald dus dat gaat wel lukken.



{flike}