2 september 2021 naar de Loire

Vandaag een rijdag. We gaan van Equihen-Plage naar Bourand bij de Loire. Zo'n 525 kilometer, niet zoveel zou je zeggen maar met een volledig electrische auto in Frankrijk heb je daar wel een hele dag voor nodig. Gisteren al uitgezocht waar er snelladers te vinden zijn langs de weg en deze aangetekend op de wegenkaart. Ook direct gekeken of er alternatieven zijn etc. Dus om 7 uuur opgestaan, ontbeten, alles weer in de auto gezet en wachten op de eigenaar van het huis voor overdracht van de sleutel en teruggave van de borg. Die komt gelukkig op tijd zodat we om 09:15 uur weg rijden. Tien minuten later telefoon, Olivier aan de lijn. We hebben een bril laten liggen of hij hem zal opsturen? Nou we keren wel om dus dat was een valse start.

We rijden de tolweg op en na zo'n 80 km staan we bij de eerste stop. Hier staan 4 laadpalen van Ionity waarvan er één vrij is. We proberen hem te starten maar helaas deze is nu juist stuk. Getver hebben wij weer. Gelukkig staat er nog een paal waar ook een CCS stekker aan zit en die kunnen we ook gebruiken. Via de app starten we het laden en wachten een half uur. We lopen wat rond, drinken een kopje thee en zo gaat de tijd ook weer voorbij.

Dit herhaalt zich nog 3x waarbij we telkens een klein uurtje wacht totdat wel weer voor 85% zijn volgeladen. Ook rijden we niet verder leeg dan 45%. Het probleem is nl. dat het ook nog wel eens gebeurd dat laadpalen in Frankrijk kapot zijn. Wat dat betreft is het in Nederland al een stuk verder. Daar vindt je zo wie zo in elke stad of dorp overal laadpalen maar hier dus niet. Om zes uur zijn we in Saumur waar Sonja weer de supermarché wordt ingestuurd en Martin naar de snellader rijdt. Helaas net een andere Nederlander vlak voor hem dus dat wordt wachten. Er staat wel een langzame paal dus eerst daar maar tappen. De boodschappen zijn weer binnen voor een paar dagen en zo rijden we het laatste stuk naar ons huis voor de komende drie nachten.

Het is nog een eind van de stad af. Het was dan ook 'landelijk' en 'rustig' nou dat klopt. Om 7 uur komen we aan bij Elizabeth en Philippe op Domaine de Haut Vernay. Werkelijk waar een prachtige plek in the 'Middle of Nowhere'. Een pracht zwembad met een buitenruimte/keuken/douche/toilet.

En dan hebben we het huis nog niet eens gezien. Schitterend ingericht en van alle gemakken voorzien. Dit is echt fantastisch en dan het weer erbij. Heerlijk dit is zomer. Ruim 24 graden en een zonnetje. We halen de auto leeg en maken wat te eten klaar. Heerlijke courgettesoep met zalm, hmmmm.

Na het eten nog even een duik genomen in ons eigen privé zwembad. Brr, het water was wel koud maar als je eenmaal door bent is het goed te doen. Helaas geen starry night want die zouden we hier echt fantastisch kunnen zien zo donker is het hier. Tijdens het zwemmen hoorden we vlakbij een uil. Bij navraag blijkt deze bijna dagelijks in de grote Ceder hier op de binnenplaats te zitten. De andere twee avonden de camera's startklaar maar helaas hij is niet meer langsgekomen.

3 september 2021 Domaine du Haut Vernay

Heerlijk geslapen en rustig opgestaan. 's Ochtends gezwommen en een youtube Aqua Shape gedaan. Haha, toch een beetje in vorm blijven. De afgelopen dagen wel veel gewandeld maar van echt sporten komt het niet. Een wasje gedraaid en heerlijk op de veranda gezeten. Beetje lezen, foto's uitzoeken, tekst voor de website typen, genieten van het grote niets doen. Heerlijk. Echt vakantie en dan die zomerse temperatuur erbij heerlijk.

4 september 2021 Chateau de La Mothe

's Ochtends is het nog niet zo warm dus Sonja doet een HIIT workout langs het zwembad. Heerlijk in het zonnetje, je in het zweet werken dat voelt goed. Martin probeert een vers stokbrood te scoren in het dorp even verderop. Na twee gesloten Boulangeries blijkt er toch nog één wel open te zijn, gelukkig. Relaxt ontbeten en weer lekker

onder de veranda gezeten.

De route van morgen uitgezocht en de bijbehorende plekken waar we snelladers kunnen vinden. We gaan via de tolweg langs Bordeaux. Het blijkt dat op de tolwegen best al redelijk veel snelle laadstations aanwezig zijn dus dat is een prettig gevoel.

's Middags een rondje gaan rijden. Hier vlakbij staat Chateau de la Mothe dus daar een kijkje gaan nemen. De Loire streek staat vol met kastelen en chateau dus toch maar één met een bezoek vereren. Dit chateau is behoorlijk in verval en ze zijn net een jaar of zes begonnen met restaureren. Tot 1932 was het nog bewoond en goed onderhouden door verschillende rijke families die hier hebben gewoond sinds de middeleeuwen.

Maar in 1932 woedde er een felle brand en sindsdien is het in verval. Dit is ook wel bijzonder om te zien het chateau is erg vervallen en de bomen groeien in en door de muren en de open gedeeltes waar vroeger de ramen zaten. Best bijzonder want meestal bezoek je een mooi opgeknapt kasteel maar dit is ook wel apart. Helaas begint het te regenen dus we maken het rondje om het Chateau wat sneller af.

5 september 2021

Sonja is al op tijd wakker en ziet een prachtige zonsopkomst vanaf ons balkon. Martin ziet het een uur later via de foto's, dat kan natuurlijk ook. Om half tien rijden we weg, uitgezwaaid door Elizabeth en Philippe. Misschien komen we op de terugweg naar huis wel weer voor een paar nachten maar dat laten we nog even afhangen van het weer.

29 augustus 2021 Côte d'Opale

De Opaalkust, alleen de naam in het Frans klinkt al geweldig om eens te bezoeken Côte d'Opale, in het Noordwesten van Frankrijk. Dit stond al een tijdje op ons lijstje en nu komt het er dan van.

Het is niet zover rijden vanaf huis en zeker voor een eerste etappe met de volledig elektrische auto naar het buitenland is dat wel fijn.

Hopelijk is er in Frankrijk nog een beetje zomer te vinden want de zomer in Nederland is in 2021 ver te zoeken. Zo rijden we even voor achten volgeladen, zowel de accu als de auto weg van huis. Het was nog even spannend of de auto wel zou starten want vrijdagochtend zei deze zomaar, zoek het zelf maar uit en is er een geheel nieuwe kleine accu in de auto gezet. Nog even volledig doorgemeten en nu zou het allemaal goed moeten werken.
Het rustig op de weg en al snel staan we bij de laatste Fastcharger vlak voor de grens bij Hazeldonk de accu weer op te laden. Even een rondje lopen en een bakkie koffie en we kunnen weer verder. Als we vlakbij Calais zijn, is het percentage dusdanig laag zodat we maar weer op zoek gaan naar een laadpaal. Helaas kom je deze in Frankrijk niet zomaar langs de snelweg tegen dus even zoeken in alle gedownloade apps. Vlak langs de snelweg staan een paar snelladers vlakbij een paar auto dealers. Ja jammer, op zondag is de zaak gesloten en bevindt de paal zich dus ook achter een hek. Toch raar dat de paal dan als 24/7 in de app staat genoteerd. Dus op zoek naar een volgende ja verderop staan een paar fastladers van Tesla. Snel gevonden een mooi rijtje naast elkaar, maar helaas. Deze zijn alleen te gebruiken als je in het bezit bent van zo'n auto met een T. Dus weer verder in Calais. Een aantal snelladers van een ander merk, wij erheen. Maar helaas we moeten eerst aansluiten bij de poorten om door de Tunnel de la Manche te rijden. Nou dat doen we maar niet, we zijn niet van plan om naar Engeland te gaan. Kortom, een heel gepuzzel. Bij een Centre Commerce vinden we wel een paal en deze blijkt nog gratis ook. Kan Sonja mooi wat te eten halen voor vanavond, dat ging dus niet lukken want de supermarkt was al dicht. Wat doen al die auto's hier dan? Ja die zitten allemaal te lunchen in een mega restaurant. Dan rijden we maar door naar ons huis in Equihen-Plage en hopen dat de lader in het dorp het doet. Dat wordt nog een dingetje zo.

Om twee uur zijn we bij La Margaret in Equihen-Plage. Een mooi huis met alles erop en eraan en aan de voorkant uitzicht op zee. We installeren ons en gaan op zoek naar een autolader die het doet en vrij is. De paal die hier vlakbij in de straat staat is helaas 'En panne' dat is erg jammer. Even verderop in het dorp staat ook een paal, misschien. Helaas net twee Belgen die ons voor zijn. Dan maar verder zoeken. We vinden een paal in La Porlet. Het is nog even uitzoeken hoe het werkt maar als je de stekker er goed ver genoeg in doet blijkt het plots te werken. De paal staat wel midden in een woonwijk en niet echt aan de kust. We pakken de foto tassen en lopen het park in. Het park ligt boven op een heuvel en we kunnen de kustlijn mooi zien. Dat is een mooi rondje om te wandelen. Het laden zal toch een tijdje in beslag nemen. Het is een slaperig dorp Porlet maar aan de kust is het wat drukker. Ondanks dat het alweer bijna hoog water is, is het een erg breed strand. De zon probeert af en toe door de wolken heen te breken maar verder is het vooral grijs.

Weer terug bij de auto is het percentage nog niet echt heel hoog maar wel 25% erbij dat is toch weer goed voor een aantal kilometers. Terug naar het huis waar we wat in elkaar flansen met aardappelen (die hier nog lagen), worteltjes, gebakken ui en een gekookt ei. Hebben we toch wat warms gegeten.

De lucht begint toch een beetje open te trekken dus nog even naar de kust om de zon-in-de-zee te zien zakken. We rijden naar Pointe de la Creche, helaas zijn er weer veel wolken maar dan piept de zon nog net onder de wolkenband uit en wordt het toch nog wel een redelijke zonsondergang.

De laadpaal midden in het dorp is inmiddels vrij dus de auto daar aangekoppeld en het laatste stuk lopend naar huis. Lekker douchen en slapen.

30 augustus 2021 Les Deux Caps

Rustig opgestaan, de auto opgehaald die weer helemaal volgeladen is, ontbeten. Het is helemaal grijs vandaag, geen wolkje of zonnetje te zien alleen maar grijs. Jammer we hadden het graag anders gezien. De korte broeken die we gisteren aan hadden ingeruild voor de lange broek want een zomerse temperatuur is ook ver te zoeken. We gaan er toch maar op uit. We zijn er nu toch.

Eerst naar Tardinghen, dit is een plaatsje aan de kust tussen de twee Caps in. Tussen de 2 Caps ligt een natuurlijke baai en door stromingen is er een hele grote zandbank ontstaan waardoor dit een relatief rustige zee geeft. Dit is heel gunstig voor de mosselteelt. Bij Plage du Chatelet staan dan ook allemaal mosselpalen. Deze palen zijn omwikkeld met een soort gaas waardoor de mosselen en andere schelpdieren zich makkelijker kunnen hechten aan de palen. Ook staan er balken met touwen ertussen. Een leuk foto-object natuurlijk. Dus dit stond zeker op het lijstje 'things-to-do' alleen het weer kun je er niet bijbestellen. We wachten in de auto het buitje maar even af. Dan lopen we het strand op. Het is nu laagwater dus het strand is echt mega groot. Er is hier wel een heel groot eb en vloed verschil dus we moeten het tij goed in de gaten houden. Er zijn dan ook heel veel 'geultjes' en 'eilandjes' op het strand dus ook goed achter je kijken of je nog steeds terug naar de kust kan met droge voeten.

 
Sonja probeert de mosselpalen in detail vast te leggen maar omdat het erg grijs weer is is de inspiratie wat ver te zoeken.

Martin daarin tegen gaat los met zijn LEE filterset.

De 'Lord Grey' een 37 meter lange Britse trawler die sinds 1915 gevorderd door de Royal Navy en dienst deed als mijnopruimer, zonk op 2 december 1917 hier op het strand van Chatelet. Er is niet veel meer van over maar de contouren van het schip zijn nog goed zichtbaar.

Het tij komt al snel weer opzetten dus met grote sprongen over de snel volstromende geultjes lopen we terug naar de auto.

We nemen nog een kijkje bij Le Cap Gris dit is een hoge landpunt met daarboven op de vuurtoren. De mooie wandelpaden en uitzichtpunten geven een mooi zicht op de rotsige kust.

Verder naar het Noorden ligt Le Cap Blanc. Dit is een veel hogere kaap nl. 135 meter hoge witte kalksteen wat direct aan het strand recht omhoog rijst. Ook hier weer een mooi wandelpad met verschillende uitzichtpunten. Het weer is nog erg grijs dus nodigt niet echt uit om het strand op te gaan misschien morgen iets beter weer.

Op de terugweg doen we boodschappen bij Le Clercq een grote supermarché. Het verzoek van Martin is om maar zo langzaam mogelijk de boodschappen bij elkaar te zoeken zodat de auto weer kan opladen. Dit blijkt na registratie (klantenpas halen) gratis te zijn bij deze supermarkt. Nou langzaam boodschappen doen is niet zo moeilijk in zo'n grote supermarkt en dan voor 3 dagen eten halen. Veel heen en weer lopen, wat had ik ook alweer bedacht. Ja geen lijstje mee natuurlijk.

31 augustus 2021 Audresselles en Cap Blanc Nez

We gaan naar Audresselles daar op het strand liggen veel rotsen of eigenlijk zijn het meer lange rotspartijen die op het strand liggen. En om 13:00 uur is het eb dus kunnen we rustig fotograferen.

Het eb en vloed verschil is hier soms wel zes meter en het strand erg vlak maar wel met vele geulen. Bij opkomende vloed moet je dan opletten dat je niet wordt ingesloten door het water. Daarom kan je dit beter doen bij afnemende tij. We spelen met grijsfilters en lange sluitertijden. Rotsje hier, water daar, soms een meeuw. Echt spelen.

De zon komt er ook nog bij wat wel lekker is want de temperatuur is niet echt hoog. We lopen nog steeds in lange broek en de windstoppers aan. Maar het is gelukkig droog zullen we maar zeggen. Bij de auto eten we ons broodje op en rijden weer verder.

Naar Le Cap Blanc Nez, gisteren waren we hier ook maar toen hebben we bovenop de Cap gelopen nu gaan we het strand op. Het is een heel breed strand hier met i.p.v. duinen een hele hoge klif (135 meter).

De klif bestaat uit wit kalksteen en is het vergelijkbaar met de White Cliffs from Dover. Welke je hier aan de overkant kan zien. Het is wat heiig maar aan de overkant van het kanaal (35 km) zien we soms de witte kliffen. Toch grappig.

We rijden via mooie binnen weggetjes terug. Het landschap is hier verrassend heuvelachtig en met al de verschillende soorten gewassen, begroeiing is het soms net een lappendeken.

Na het eten wat we in ons huisje even snel hebben gemaakt rijden we naar Ambleteuse. Het is nog wel bewolkt maar niet helemaal grijs dus wie weet wordt het een mooie zonsondergang. Bij Ambleteuse staat op het strand het Fort Mahon. Misschien wel leuk als foto-object. Het begint spectaculair.

Het fort is een constructie van architect Sébastien Le Prestre de Vauban. Het fort werd in 1680 gebouwd en ligt aan de monding van de Slack en moest een oorlogshaven beschermen. Niet echt een spectaculaire bouwstijl maar omdat het zo vlak aan de kust ligt wel een prachtig foto-object.

Helaas komt er een steeds bredere dikke band vlak boven de horizon te liggen dus de zonsovergang zelf is niet meer te zien en helaas zijn de wolken zo aanwezig dat de rest van de lucht niet kan kleuren. Nou ja, als je niet gaat, weet je zeker dat je misgokt.

1 september 2021 Plage Saint-Cécile

Het is helaas weer helemaal dik bewolkt dus we doen het heel rustig aan. Toch jammer want voor de foto's zou een afwisselend wolkendek veel spannender zijn. Om een uur of elf toch maar in de auto gestapt en zuidwaarts gereden naar Plage Saint-Cécile. Hier staan allemaal palenrijen in zee dus misschien een leuk fotografisch object. Als we aankomen, is het strand ook hier weer heel groot en verlaten. Net zoals het dorp overigens: niet groot maar wel verlaten. Het heeft de potentie van een echte kustplaats maar nu is er niet veel aan. Komt misschien door het weer of omdat het zomerseizoen al ten einde is.

We lopen het strand op en richting de palen. Martin gaat direct weer los met zijn filters. Dit is daar ook een erg dankbaar onderwerp voor. 

Af en toe worden we opgeschrikt door een geweerschot. Op het strand rijdt nl. ook steeds een jeep heen en weer en af en toe stapt daar iemand uit. Het is waarschijnlijk de eigenaar van de palen die een schot lost richting de palen om de meeuwen die erop zijn gaan zitten te verjagen. Het blijken allemaal mosselpalen te zijn en als de meeuwen de mosselen van zijn palen eten bij elk laagtij heeft hij geen oogst. Dus vandaar.

Ondanks dat het laagtij is staan de palen nog een behoorlijk eind in het water. De inspiratie voor een foto is ver te zoeken bij Sonja. Voor de palen staat een enkele paal dus de opdracht is, ga die paal vastleggen. Nou dat moet dus een drieluik worden. Toch nog leuk kunnen fotograferen.

De keuze moet nog gemaakt worden natuurlijk maar er zit potentie in. 

Nog even gespeeld met spookfotografie/dubbele belichting etc. Maar dat hebben we nog niet helemaal onder de knie.

's Avonds na het eten voor de zonsondergang wederom naar Ambleteuse maar helaas nog meer bewolking dan gisteren terwijl het er van te voren zo veelbelovend uitzag. Jammer. Weer terug naar ons huis want morgen weer een rijdag.