31 mei 2022 Plitvice meren

De wekker ging op tijd want we willen de shuttle niet missen natuurlijk. Snel een bakje yoghurt naar binnen en we zijn er klaar voor. Alles mee? Camera, statief, lenzen, water, broodje voor de lunch.

Om 9 uur precies komt de bus voorrijden en die zet ons na 15 minuten af bij ingang 1 van de Plitvice meren. We kopen een toegangskaart voor twee dagen want morgen gaan we ook. Plitvice N.P. is erg groot 295 km2 en staat al sinds 1949 op de werelderfgoedlijst van Unesco. Plitvice bestaat uit 16 meren en meer dan 90 watervallen. Plitvice is het oudste en grootste Nationale Park van Kroatië. Het is bekend om zijn turquoise/groen gekleurde meren welke van elkaar gescheiden zijn door tufsteen of travertijn. Travertijn is een kalksteen die gevormd wordt door de neerslag van kalk uit met calciumcarbonaat (kalk) oververzadigd water uit warme bronnen. Dit alles in een karstlandschap. Het water heeft hier een grote kloof uitgesleten en daarin zijn de watervallen en meren ontstaan. In totaal is het verval binnen Plitvice zo'n 910 meter waarbij het hoogste punt ligt op 1.278 meter en het laagste punt op 368 meter boven N.A.P.

Op de website van het Nationale Park hadden we al gezien dat er verschillende wandelroutes zijn in het park en we gaan voor route C. Deze gaat door het hele park met halverwege een stuk met een boot over een groot meer (rustpauze ;-)) en op het einde een treintje terug naar het startpunt. Dat lijkt ons wel een goede verdeling.

Vlak na de ingang hebben we al uitzicht op de hoogste waterval in het park de Veliki Slap. Deze waterval valt over een klif zo'n 78 meter naar beneden. Dit is de enige waterval die vanuit de rivier Plitvice komt. Na de vrije val van 78 meter valt het water nog verder naar beneden via kleinere watervallen (nog altijd goed voor zo'n 50 meter hoogte verschil) die tevens uit de hoger gelegen meren komen. Het gedeelte hier heet de 'lower lakes' omdat dit het laagste punt is van Plitvice N.P. Het water gaat hier verder in de Korana rivier die naar het Noorden stroomt.

Van bovenaf maken we al vele foto's, beneden bij de watervallen zien we al veel mensen lopen en het duidelijk dat we niet de eerste zijn. Klopt ook wel want het park gaat al om zeven uur open.

Via een pad lopen we in haarspeldbochten de berg af. Alle watervallen en meren van Plitvice bevinden zich in een kloof die de ene keer wat breder is dan de andere. Via houten vlonder steken we de watervallen en rivier over. Echt overal stroomt water. Soms loop je een 'trap' af waaronder je zo een waterval naar beneden ziet storten. Het is zwaar bewolkt maar gelukkig droog. Als we beneden bij de grote waterval komen kunnen we bijna geen foto's maken. We staan midden in de sproei van de waterval en voordat je de camera hebt gericht is de lens nat. Oeps dan maar met de telefoon.

Een vlonderpad brengt ons langs de lower lakes en allerlei kleinere watervallen. Soms stromen ze langs en door de waterplanten. Het water is erg helder en we zien dan ook vele vissen zwemmen. We zien zelfs een kreeft lopen.

Dan komen we aan bij het Kozjak meer waar we op een bootje stappen en daarmee 2 km varen naar de andere kant van het meer. Dat is een mooi even uitrusten. Al met al zullen we acht kilometer moeten lopen en lopen is meer slenteren want we staan steeds stil om foto's te maken.

We komen nu bij het gedeelte wat de Upper lakes wordt genoemd. Martin had op internet gevonden dat je hier via een apart pad naar boven kon klimmen waar je schitterGend uitzicht zou hebben op een waterval. Het inderdaad een hele klim op een glibberig en oneffen pad. Dan is het nog even heel steil naar beneden door de bossages maar dan heb je ook wat. We kijken nu omlaag naar de Veliki Prstavac Slap. Dit is de op een na hoogste waterval (28 meter hoog) van het park welke zich in verschillende stromen over de rand naar beneden laat storten. Het water stort zich in een helder groen meertje waarna het verder stroomt via kleine watervalletjes naar een volgend meer.

Niet voor niets deze extra afslag genomen want het is echt een prachtig uitzicht. We klimmen weer naar beneden wat door de nattigheid niet echt gemakkelijk gaat maar dan zijn we weer op het 'normale' pad. Wat toch een stuk beter loopt.

Ook hier bij de Upper lakes prachtige watervallen met schitterende namen. Zo komen we langs de Galovacki Buk, de Labudovacki Slap.

Het laatste stuk is langs een groot meer door het bos. Door het bos valt ook nog een waterval naar beneden. Op het eind weer een aantal watervallen en stroompjes door struiken. Nog langs een aantal kleinere meertjes met prachtige namen zoals de Galovac, Okrugljak, Batinovan, Veliko en Malo Jezero (waarbij Jezero meer betekent in het Kroatisch).

Dan zijn we op het eindpunt, bij een hutje halen we wat te drinken en dan komt het treintje ook al aan, wat een timing. Het treintje rijdt ons weer terug naar het beginpunt. Niet helemaal dus we lopen nog een kilometer boven langs. Vanuit het treintje zag je op sommige punten wel heel goed dat het geheel eigenlijk een grote kloof is. We komen weer langs het uitzichtpunt op de Slap Velika dus daar spelen we nog even met lange sluitertijden. We hebben het statief niet voor niets meegesjouwd de hele dag. En de bus is er toch nog niet want die komt pas om vijf uur.

Op tijd staan we weer bij de bushalte waar de shuttle ons weer oppikt terug naar de camping. En zo komt er aan deze dag ook weer een eind. De foto's even snel bekijken en dan slapen want morgen gaan we nogmaals.

1 juni 2022 Plitvice meren II

Om half acht zijn we bij de parkeerplaats bij ingang 1 waar we een mooi plekje voor de camper vinden. We starten weer bij ingang 1 omdat je hier vandaan een logischer route kunt lopen.

De grote Veliki Slap staat nu een beetje in het zonnetje wat vandaag gelukkig schijnt. Van bovenaf maken we weer verschillende foto's en dan lopen we naar beneden. Onderin de waterval zien we een lage regenboog maar niet echt scherp. Er staat bijna geen wind dus we kunnen nu wel foto's maken bij deze waterval. Gisteren werden we hier nog zeiknat van de sproei.

Als we langs het Gavanovac Lake lopen ziet Sonja plots een slang zwemmen in het water net naast het houten vlonderpad. Deze moeten we natuurlijk even vastleggen op de foto. De slang kruipt ook nog uit het water en klimt omhoog via de rotsen. De slang is een meter lang en zijn doorsnede is gemiddeld 2 cm. We gaan zo op in het volgen en fotograferen van deze slang dat we zijn kleine broer in eerste instantie helemaal niet gezien hebben. Die ligt ook gewoon een meter van het pad af en is 40 cm lang en 1 cm in doorsnede. Een iets andere tekening dus het zal ook wel een andere soort zijn. Een soort viper want hij heeft een driehoekige kop. Toch leuk dat we dit gezien hebben en ook hebben kunnen fotograferen.

Even verderop zien we libelles op riet zitten vlak langs het pad. Sonja pakt direct de macro lens want die is speciaal mee hiervoor. Het zijn libelles die net uit hun cocon zijn gekropen. Ze zitten nog helemaal bij te komen en zichzelf op te pompen. Er zit er ook één waarvan de vleugels nog helemaal verwrongen zijn en die bovenop zijn eigen cocon zit. Je snapt niet dat hij daarin heeft gezeten want zijn lijf lijkt wel een stuk groter dan zijn cocon. Maar ook dat zal wel opgepompt worden net zoals zijn vleugels. Martin is maar een 50 tal meters verderop op een bankje gaan zitten want Sonja is helemaal in haar element.

De mensen die langs lopen kijken wel raar op wat is die nou aan het fotograferen, zo heb je toch geen zicht op watervallen. Geeft niet ik vind het leuk.

Dan ziet Sonja een wel hele rare ronding in een tak van een struik. Blijkt daar ook een slang te zitten. Deze is heel beweeglijk en kruipt van tak naar tak. Het is leuk om te zien hoe hij zijn lichaam uitstrekt om over te steken naar een volgende tak. Zo dit heeft wel 10 sixpacks op een rij (buikspieren) zo ver uitgestrekt kan hij zonder naar beneden te vallen.

Voordat we op het bootje stappen drinken we wat bij het restaurantje wat daar zit. Met het bootje hebben we net geluk omdat we net voor een grote groep zijn die achter een gids aanlopen. Na de oversteek komen we langs een plek met heel veel planten in het riet en daar vliegen heel veel prachtige donker blauwe libelles rond. Het probleem is dat deze erg beweeglijk zijn dus niet gemakkelijk zijn vast te leggen. Toch proberen natuurlijk.

We klimmen ook weer naar boven voor het mooie uitzichtpunt. Martin voor het uitzicht en Sonja voor de insecten die daar allemaal op de grote witte bloemen zitten. Nou ja groot. De bloemen zijn van die schermen met allemaal kleine witte bloemetjes van 3 mm in doorsnede. Dit om aan te geven hoe klein de insecten zijn die hier allemaal zitten. Het is prachtig om deze beestje van zo dichtbij (door de macrolens) te kunnen bekijken. De één heeft haren op zijn op het oog gladde schild en de ander heeft borstels aan zijn pootjes. Ook zie je duidelijk dat de grote (2 cm lang) groene kevers de bloemetjes opeten. Met zijn voor klauwtjes zie je hem steeds de bloemetjes in zijn bek steken.

Martin heeft het uitzicht wel gezien en is verderop onder een boom gaan zitten. Hij weet wel dat Sonja het liefste de hele dag hier zou willen staan.

Dan lopen we toch weer verder. We gaan niet de hele ronde doen zoals gisteren maar maken ergens verderop een lus om het Gradinsko en Burgeti lake heen en steken dan over met een ander bootje. Nu zijn we bij ingang 2 en kunnen we het treintje pakken terug richting ingang 1.

Zo is het toch alweer vier uur geworden voordat we bij de camper zijn. Maar wat was het weer mooi. En, we hebben de hele dag prachtig weer gehad.

Op de camping nog heerlijk in het zonnetje gezeten en gekeken waar we morgen heen gaan.

29 mei 2022 Istrië in Kroatië

Gisterenavond was het fris aan de Adriatische Zee maar vanochtend schijnt er een flauw zonnetje. De voorspellingen zijn ook dat het droog blijft dus we pakken de fietsen en gaan langs de kust naar Umag. Er loopt hier een pad langs de kust en dat gaan we volgen dan komen we vanzelf in Umag. Het pad wisselt van asfalt, gravel, prut naar keien maar is redelijk te volgen. Onderweg rijden we langs veel vervallen hotels en casino's. Een jaar of 40 terug was dit schiereiland van voormalig Joegoslavië natuurlijk ook een populaire vakantie bestemming waar ook al veel Hollanders heen gingen. Nou daar is nu niet veel meer van over. Langs de kust veel van deze vervallen hotels echter als we dichter bij Umag komen gaan ze er steeds beter uit zien.

Umag is een grote plaats met een grote haven waar voornamelijk veel recreatiejachten liggen. We fietsen door naar het centrum waar het gezellig druk is. Op het plein zoeken we een plekje bij een café voor een koffie. Afrekenen kan hier alleen cash dus we moeten even Kroatisch Kuna pinnen. Tijdens ons verblijf lezen we op NOS.nl dat Kroatië in 2023 op de Euro zal overstappen. Na de koffie lopen we een rondje door het dorp wat voornamelijk bestaat uit souvenir winkeltjes, barretjes en restaurants. Maar ook ijssalons dus daar kunnen we niet zomaar aan voorbij lopen. Op het terras genieten we van een lekker ijsje.

Dan fietsen we terug naar de camping, kopen bij een bakkertje onderweg nog een lekker broodje.

Bij de camper zoeken we op waar we morgen kunnen slapen. We willen nl. naar de Plitvice meren en dat is ook erg toeristisch dus het zal er wel druk zijn. Ook kijken we even hoe we het beste kunnen rijden dan is dat maar klaar.

Het is inmiddels weer erg fris geworden dus de lange broeken kunnen weer aan. Na het eten begint het over zee toch nog een beetje op te klaren dus we gokken op een mooie zonsondergang.

We pakken de cameratas en statief en stappen op de fiets op zoek naar een mooi punt. We hoeven niet echt ver te fietsen want aan het einde van de camping zijn wat steigertjes en hoge palen in het water dus dat zal voor mooie silhouetten zorgen. Martin installeert zichzelf op een mooi punt en Sonja loopt wat rond op zoek naar mooie plekjes.

Zo staat Sonja op een steiger waar langs allemaal hoge palen staan. Ook liggen er een paar bootjes langs de steiger. En er hangen een paar bootjes hoog boven het water aan die palen, dan weten we ook direct waarvoor die palen zijn.

Sonja staat wat te fotograferen want de zonsondergang wordt best wel spectaculair dan komt er een mannetje aangelopen die met zijn bootje de zee op gaat.

Het blijkt een visser te zijn en hij heeft zijn netten uitgegooid en dan komt hij morgen terug om te kijken of de vissen zich er vast in hebben gezwommen tijdens de nacht. Toch nog een leuk extra silhouet.

30 mei 2022 onderweg in Kroatië

Nadat we een vers broodje bij de bakker hier op de camping (klein stalletje 50 meter lopen) hebben gekocht en lekker hebben ontbeten, vertrekken we om half tien. Eerst Istrië af en dan de snelweg op naar het Zuidoosten. Het is nog een eind tuffen maar de tolwegen (hier geen vignet maar tol zoals in Frankrijk) zorgen er voor dat we flink opschieten. Het regent onderweg best veel en de temperatuur is ook behoorlijk laag. Op de borden boven de weg zien we zelfs 9,5 graden staan. Niet echt een temperatuur om in je korte broek rond te lopen. Gelukkig doet de kachel in de camper het prima dus geen probleem.

Het laatste stuk weer B-wegen dus dat gaat een stuk langzamer. Zelfs nog best een lang stuk over gravel omdat ze met de weg bezig zijn. Uiteindelijk komen we om 16:30 uur aan bij Plitvice Holiday Resort een nieuwe camping met ook een aantal huisjes maar nog genoeg plek om drie nachten te blijven. We vinden een mooi plekje en installeren de camper. Het is 14 graden dus niet echt lekker weer om buiten te zitten. Hoeft niet als het morgen maar beter weer is dan gaan we naar de beroemde meren van Plitvice.

We hebben wel gezien dat de 8 kilometer naar de meren niet te doen zijn met de fiets. Veel te steil en je moet over een zeer drukke weg fietsen. Gelukkig gaat er een shuttle bus vanaf de camping dus dat is mooi geregeld.